Μια ομάδα θαλάσσιων βιολόγων χρησιμοποίησε δίχτυα για να πιάσει 16 είδη ψαριών βαθέων υδάτων που έχουν εξελίξει την ικανότητα να είναι ουσιαστικά αόρατα από τα θηράματα και τα αρπακτικά. Το «υπερμαύρο» δέρμα τους φαίνεται να είναι μια προσαρμογή που εξελίσσουν και βοηθά τα ψάρια να καμουφλάρονται στη βαθιά θάλασσα, η οποία φωτίζεται από βιοφωτεινούς οργανισμούς. Πιθανότατα υπάρχουν περισσότερα, και δυνητικά πολύ πιο σκούρα, μαύρα ψάρια που κρύβονται βαθιά στον ωκεανό.
Οι ερευνητές, που δημοσίευσαν τα ευρήματά τους την Πέμπτη στο Current Biology, έπιασαν το είδος αφού έριξαν δίχτυα σε βάθος άνω των 200 μέτρων κοντά στον κόλπο Monterey της Καλιφόρνια. Σε αυτά τα βάθη, το φως του ήλιου δεν φτάνει. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο πολλά είδη βαθέων υδάτων έχουν εξελίξει την ικανότητα να φωτίζουν τα σκοτεινά νερά μέσω βιοφωταύγειας. Τι γίνεται όμως αν τα συγκεκριμένα ψάρια δεν θέλουν να τα εντοπίσουν; Ορισμένα είδη έχουν αναπτύξει εξαιρετικά μαύρο δέρμα το οποίο τα βοηθά στην απορρόφηση του φωτός. Μόνο μερικά άλλα είδη είναι γνωστό ότι διαθέτουν αυτό το παράξενο χαρακτηριστικό, συμπεριλαμβανομένων των πουλιών του παραδείσου και ορισμένων αραχνών και πεταλούδων.
Η θαλάσσια βιολόγος Κάρεν Όσμπορν, συν-συγγραφέας της νέας εφημερίδας, παρατήρησε κάτι περίεργο στις φωτογραφίες που τράβηξε με τα ψάρια. Σε δηλώσεις της αναφέρει: «Είχα προσπαθήσει να τραβήξω φωτογραφίες ψαριών βαθέων υδάτων στο παρελθόν και δεν είχα τίποτα άλλο εκτός από αυτές τις πραγματικά φρικτές φωτογραφίες, όπου δεν μπορείτε να δείτε καμία λεπτομέρεια», είπε ο Osborn στο Wired. «Πώς γίνεται να μπορώ να τους ρίξω δύο στροβοσκοπικά φώτα και όλο αυτό το φως απλώς να εξαφανίζεται;» Αφού εξέτασαν δείγματα δέρματος ψαριού στο μικροσκόπιο, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το δέρμα του ψαριού περιέχει ένα στρώμα οργανιδίων που ονομάζεται μελανόσωμα, το οποίο περιέχει μελανίνη, την ίδια χρωστική ουσία που δίνει χρώμα στο ανθρώπινο δέρμα και τις τρίχες. Αυτό το στρώμα μελανοσωμάτων απορροφά το μεγαλύτερο μέρος του φωτός που τα χτυπά.
«Αλλά ό,τι δεν απορροφάται διασκορπίζεται πλευρικά στο στρώμα και από τις γειτονικές χρωστικές ουσίες που είναι όλες συσκευασμένες ακριβώς κοντά του», είπε ο Osborn στο Wired. «Και αυτό που έχουν κάνει είναι να δημιουργήσουν αυτό το αποτελεσματικό σύστημα, με ελάχιστα υλικά, όπου μπορούν βασικά να δημιουργήσουν μια παγίδα φωτός μόνο με τα σωματίδια χρωστικής και τίποτα άλλο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου