Ψυχολογία της Σύγχρονης Αριστεροσύνης

 

Ψυχολογία της Σύγχρονης Αριστεροσύνης (παρ. 6–16)

6. Σχεδόν όλοι θα συμφωνούσαν ότι ζούμε σε μια βαθιά προβληματική κοινωνία. Μία από τις πιο διαδεδομένες εκδηλώσεις της “τρέλας” του κόσμου μας είναι ο αριστερισμός (leftism), επομένως η συζήτηση για την ψυχολογία του αριστερισμού μπορεί να λειτουργήσει ως εισαγωγή στα γενικά προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας.

7. Αλλά τι είναι ο αριστερισμός; Στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα ο αριστερισμός μπορούσε πρακτικά να ταυτιστεί με τον σοσιαλισμό. Σήμερα το κίνημα είναι κατακερματισμένο και δεν είναι σαφές ποιος μπορεί να ονομαστεί καθαρά αριστεριστής. Όταν μιλάμε για αριστεριστές σε αυτό το άρθρο, αναφερόμαστε κυρίως σε σοσιαλιστές, συλλογιστές, “πολιτικά ορθούς” τύπους, φεμινίστριες/ιστές, ακτιβιστές υπέρ των LGBT+ και ΑμεΑ, ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων και παρόμοιους. Αλλά δεν είναι όλοι όσοι σχετίζονται με κάποιο από αυτά τα κινήματα απαραίτητα αριστεριστές. Αυτό που επιχειρούμε εδώ δεν είναι τόσο να ορίσουμε ένα κίνημα ή ιδεολογία, αλλά έναν ψυχολογικό τύπο — ή μάλλον ένα σύνολο σχετιζόμενων τύπων.

8. Ακόμη κι έτσι, η αντίληψή μας για τον αριστερισμό θα παραμείνει πιο ασαφής από όσο θα θέλαμε, αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει λύση. Το μόνο που προσπαθούμε είναι να υποδείξουμε, κατά μια αδρή και προσεγγιστική μορφή, τις δύο ψυχολογικές τάσεις που πιστεύουμε ότι είναι οι κύριοι μοχλοί του σύγχρονου αριστερισμού. Καθόλου δεν ισχυριζόμαστε ότι λέμε όλη την αλήθεια για την ψυχολογία του αριστερισμού. Επίσης, η συζήτησή μας αφορά αποκλειστικά τον σύγχρονο αριστερισμό.

9. Οι δύο ψυχολογικές τάσεις που διέπουν τον σύγχρονο αριστερισμό τις ονομάζουμε “αισθήματα κατωτερότητας” (feelings of inferiority) και “υπερ-κοινωνικοποίηση” (oversocialization). Τα αισθήματα κατωτερότητας χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο αριστερισμό στο σύνολό του, ενώ η υπερ-κοινωνικοποίηση αφορά μόνο ένα τμήμα του, αλλά είναι ιδιαίτερα επιδραστικό.

Αισθήματα Κατωτερότητας (παρ. 10–16)

10. Με τον όρο “αισθήματα κατωτερότητας” εννοούμε όχι μόνο την αυστηρή έννοια της κατωτερότητας, αλλά όλο το φάσμα σχετιζόμενων χαρακτηριστικών: χαμηλή αυτοεκτίμηση, αίσθημα αδυναμίας, τάσεις κατάθλιψης, ηττοπάθεια, ενοχή, αυτο-μίσος κ.λπ. Υποστηρίζουμε ότι οι σύγχρονοι αριστεριστές τείνουν να έχουν τέτοια συναισθήματα (πιθανώς περισσότερο ή λιγότερο καταπιεσμένα) και ότι αυτά είναι καθοριστικά για τον προσανατολισμό του σύγχρονου αριστερισμού.

11. Όταν κάποιος ερμηνεύει σχεδόν οτιδήποτε ειπωθεί για αυτόν (ή για ομάδες με τις οποίες ταυτίζεται) ως υποτιμητικό, συμπεραίνουμε ότι έχει αισθήματα κατωτερότητας ή χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αυτή η τάση είναι έντονη μεταξύ ακτιβιστών υπέρ των δικαιωμάτων μειονοτήτων, ανεξάρτητα από το αν ανήκουν οι ίδιοι σε αυτές τις ομάδες. Είναι υπερευαίσθητοι σχετικά με τις λέξεις που χρησιμοποιούνται για να ορίσουν τις μειονότητες.

12. Οι όροι “Negro”, “oriental”, “handicapped” ή “chick” για Αφρικανό, Ασιάτη, άτομο με αναπηρία ή γυναίκα δεν είχαν αρχικά υποτιμητικό νόημα. Τα αρνητικά συμφραζόμενα προστέθηκαν από τους ίδιους τους ακτιβιστές. Κάποιοι ακτιβιστές υπέρ των ζώων απορρίπτουν τη λέξη “pet” και επιμένουν στο “animal companion”. Οι αριστεροί ανθρωπολόγοι κάνουν τεράστιες προσπάθειες για να αποφύγουν να πουν κάτι “αρνητικό” για πρωτόγονες κοινωνίες, επιλέγοντας για παράδειγμα τη λέξη “nonliterate”.

13. Πολλοί αριστεροί ταυτίζονται έντονα με τα προβλήματα ομάδων που θεωρούνται αδύναμες (γυναίκες), ηττημένες (Ινδιάνοι της Αμερικής), αποκρουστικές (ομοφυλόφιλοι) ή κατά βάση κατώτερες. Οι ίδιοι οι αριστεροί νιώθουν ότι αυτές οι ομάδες είναι κατώτερες — κάτι που, ενώ δεν το παραδέχονται απευθείας, ταυτίζονται μαζί τους ακριβώς γι’ αυτό το λόγο.

15. Οι αριστεροί τείνουν να μισούν οτιδήποτε έχει εικόνα δύναμης, ποιότητας και επιτυχίας. Μισούν την Αμερική, τον Δυτικό πολιτισμό, τους λευκούς άνδρες, τη λογική. Το μίσος τους δεν πηγάζει από τις αδυναμίες αυτών των στοιχείων, αλλά από τη δύναμη και την επιτυχία τους.

16. Λέξεις όπως “self‑confidence,” “self‑reliance,” “initiative,” “enterprise,” “optimism” κ.ά. έχουν ελάχιστο ή καθόλου χώρο στο λεξιλόγιο των φιλελεύθερων/αριστερών. Ο αριστεριστής είναι αντιατομικιστής και συμφεροντολόγος (collectivist).

Από το Μανιφέστο του Τεντ Καζύνσκι (η βιομηχανική κοινωνία και το μέλλον της)