Της Αναλήψεως

 

Όλη η σημερινή ευαγγελική περικοπή, η ίδια η γιορτή, έχει ως επίκεντρο το σώμα του Ιησού. Το ανθρώπινο σώμα δηλαδή. Ο Χριστός, αναστημένος πια, εμφανίζεται μπροστά στους μαθητές Του. Εκείνοι τρομάζουν θεωρώντας πως βλέπουν κάποιος είδος φαντάσματος. Ο Χριστός τους καθησυχάζει και τους προτρέπει να Τον αγγίξουν για να πειστούν πως είναι ο ίδιος με σάρκα και οστά. Τους δείχνει τα πόδια και τα χέρια Του ώστε να δουν τις πληγές από τα καρφιά. Και επειδή ακόμα διατηρούν τις επιφυλάξεις τους, τους ζητά κάτι να φάει. Και στο τέλος της περικοπής, ο Ιησούς ανεβαίνει στους Ουρανούς ολόκληρος. Όχι η ψυχή, όχι το πνεύμα αλλά ολόκληρος.

Για τον χριστιανισμό ολόκληρος ο άνθρωπος είναι ναός του Θεού. Και το σώμα και η ψυχή. Και αν έχουν παρεισφρήσει κάποιες πλατωνικές και νεοπλατωνικές δοξασίες κατά καιρούς, η διδασκαλία της Εκκλησίας είναι ξεκάθαρη. Το σώμα και η ψυχή είναι ισότιμα, ζητάμε και επιδιώκουμε τον αγιασμό και των δύο και γι' αυτό είναι φοβερή η ώρα του θανάτου. Γιατί χωρίζεται βιαίως η ψυχή από το σώμα. Αυτή τη σκληρή διαδικασία ήρθε να μαλακώσει ο Χριστός με την Ανάστασή Του. Ο θάνατος μετατρέπεται από τη βίαιη και αφύσικη διαδικασία διαχωρισμού ψυχής και σώματος, στο πρώτο βήμα ώστε ψυχή και σώμα να ενωθούν ξανά και να δημιουργήσουν όταν ο άνθρωπος θα έχει στη μελλοντική κρίση την νέα του παραδείσια μορφή.

Μαζί με το σώμα όμως, καθαγιάζεται και η ύλη. Ο κόσμος γύρω μας. Το περιβάλλον μας. Δεν είναι πλέον μια πηγή άντλησης πόρων μέχρι εξουθένωσής της. Δεν είναι το μέρος όπου θα ικανοποιούνται τα πάθη μας. Δεν είναι το βασίλειο ενός αδυσώπητου τυράννου που μόνο να παίρνει ξέρει. Είναι το βασίλειο που μας εμπιστεύτηκε ο Θεός. Για να το περιποιούμαστε και να το προστατεύουμε. Η φύση, όλος ο υλικός μας κόσμος, που ακολούθησε τον άνθρωπο στη Πτώση του, αναμένει από αυτόν αν την οδηγήσει στη νέα κατάσταση. Ο Χρίστος άνοιξε το δρόμο, κάλεσε τον άνθρωπο να τον διαβεί και στέκεται συμπαραστάτης και οδηγός του. 

Αυτή η σημερινή γιορτή είναι μια γιορτή του σώματος του ανθρώπου και μια γιορτή ολόκληρου του υλικού κόσμου. Και εδώ θα αναφέρω μία πολύ όμορφη παράδοση που διατηρείται ακόμα και σήμερα στα Κύθηρα. Τη γιορτή της Αναλήψεως, μετά τη λειτουργία, οι άνθρωποι κάνουν το πρώτο θαλασσινό τους μπάνιο. Αυτή η παράδοση από μόνη της είναι πιο θεολογική από τα πιο επιστημονικά και ακαδημαϊκά κηρύγματα και αναλύσεις που θα μπορούσαν να γραφτούν και να διαβαστούν.