Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2020

Ολίγα "αιρετικά"


- Να σας πω την αλήθεια. Δεν μου αρέσουν οι παρελάσεις. Δε βλέπω κάτι ουσιαστικό σ' αυτές οπότε δε συμμερίζομαι την ταραχή διαφόρων κύκλων(και φυσικά πρωτοστατούν κι εδώ οι εκκλησιαστικοί κύκλοι) για την ακύρωση των φετινών παρελάσεων. Αυτά για το θέμα...


- Διαβάζω καμιά φορά κάποιον βίο κάποιου αγίου. Μου κάνει εντύπωση πως ενώ φαίνεται πως έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι τόσο αποστειρωμένος(δε βρήκα καλύτερη λέξη) ο τρόπος που τον έχουν γράψει ώστε να χρειάζεται πολύς κόπος να διαβαστεί...


- Βαριέμαι απίστευτα τις συζητήσεις που σώνει και καλά πρέπει να "διανθιστούν" με κατεβατά από τους Πατέρες, οι με λεγόμενα γεροντάδων, προφητείες κλ. Πραγματικά δεν μπορώ να αντέξω πάνω από πέντε λεπτά σε τέτοιους διαλόγους.


- Ο καλύτερος τρόπος να απογοητευτείς είναι να διαβάσεις κάμποσα έργα των Πατέρων και να πας να τα εφαρμόσεις στην καθημερινότητά σου. Θα διαπιστώσεις πως κάτι τέτοιο είναι είτε δύσκολο είτε έχει απίστευτα κακά αποτελέσματα. Αυτό συμβαίνει διότι αυτά είναι πράγματα που γράφτηκαν πάνω από χίλια χρόνια πριν και αφορούσαν εντελώς άλλες καταστάσεις και άλλες κοινωνίες. Αν λοιπόν δεν καταφέρεις να κάνεις μια σωστή "μεταφορά" στην εποχή μας θα δεις πόσο εύκολα μπορείς να καταστρέψεις τη ζωή σου.


- Πολλοί λένε πως θα ήθελαν να ζήσουν στην Αρχαία Ελλάδα ή στο Βυζάντιο. Δεν λαμβάνουν υπόψη τους το γεγονός πως αν θα ζούσαν εκείνες τις εποχές θα είχαν πιο πολλές πιθανότητες να είναι δούλοι στην Αθήνα και όχι φιλόσοφοι, να είναι από αυτούς που προσγειώνονταν στον Καιάδα και όχι πολεμιστές της Σπάρτης και να μην είναι πορφυροντυμένοι έμποροι της Κων/πολης αλλά φτωχοί αγρότες σε κάποια επαρχία που όταν δε θα έτρεχαν να σωθούν από τους ληστές, θα έτρεχαν να βρουν τρόπο να πληρώσουν τους αυτοκρατορικούς φοροεισπράκτορες.




8 σχόλια:

  1. Έχεις πολύ δίκιο, αυτό με το βίο των αγίων το έχω παρατηρήσει πολλές φορές, πολύ περιτύλιγμα χωρίς λόγο πιστεύω. Με ενοχλεί και στους εκφωνητές αυτό το τράβηγμα-ύφος σε τέτοια θέματα, καλή η ατμόσφαιρα αλλά η πολύ υπερβολή δε ξέρω...ελάχιστοι μιλάνε νορμάλ και χαίρεσαι να τους ακούς.

    Ναι, το να μιμηθείς την ζωή των αγίων κυριολεκτικά, σήμερα πιθανόν να μη σου βγει και πολύ σε καλό. Ωστόσο αν πάρεις την ουσία των πράξεων πιστεύω σε όποια εποχή και να είσαι θα κάνεις αυτό που πρέπει. Το κόστος έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένο. Αλλά όλα αυτά είναι θέματα διάκρισης κι η διάκριση είναι τεραστιοοοοτατο πανεπιστήμιο..

