Σήμερα γιορτάζουμε το γενέθλιο του Ιωάννη του Προδρόμου. Του μεγαλύτερου των προφητών. Εκείνου του Αγίου που πολλοί σήμερα προσπαθούν να του μοιάσουν σε δυναμισμό και σε ένταση, κανείς όμως από αυτούς δεν επιδιώκει να του μοιάσει στον τρόπο ζωής και στην πραγματική αγάπη για τους ανθρώπους. Κρατούν την επιφανειακή σκληρότητα αλλά αγνοούν την πραγματική αγωνία που ο Άγιος Ιωάννης είχε για εκείνους που πήγαιναν κοντά του. Μένουν στην αυστηρότητα και παραβλέπουν την απλότητα, την ολιγάρκεια, τον ασκητισμό. Και γίνονται έτσι απλά κακέκτυπά του και όχι συνεχιστές του όπως νομίζουν.
Σήμερα, θα συνέχιζε το κήρυγμα τούτο διανθισμένο με περισσότερα στοιχεία για τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Όμως τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Το κάνουν μάλλον ανούσιο. Η επίθεση στην Ορθόδοξη Εκκλησία στη Συρία με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες κάνει έναν πανηγυρικό σήμερα να φαίνεται ανούσιος.
Τέτοιες στιγμές -και φυσικά δε ξεχνάμε ούτε τους Ορθόδοξους αδερφούς μας στη Παλαιστίνη ούτε και όλα τα άλλα θύματα αυτής της παραφροσύνης είτε είναι Χριστιανοί άλλου δόγματος είτε είναι Μουσουλμάνοι, Εβραίοι είτε άλλης θρησκευτικής πίστης από τις πολλές που υπάρχουν στη Μέση Ανατολή- καλό είναι να μη μιλάμε. Να αφήσουμε τις μεγαλοστομίες και τους πολεμικούς λόγους. Τέτοιες ώρες προηγείται η προσευχή. Τέτοιες ώρες προσευχόμαστε για εκείνους που χάθηκαν, να τους υποδεχτεί ο Θεός στις αγκάλες Του, τέτοιες ώρες παρακαλούμε για εκείνους που υποφέρουν να τους παρηγορήσει, τέτοιες ώρες ζητάμε από τον Κύριο να μας ενθαρρύνει και να μας ενδυναμώσει.
Ώστε μετά την περίοδο προσευχής να πάψουμε να είμαστε αδιάφοροι. Να πάψουμε να είμαστε χλιαροί. Να πάψουμε να είμαστε μοχθηροί και εκδικητικοί. Να γίνουμε φωνή δυνατή. Να γίνουμε κραυγή σαν κι εκείνη του Ιωάννη του Προδρόμου. Μια κραυγή που θα φτάσει σε πολιτικούς και θρησκευτικούς αρχηγούς. Μια κραυγή που θα παρασύρει όλες τις θρησκείες και όλες τις ιδεολογίες σε ένα χείμαρρο που θα ζητά ένα μόνο πράγμα. Ειρήνη. Δικαιοσύνη. Ευκαιρίες για να ζήσουν όλοι οι άνθρωποι και όχι να ισοπεδώνονται κάτω από τα συντρίμμια που αφήνουν οικονομικά συμφέροντα, πολιτικοί σχεδιασμοί και θρησκευτικοί φανατισμοί.
Προσευχόμαστε στον Θεό να μας ξυπνήσει ώστε να ασχοληθούμε επιτέλους με τα πραγματικά προβλήματα και όχι με φαντασιώσεις. Και να ενδιαφερθούμε για τα δύο μεγαλύτερα δώρα που μας έκανε. Αυτό της ζωής και εκείνο της ελευθερίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου