Ο μωρός ζήλος

Του αββά Ισαάκ του Σύρου

Ο ζηλωτής άνθρωπος ουδέποτε φθάνει στην ειρήνη της διανοίας.Και όποιος είναι ξένος της ειρήνης,αυτός είναι ξένος και της χαράς.Διότι εάν,καθώς λέγουν,η ειρήνη της διανοίας είναι η τέλεια υγεία,και ο ζήλος είναι ενάντιος της ειρήνης,έπεται ότι οποιοσδήποτε έχει μωρό ζήλο,νοσεί σοβαρά.Άνθρωπε,εσύ που νομίζεις ότι με το ζήλο σου θεραπεύεις τα ξένα σφάλματα,αποδιώχνεις την υγεία της ψυχής σου.


Αν επιθυμείς να θεραπεύσεις τους ασθενείς,γνώριζε καλώς ότι οι άρρωστοι χρειάζονται μάλλον συμπάθεια παρά επίπληξη.Ο ζήλος στους ανθρώπους δεν συγκαταριθμείται στα είδη της σοφίας αλλά στα ψυχικά νοσήματα,αφού αποτελεί στένωση της σκέψης και περιέχει πολλή άγνοια.Η αρχή της σοφίας του Θεού είναι η επιείκεια και η πραότητα,που υπομένει τις ασθένειες των ανθρώπων,και είναι κατόρθωμα γενναίας και μεγάλης ψυχής.