    Αυτοί που ονειρευονται ζωή στις αρχαίες Ελλάδες και Βυζάντια τα λένε εκ του ασφαλούς, στοιχηματίζω τα πάντα ότι αν με κάποια μαγική δύναμη τους πέταγες εκεί μερικοί μπορεί να πούλαγαν και τη ψυχή τους για να γυρίσουν πίσω...αν προλάβαιναν
    Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α ναι...οι ομιλητές είναι άλλη υπόθεση

      Αυτά είναι σαν τα φάρμακα. Πρέπει να παίρνεις τη σωστή δοσολογία. Αν πάρεις μεγάλες δόσεις, μια κι έξω...ε, ξέρεις τα αποτελέσματα.

      Δε θα προλάβαιναν

      Διαγραφή
  2. Όσοι ζουν κ αναπνέουν για πόλεμο με την Τουρκία, ανακαταληψη Κωνσταντινούπολης, επιβεβαίωση προφητειών, Μεγάλη Ελλάδα κλπ κλπ είναι συνήθως κ αυτοί που "νοσταλγούν" την ζωή στο Βυζάντιο ή στην αρχαία Ελλάδα. Ανθρώποι φαντασιόπληκτοι, εκτός τόπου κ χρόνου, που δεν έχουν ιδέα για την ζωή τότε ή για το τι σημαίνει πόλεμος κ που πιθανότατα στην πρώτη ντουφεκιά θα ψάχνουν καράβι για Ιταλία.

    Και σαν μέρα εθνικής επετείου που είναι σήμερα, θα σας αναφέρω το αντίστροφο παράδειγμα του παππού μου.
    Ο μακαρίτης ο παππούς μου μόλις είχε τελειώσει την στρατιωτική του θητεία όταν λίγους μήνες μετά ξεκίνησε ο πόλεμος. Άφησε λοιπόν εκ νέου την οικογένεια του κ πήγε στο Αλβανικό Μέτωπο.
    Επέστρεψε νοσηλευόμενος από κρεοπαγήματα και παραλίγο να χάσει τα πόδια του, και έμεινε κουτσός για το υπόλοιπο της ζωής του. Δεν ήταν όμως αυτό το χειρότερο τραύμα, αλλά το ψυχικό.
    Ήταν ένας πράος και χαρούμενος άνθρωπος, για κανένα όμως λόγο δεν έλεγε ιστορίες από τον πόλεμο. Ποτέ, ούτε στα παιδιά του ποτέ σε εμάς τα εγγόνια του όσο και αν τον πιέζαμε. Και κάθε μα κάθε βράδυ ούρλιαζε στον ύπνο του από εφιάλτες που έβλεπε, οι οποίοι είχαν να κάνουν με όσα έζησε στον πόλεμο. Τόσο πολύ του είχε στοιχίσει και μιλάμε για ένα άνθρωπο που είχε δύσκολη ζωή πριν τον πόλεμο (ορφάνια, φτωχιά κλπ) όχι για καλομαθημένο άνθρωπο των ημερών μας .
    Μπορεί να ήταν περήφανος που προσέφερε στην πατρίδα αλλά σίγουρα δεν ήταν καθόλου περήφανος για όσα είδε κ έζησε στο αλβανικό μέτωπο.

    ΥΓ. Κάπου είχα διαβάσει ότι οι βετεράνοι των βαλκανικών πολέμων και της Μικρασίας θεωρούσαν μαλθακούς και απαίδευτους τους μαχητές του αλβανικού μετώπου. Που να έβλεπαν εμάς σήμερα να μιλάμε για πόλεμο... (Deso)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτοί που ονειρεύονται πολέμους με Τούρκους, Αλβανούς, Σκοπιανούς κλπ κατά πάσα πιθανότητα δε θα πάνε να πολεμήσουν γι' αυτό και τους ονειρεύονται.

    Ο πόλεμος είναι η απόλυτη παράνοια. Αυτό μόνο τον περιγράφει.

    ΥΓ. Μπα, ζηλίτσες κάνανε μάλλον. Ο πόλεμος σε σκληραγωγεί και σε αποκτηνώνει απότομα. Είναι το ένστικτο επιβίωσης που ξυπνά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Deso και μένα ο παππούς μου γύρισε απο το αλβανικό μέτωπο με δυο δάχτυλα λιγότερα κι όταν ήρθε και χτύπησε την πόρτα δεν τον αναγννώρισε η γιαγιά μου, τον ρώτησε ποιος είναι. Όμως ποτέ δεν ανέφερε τίποτα απο τον πόλεμο, ούτε λέξη σε κανέναν ποτέ, μούγκα!
    Σαν λαός πάντως δεν νομίζω να είμαστε πολεμόφιλοι, στην άμυνα ήμασταν και με λίγα μέσα πάντα. Τώρα αυτούς που σκούζουν να μπουκάρουμε πχ στη Πόλη αλλά είναι οι πρώτοι που θα λακίσουν αν γίνει το κακό ποιος τους χε, μήπως δεν υπήρχαν τέτοια τομάρια πάντα.

    Όμως απο την άλλη δεν μπορούμε και να ξεχνάμε τις χαμένες πατρίδες μας που χύσαμε ποτάμια αίμα, που χάθηκαν οι οικογένειες μας, τα χωριά μας, έχουμε ύψιστο καθήκον να θυμόμαστε και να τιμούμε όλους αυτούς που θυσιάστηκαν.
    Ο πόλεμος είναι όντως η απόλυτη παράνοια ποιος μπορεί να πει το αντίθετο, αλλά κάποιες φορές και η μόνη επιλογή δυστυχώς, μακάρι να μην ήταν.
    Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε μου σαφώς και δεν ξεχνάμε την ιστορία μας. Λαός που ξεχνάει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.
      Απλά πολλοί τελευταία σαν να παρακαλάνε για πόλεμο και για το λεγόμενο "ποθούμενο" χωρίς να συνυπολογίζουν τις συνέπειες.
      Κατά τα λοιπά μακάρι να δώσει ο Θεός να μην περάσουμε αυτά που πέρασε η γενιά των παππούδων μας (Κατοχή, Εμφύλιο κλπ), η οικονομική κρίση και ο κορονοϊός είναι παιδική χαρά μπροστά σε εκείνα τα βάσανα.

      ΥΓ. ΠαπαΚώστα έγραψες πολύ σωστά πιο πάνω ότι ο πόλεμος σε αποκτηνώνει. Στο χωριό Κομμένο της Άρτας έλαβε χώρα μια από τις χειρότερες σφαγές στην χώρα από τους Γερμανούς, αντίστοιχη με αυτή των Καλαβρύτων και του Διστόμου. Όταν ρώτησαν ένα παππού επέζησε της σφαγής πως άντεξε το μυαλό του και δεν χάζεψε από την συμφορά είπε το ανατριχιαστικό "σκυλέψαμε παιδί μ',γίναμε σκυλιά δηλαδή"...

      Διαγραφή
  5. Οταν διαβαζεις το βιο ενος Αγιου εξαρταται απο που θα το διαβασεις και ποιος θα σου το διηγηθει! Οι βιοι των Αγιων αυτουσιοι υπαρχουν στους συναξαριστες και μεταφερονται ως εχουν απο αλλους Αγιους! Αλλο δηλαδη να διαβασεις το βιο του Αγιου Παισιου απο τον Ιερομοναχο Ισαακ που ηταν και εκεινος Αγιος ανθρωπος οπως εχει μεινει στη συνειδηση αρκετων ανθρωπων και αλλο να διαβασεις το βιο του απο το δικο μου το χερι για παραδειγμα που δεν εχω βιωσει εμπειρικα και καρδιακα τη διδασκαλια του και τα θαυματα του! Εν μερει θα συμφωνησω οτι οι εποχες αλλαζουν συνεχεια και ειναι ας πουμε δυσκολο να εφαρμοσεις τις διδαχες των Αγιων στη καθημερα πραξη αλλα οι ιδιοι οι Αγιοι που ο καθενας ζουσε σε διαφορετικη εποχη δεν προσαρμοζαν τη διδασκαλια του Χριστου στα μετρα και στα σταθμα της καθε εποχης αφου η διδασκαλια του Χριστου ειναι διαχρονικη! Βασικα οταν ο ανθρωπος αποκτησει τα εσωτερικα βιωματα της διδασκαλιας του Χριστου επιβιωνει σε πρωτη φαση στις εκαστωτες κοινωνικες καταστασεις χωρις να ενστερνιζεται τις κοινωνικες προκαταληψεις της εποχης του και οταν φτασει στη πνευματικη τελειωση τοτε πλεον διορθωνει με μυστικο τροπο τις διαφορες κοινωνικες προκαταληψεις οι οποιες αποτελουν και το κοσμικο φρονημα για το οποιο μιλαει ο Χριστος! Το ολο προβλημα ειναι οτι οσο περνανε οι αιωνες ο ανθρωπος μυειται περισσοτερο στις κοινωνικες προκαταληψεις της εκαστοτε εποχης και αφηνει ολο και περισσοτερο τη πνευματικη παρακαταθηκη των Αγιων Πατερων οδηγουμενος σε σταδιακες πνευματικες εκπτωσεις! Τωρα θα μου πει καποιος οτι η Εκλλησια ειναι ζωντανος οργανισμος και μεταμορφωνεται αδιακοπα βαση της καταστασης της καθε εποχης αλλα η μεταμορφωση γινεται φυσιολογικα προς το κοινο συμφερον της σωτηριας ολων των μελων της! Εαν καποιοι "εκλλησιαστικοι φορεις" "μεταμορφωνονται" βαση του δικου τους συμφεροντος ωστε να μη "χαλασουν" τις καρδιες των αλλων εδω υπαρχει προβλημα! Το αλλο θεμα που νομιζω οτι πρεπει να εχουμε ξανασυζητησει ειναι το τι αρεσει σε καποιον και τι τον "τραβαει" οταν ακολουθει καποια θρησκευτικη δοξασια! Αναφερομενοι στην αρχαια περιπτωση του Καιαδα αναλογιζομαι οτι υπαρχει και ο συγχρονος "Καιαδας" που δεν ειναι τιποτα αλλο απο το κοινωνικο περιθωριο οπου πετιουνται γενικοτερα οι ανθρωποι οταν δεν εχουν να "προσφερουν" κατι απο οικονομικης αποψης η ονομαζονται γραφικοι οταν περιγραφουν τα κακως κειμενα της εκαστοτε εποχης! Οπως και να εχει το πραγμα η δικη μας η εποχη ειναι η χειροτερη επειδη εδω στο δυτικο κοσμο υπαρχει βαρβαροτητα καμουφλαρισμενη απο το προσωπειο του εξαναγκαμου να "πειθαρχει" ο αλλος σε κανονες που δε τους γουσταρει κατα βαθος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εαν λεω σωστα φανταζομαι οτι και οι ιδιοι οι Αγιοι ανεξαρτητα της εποχης που ζουσαν γινονταν απο τους υπολοιπους κοινωνικοι αποβλητοι αφου δεν ενστερνιζοντουσαν το κοσμικο φρονημα της εκαστοτε εποχης! Για αυτο το λογο και για το συνολικο Εκλλησιαστικο βιωμα ηταν "νεκροι για το κοσμο". Ειχαν σκοτωσει την αμαρτωλοτητα τους οπως λεει και ο Αποστολος Παυλος και ειχαν ανακαινιστει αλλα για τον υπολοιπο "κοσμο" ηταν πλεον "νεκροι". Εαν παμε και πιο πισω στην εποχη των φιλοσοφων μιας και αναφεραμε το Καιαδα βλεπουμε οτι και οι φιλοσοφοι ηταν κατι παραπλησιο με τους Αγιους της Καινης Διαθηκης! Ο Σωκρατης για παραδειγμα δεν πεταχτηκε στο Καιαδα αλλα του εδωσαν να πιει το κονιο απο τη στιγμη που εθιγε κακως κειμενα! ο Σωκρατης ειχε αναφερει οτι ο ανθρωπος ειναι το χειροτερο ζωο της δημιουργιας που μονο με τη καταλληλη παιδεια γινεται το καλυτερο! Οποτε μαλλον δεν ειχαν μονο κακη τυχη και οι δουλοι μονο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η παραβολή του άφρονα πλουσίου

Είπε ο Κύριος την εξής παραβολή «Κάποιου πλούσιου ανθρώπου χωράφια έδωσαν άφθονη σοδειά. Κι εκείνος σκεφτόταν και έλεγε: τι να κάνω; Δεν έχω...