Τρίτη 17 Ιουνίου 2025

Το θρησκευτικό μωσαϊκό της Μέσης Ανατολής

 


Οι περισσότεροι θεωρούν πως η Μέση Ανατολή είναι μια αμιγώς μουσουλμανική περιοχή. Αυτή είναι μια εντελώς λανθασμένη άποψη η οποία προέρχεται από την εξίσου λανθασμένη ότι το Ισλάμ είναι κάτι ενιαίο. Το Ισλάμ είναι χωρισμένο κυρίως σε Σουννίτες και Σιίτες, τα δυο μεγάλα παρακλάδια, τα οποία είναι και αυτά χωρισμένα σε άλλα μικρότερα και άκρως ενδιαφέροντα παρακλάδια όπως οι Ισμαηλίτες, οι Αλαουίτες, τα διάφορα σουφικά τάγματα κλπ. Πέρα από το Ισλάμ, μεγάλη παρουσία έχει και ο Χριστιανισμός στη περιοχή. Ασσύριοι χριστιανοί, Ορθόδοξοι, Μαρωνίτες, Μελκίτες, Αρμένιοι και Προτεστάντες συνθέτουν το παζλ των χριστιανικών ομολογιών. 

Από εκεί και πέρα υπάρχουν και άλλες θρησκείες. Οι - γνωστοί στους περισσότερους- Γεζίντι, μια προ-ζωροαστρική θρησκεία της Περσίας την οποία ακολουθούν οι Κούρδοι κυρίως,οι Ζωροάστρες οι οποίοι βρίσκονται πια κυρίως στο Ιράν και την Ινδία,  οι Μπαχάι, πιστοί μια θρησκείας συγκριτιστικής που ιδρύθηκε τον 19ο αιώνα και που θεωρεί πως όλες οι θρησκείες είναι μία και πως θα έρθει κι άλλος προφήτης σαν τον Μωάμεθ και τον Χριστό, οι μυστηριώδεις Δρούζοι, μονοθεϊστική θρησκεία που πιστεύει στην μετεμψύχωση, κρατά μυστικές τις τελετές της και απαγορεύει να προσηλυτιστούν ξένοι στη θρησκεία τους και οι Μανδαίοι μια γνωστικιστικής καταγωγής θρησκεία που πιστεύει πως ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν ο σπουδαιότερος προφήτης του Θεού. Υπάρχουν ακόμα πολλά εβραϊκά παρακλάδια, με τους εβραίους χριστιανούς να παρουσιάζουν το πιο μεγάλο ενδιαφέρον αφού πρόκειται για μια εβραϊκή αίρεση η οποία δέχεται τον Χριστό ως τον Μεσσία. 

Τώρα, επειδή το κείμενο αυτό το γράφω από μνήμης, είμαι σίγουρος πως μου διαφεύγουν κι άλλα παρακλάδια θρησκειών ή θρησκείες της Μέσης Ανατολής, ας με συγχωρήσετε γι' αυτό. Όλη αυτή η πολυμορφία, δέχτηκε μεγάλο πλήγμα από την επέλαση του Ισλαμικού Κράτους, των φανατικών ισλαμιστών που σχεδόν κατάφεραν να εγκαθιδρύσουν το χαλιφάτο που σχεδίαζαν μέχρι που οι Σιίτες του Ιράν και της Χεζμπολά-κυρίως αυτοί διεξήγαγαν τον πόλεμο-  σε συνεργασία με τους Κούρδους, πολιτοφυλακές χριστιανών και Δρούζων και με τη συνδρομή των Ρώσων έβαλαν ένα προσωρινό τέρμα σε αυτή τη προσπάθεια, η οποία τελικά είχε μια επιτυχία, την κατάληψη της Συρίας από τους τουρκόφιλους τζιχαντιστές. Όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα της απρόσεκτης και ύποπτης πολιτικής που εγκαινίασε η Χίλαρυ Κλίντον, υπουργός εξωτερικών του "καλύτερου προέδρου των ΗΠΑ" Μπαράκ Ομπάμα, η οποία άνοιξε διάπλατα την πόρτα της παραφροσύνης που δειλά δειλά είχαν ανοίξει οι Μπους, πατέρας και υιός. 

Η Μέση Ανατολή με όλους τους πολέμους έγινε εξαιρετικά αφιλόξενη για τις διάφορες μειονότητες, οι οποίες αποτέλεσαν τους πρώτους και εύκολους στόχους. Επιπλέον το έτσι κι αλλιώς δύσκολο περιβάλλον στο οποίο ζούσαν τους διευκόλυνε να πάρουν την απόφαση μαζικής μετανάστευσης. Άλλη μια ανοησία που λέγεται εύκολα είναι ότι όλοι οι μετανάστες είναι μουσουλμάνοι. Ούτε κι αυτό ισχύει. Θα περίμενε κανείς πως η πολιτισμένη Δύση θα ενδιαφερόταν για την προστασία όλων αυτών των θρησκειών, που αποτελούν και πολιτισμικό πλούτο και όχι να προκαλεί έμμεσα ή και άμεσα την εξαφάνισή τους. 

Όπως και μια καλή πτυχή της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, αν δεν είχε επιβάλλει ο πρωθυπουργός της τη δική του προσωπική εξωτερική πολιτική, θα ήταν να γίνει η φωνή όλων αυτών των ομάδων λόγω της εγγύτητάς της στη περιοχή και των παλαιών σχέσεων με αυτήν. Αλλά ζητάω πολλά από έναν τέτοιο πρωθυπουργό και έναν αποχαυνωμένο λαό. 

Η Μέση Ανατολή δεν είναι μια περιοχή βαρβαρότητας. Είναι η κοιτίδα του πολιτισμού. Φέρει ιστορία τέτοια, που η αρχαία Ελλάδα μοιάζει με νήπιο μπροστά της. Οφείλουμε να αγωνιστούμε όχι μόνο για την προστασία της αλλά και για την ειρήνευσή της και την ουσιαστική της πρόοδο. Και με το τελευταίο εννοώ να αφήσουμε τους εκεί λαούς να προοδεύσουν, όχι σαν άλλοι αποικιοκράτες να επιβάλουμε τη δική μας πρόοδο όπως έγινε στην Ελλάδα.


 ΥΓ. Το Ιράν αν και εχθρικό προς τις άλλες θρησκείες, έχει εδώ και αρκετά χρόνια αρχίσει να κάνει βήματα αναγνώρισής τους(ζωροάστρες, γεζίντι, Αρμένιους χριστιανούς μετά τον πόλεμο με το Ιράκ, Μπαχάι και Εβραίους) και να τους εντάσσει στη κοινωνία του με πολύ καλύτερους όρους. Κάτι που μάλλον θα πάει πίσω τώρα με τον πόλεμο. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φαλάκρας εγκώμιον ή η λάμψη της καραφλής γοητείας

  Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα θέμα που καίει και ταλαιπωρεί επί χρόνια, τι χρόνια, δεκαετίες, τι δεκαετίες αιώνες ολόκληρους, τον ανδρικό πλ...