Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2020

Η προσευχή της Ουτοπίας

 


Οι πιστοί είναι ντυμένοι στα άσπρα, και ο ιερέας φοράει πολύχρωμα άμφια, αριστοτεχνικά φτιαγμένα και με υπέροχα σχέδια, μα από πολύ φτηνά υλικά - γιατί αντί να είναι υφασμένα με χρυσή κλωστή, ή στολισμένα με σπάνια διαμαντικά, απλά είναι διακοσμημένα με φτερά από διάφορα πουλιά. Η αξία τους εξάλλου σαν έργων τέχνης είναι πολύ μεγαλύτερη από την αξία του πιο πλούσιου υλικού πάνω στη γη. Παράλληλα τα φτερά έχουν ειδικούς σχηματισμούς που λέγεται πως συμβολίζουν ορισμένες θεϊκές αλήθειες και οι ιερείς με επιμέλεια διδάσκουν τη σημασία αυτών των ιερογλυφικών, μιας και η δουλειά τους είναι να θυμίζουν στους πιστούς τα καλά που τους έδωσε ο Θεός, τα καθήκοντά του απέναντι σ' Αυτόν, και τα καθήκοντα του ενός απέναντι στον άλλον.......................


............................Η λειτουργία τελειώνει μ'ένα καθορισμένο τύπο προσευχής που επαναλαμβάνουν και οι ιερείς και οι πιστοί . Διατυπώνεται με τέτοιο τρόπο, που ενώ τη λένε όλοι μαζί, ταιριάζει στον καθένα χωριστά. Είναι περίπου έτσι:


Ω Θεέ, Σε αναγνωρίζω σαν δημιουργό μου, κυβερνήτη μου και σαν πηγή όλων των αγαθών. Σ' ευχαριστώ για όλες τις ευλογίες Σου, μα ιδιαίτερα που μου επιτρέπεις να ζω στην πιο ευτυχισμένη απ' όλες τις κοινωνίες, και να πιστεύω αυτή τη θρησκεία που την θεωρώ πιο αληθινή από τις άλλες. Αν κάνω λάθος, κι αν κάποια άλλη θρησκεία ή κοινωνικό σύστημα είναι καλύτερα και πιο αρεστά σε Σένα, προσεύχομαι στην καλοσύνη Σου να μου τα γνωρίσεις, γιατί είμαι έτοιμος ν' ακολουθήσω όπου κι αν με οδηγήσεις. Μα αν το σύστημά μας είναι στ' αλήθεια το καλύτερο, και η θρησκεία μου η πιο αληθινή, τότε φύλαξέ με πιστό και στα δύο, κάνε ν' αποδεχτεί τον ίδιο τρόπο ζωής και την ίδια πίστη όλη η ανθρωπότητα,- εκτός αν οι διάφορες θρησκείες που υπάρχουν είναι θέλημα των ανεξιχνίαστων σκοπών Σου. Χάρισε μου καλό θάνατο, όταν θα με καλέσεις κοντά Σου. Δεν τολμώ να Σου ζητήσω να 'ναι αργά ή γρήγορα. Μα αν είναι θέλημά Σου, θα προτιμήσω να 'ρθω κοντά Σου με τον πιο οδυνηρό θάνατο, παρά να μείνω πολύ καιρό μακρυά Σου έστω και ζώντας την πιο ευχάριστη γήινη ζωή.


Thomas More, Η Ουτοπία, εκδ. Κάλβος

(μτφ. Γιώργος Καραγιάννης)


* Thomas More (1478-1535) ήταν Άγγλος δικηγόρος, φιλόσοφος και πολιτικός. Έμεινε πιστός στην Καθολική Εκκλησία και γι' αυτό εκτελέστηκε. Ανακηρύχθηκε Μάρτυρας από τον Πάπα Πίο ΧΙ

2 σχόλια:

  1. Πολύ μπροστά από την εποχή του ο Thomas More. Και από την δική μας εποχή επίσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι' αυτό και κατέληξε με "στεγνό καθάρισμα". Ήταν αυτός που είχε τονίσει την ανάγκη του χιούμορ στην πνευματική ζωή.

      Διαγραφή

Η παραβολή του άφρονα πλουσίου

Είπε ο Κύριος την εξής παραβολή «Κάποιου πλούσιου ανθρώπου χωράφια έδωσαν άφθονη σοδειά. Κι εκείνος σκεφτόταν και έλεγε: τι να κάνω; Δεν έχω...