Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή βλέπουμε τον Ιησού να καλεί τους πρώτους μαθητές Του.Περιδιαβαίνει τη λίμνη της Γαλιλαίας και βρίσκει τον Πέτρο και τον Ανδρέα,τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη.Όλοι τους φτωχοί ψαράδες.Τους ζητά να παρατήσουν τις δουλειές τους και να Τον ακολουθήσουν.
Ο Χριστός δε διάλεξε τους μαθητές Του ανάμεσα στους σοφούς του Ισραήλ,τους Φαρισαίους ή τους Νομοδιδασκάλους αλλά ούτε και από τους πλούσιους,τους ισχυρούς ή τους αξιωματούχους.Όχι,επέλεξε φτωχούς και κοινωνικά κατώτερους ψαράδες.
Γιατί όμως έκανε αυτή την επιλογή;Είναι η φτώχεια αρετή;Και είναι αρκετή για να μας επιλέξει ο Χριστός;Όχι ακριβώς.Οι μαθητές του Χριστού δεν ήταν απλά φτωχοί.Ήταν ευσεβείς,περίμεναν τον Μεσσία με λαχτάρα,αλλά είχαν και ένα ακόμα μεγαλύτερο χάρισμα.Ήταν ταπεινοί.
Ο Θεός αποστρέφεται μία λέξη.Τη λέξη "εγώ".Τρία γράμματα όλη κι όλη αλλά κρύβει μέσα της όλη την υπερηφάνεια,τον εγωισμό και την υψηλοφροσύνη που μπορεί να έχει κάποιος.Και όσο πιο πολύ ξεκινάμε τις προτάσεις μας με τη λέξη "εγώ" μονοπωλώντας τις συζητήσεις αραδιάζοντας τα κατορθώματά μας,απαιτώντας όλοι να υποκλιθούν σε αυτό που θεωρούμε ως μεγαλείο μας τόσο πιο πολύ ταϊζουμε αυτό το θηρίο,το θηρίο της αλαζονείας και τόσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από το Θεό.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αρετή.Η ταπεινότητα.Αυτή που ακόμα και οι δαίμονες τρέμουν.Αυτή μας κάνει μαθητές του Χριστού ο οποίος αν και Θεός έγινε άνθρωπος όχι για να υπηρετηθεί αλλά για να υπηρετήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου