Κάποτε, τις παλιές καλές εποχές, με μια παρέα καθόμασταν σε καφετέρια της Λάρισας. Ένας εκ της παρέας είχε το κακό συνήθειο να "κουνιέται" με την καρέκλα στηριζόμενη στα δύο πίσω πόδια. Έτσι έκανε κι εκείνη τη βραδιά, ρουφώντας λαίμαργα μια παγωμένη σοκολάτα. Κάποια στιγμή φυσικά το παράκανε με το κούνημα και έπεσε. Εγώ που καθόμουν δίπλα του, είδα την πτώση πριν αρχίσει καλά καλά. Αλλά λόγω της γελοίας εικόνας, άρχισαν να γελάω πριν πέσει καν και δεν μπόρεσα να τον κρατήσω. Ο φίλος έπεσε φαρδύς πλατύς και μαζί με μένα γέλασαν οι υπόλοιποι της παρέας και άλλες δυο καφετέριες.
Ηθικό δίδαγμα. Αν θέλετε να στηριχτείτε επάνω μου ώστε να σας βοηθήσω σε μια δύσκολη στιγμή, φροντίστε αυτή στιγμή να μην είναι πολύ αστεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου