Το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα είναι το πιο μυστηριώδες από τα τρία. Ακόμα κι αν ο Πατέρας είναι ακατάληπτος για τους ανθρώπους εντούτοις έχουμε καταφέρει να έχουμε μία, έστω εσφαλμένη σε κάποιο βαθμό, εικόνα μέσω της πατρικής φιγούρας.
Ο Λόγος, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, έγινε άνθρωπος και περπάτησε ανάμεσα στους ανθρώπους και έτσι έχουμε μια ακόμα καλύτερη, ελλιπή και πάλι, εικόνα γι' Αυτόν.
Το Άγιο Πνεύμα όμως; Αυτό που εμφανίστηκε ως άνεμος; Ως περιστέρι; Ως πύρινες γλώσσες; Αυτό που δε γνωρίζει περιορισμούς, που δεν έχει όρια, που γεμίζει όλη τη δημιουργία και καθοδηγεί εκείνους που το αφήνουν να κατοικήσει μέσα τους; Εκείνο που βρίσκεται παντού γύρω και μέσα μας και που είναι αυτό που γεννά κάθε τι καλό μέσα στον άνθρωπο; Πώς να το αναλύσει κανείς αυτό; Τι να πει κανείς;
Τίποτα. Δε χρειάζεται να πει κανείς τίποτα για το Άγιο Πνεύμα. Αρκεί να κλείσουμε τα μάτια μας και να ησυχάσουμε για λίγο. Και αφού ησυχάσουμε να προσευχηθούμε, να πούμε τη προσευχή Βασιλεύ Ουράνιε Παράκλητε με όλη μας τη καρδιά. Να αφουγκραστούμε τον ήχο πέρα από τους ήχους. Να νιώσουμε το αεράκι που δε φυσά από καμία κατεύθυνση αλλά ταυτόχρονα και από όλες μαζί. Να αφήσουμε να εισέλθει και να καθαρίσει κάθε ρύπο της ψυχής μας. Κάθε οδυνηρό σημάδι και κάθε πληγή που μας έχει αφήσει η κούραση και η τριβή της καθημερινότητας.
Ναι, το Άγιο Πνεύμα δεν είναι θέμα επιστημονισμού και ανάλυσης . Είναι η αποδοχή του μυστηρίου, του αγνώστου, του υπερβατικού. Δεν απαιτεί γνώση ή πληροφορία αλλά σοφία. Και ο μόνος τρόπος προσέγγισης είναι η σπουδαιότερη μορφή έρευνας. Η προσευχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου