Σαμαρείτιδα

 

Όπως και τη προηγούμενη Κυριακή, που είδαμε πως οι Μυροφόρες έμαθαν πρώτες το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως, έτσι και σήμερα, βλέπουμε πως ο Χριστός, αποκαλύπτει πολλά και σπουδαία πράγματα και πάλι, σε μια γυναίκα. Σε μια εποχή στην οποία οι γυναίκες δεν είχαν καν δικαίωμα να συμμετέχουν στο δημόσιο διάλογο. Και μάλιστα όχι σε μια γυναίκα ευσεβή, με καλό όνομα αλλά σε μία Σαμαρείτιδα, δηλαδή σε μια κατά τους Ιουδαίους αιρετική, που και πολλούς άντρες είχε και γάμο δεν είχε κάνει, ζούσε με άλλα λόγια μια ζωή ανήθικη. Και όμως ο Χριστός, αυτή τη γυναίκα επιλέγει για να αποκαλύψει ποιος πραγματικά είναι. Αυτή τη γυναίκα επιλέγει να γίνει η μετέπειτα Αγία Φωτεινή, η μεγαλομάρτυρας, που διέδωσε το Ευαγγέλιο στην Αφρική και στη Ρώμη.

Γιατί η ηθική του Χριστού δεν έχει καμία σχέση με τη δική μας ηθική. Δε στέκεται στο τι φαίνεται ο καθένας αλλά στο τι είναι. Ο Κύριος είδε πως παρά την αμαρτωλή ζωή της, η Σαμαρείτιδα είχε καθαρή ψυχή η οποία διψούσε για να βρει την αλήθεια. 

Γιατί ακόμα τον Χριστό δεν τον αφορούσε η ανθρώπινη τάξη πραγμάτων. Σε μια εποχή που οι γυναίκες δεν επιτρεπόταν να έχουν γνώμη, αυτός επέλεξε γυναίκες να μεταδώσουν το χαρμόσυνο μήνυμα του ερχομού Του. 

Γι' αυτό όταν εμείς οι χριστιανοί μιλάμε για ηθική, για κοινωνική ευπρέπεια και άλλα τέτοια ανθρώπινα σχήματα, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Γιατί ο Χριστός έκατσε και έφαγε με αμαρτωλούς, με πόρνες και με τελώνες. Δεν τους απαξίωσε λόγω του τρόπου ζωής τους. Τους πλησίασε, τους αγκάλιασε, συνομίλησε μαζί τους και έτσι τους έπεισε να αλλάξουν ζωή. Δεν πρόβαλε ένα σύνολο κανόνων με το οποίο τους κατακεραύνωσε ελέγχοντας τη ζωή τους. Τους αποκάλυψε την Αλήθεια και την πραγματική Ελευθερία και αυτοί αυτοβούλως τον ακολούθησαν.

Σήμερα γιορτάζουμε την αποκάλυψη του Χριστού ως ζωντανό νερό, από το οποίο όποιος πινει δεν ξαναδιψά. Νερό, που δεν συγκρατείται από ανθρώπινα φράγματα. Το θέμα είναι, τολμάμε εμείς να πιούμε από αυτό το νερό ή προτιμάμε να καταναλώνουμε υποκατάστατα κακής ποιότητας;