Ε τώρα κι αυτό το πράγμα δεν είναι εικόνα Εκκλησίας.Όλο αυτό το χάλι που έχει δημιουργηθεί με το ουκρανικό εννοώ.Δεν μπορεί στα διάφορα "ορθόδοξα" sites να εξαπολύονται τέτοιες επιθέσεις κατά των "αντιφρονούντων" από τη μία ή την άλλη πλευρά.
Κατά τ' άλλα η τυφλαμάρα σκεπάζει και τις δυο πλευρές.
Οι φιλορώσοι σκούζουν για τα καταπατημένα δικαιώματα των -ιμπεριαλιστικών τάσεων- Ρώσων αλλά δε βγάζουν τσιμουδιά για τα καμώματα της Τρίτης Ρώμης σε Αμπχαζία,Ν.Οσσετία και στις ασιατικές επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου ενώ οι "παρά τω Οικ. Πατριάρχη" κλείνουν τα μάτια τους μπροστά στις ολοφάνερες πολιτικές σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από κάποιους χειρισμούς της Πόλης.Σε όλα αυτά να προσθέσουμε και την πλήρη αδιαφορία του κόσμου που εκκλησιάζεται για το συγκεκριμένο ζήτημα.Έτσι έχουμε μια Εκκλησία να κλυδωνίζεται σε επίπεδο ιεραρχών και κάποιων κληρικών και να αδιαφορεί σε επίπεδο λαού.Αυγό για κούρεμα κανείς;
Απο τις τρεις παραμέτρους που αναφέρεις, η αδιαφορία του κόσμου είναι μακράν η πιο επικίνδυνη και εμφανίζεται και στις πτυχές της κοινωνικής/πολιτικής μας ζωής...πάντως μια μικρή επίσημανση, απο ανθρώπους που παρακολουθώ που έχουν χαρακτηρισθεί "φιλο-Ρώσοι", περισσότερο βλέπω να τους ενοχλεί η συμπεριφορά του Πατριάρχη ως (-οριακά-) "Πάπα της Ανατολής", παρά κάποια πρόθεση να υπερασπισθούν τη Μόσχα, δηλαδή και με τη Μόσχα να μην ήταν το πρόβλημα και να ήταν π.χ με το Βελιγράδι, πάλι η κριτική προς το Φανάρι αυτή θα ήταν....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ στο τελευταίο.Αν δεν ήταν με τη Μόσχα δεν θα άνοιγε ρουθούνι.Ελκύουν οι Ρώσοι τους δικούς μας.Τους αρέσει και αυτό το σφιχταγκάλιασμα με την εξουσία του Πούτιν και η πολιτική που αυτός εφαρμόζει στο εσωτερικό της χώρας και άλλα πολλά.Ο κόσμος εδώ στην Ελλάδα είναι λογικό να μην πολυκαίγεται για το ουκρανικό.Αν δεις μια ενορία από μέσα και το χάλι που επικρατεί στην καθημερινότητα , θα καταλάβεις.Έχουμε άλλα προβλήματα πιο άμεσα.Επί της ουσίας τώρα, είναι ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να αποφευχθεί.Λάθος οι χειρισμοί και των δύο Παπών...
ΔιαγραφήΠίσω απο τους δύο Πάπες είναι πολιτικοί...το Φανάρι εδω και δεκαετίες έχει γίνει υποχείριο της Ουάσινγκτον και η Μόσχα του Κρεμλίνου...όσο για τα προβλήματα στις ενορίες, σαφέστατα, αλλα όπως κάποτε ο ίδιος Λαός ήταν θεματοφύλακας του Κυπριακού, των εργασιακών, και ενος κάρου άλλου θεμάτων λειτουργώντας ετσι σα δαμόκλειος σπάθη πάνω απο τα κεφάλια όσων έπρεπε να διαχειρστούν και την άποψη του "κοσμάκη", έτσι και στα Εκκλησιαστικά ο Λαός ήταν η τελευταία γραμμή που έπρεπε κάποιος να έχει κατα νού πριν πράξει κάτι ή οχι...τώρα ο ιδιος Λαός όπως αθέθηκε να γίνει μάζα στα μεν, έγινε και στα δε...
ΔιαγραφήΚαι είδαμε πόσο καλά λειτούργησε αυτό με τη δαμόκλειο σπάθη του λαού.Ο λαός για να λειτουργήσει ως θεματοφύλακας πρέπει να έχει επίπεδο και γνώσεις.Λείπουν και τα δυο σήμερα.Επιπλέον εδώ μιλάμε για παιχνίδια εξουσίας που παίζονται και απροκάλυπτα.Τι θέση να πάρεις και γιατί;
ΔιαγραφήΛείπουν και τα δύο σαφώς, γνώση, επίπεδο κι αυτό είναι το ζήτημα. Επίσης λείπουν και οι ηγέτες οι αληθινοί και δίκαιοι, οι κεφαλές που εμπνέουν και καθοδηγούν διότι δεν μπορεί όλοι να είναι γνώστες σε όλα ούτε να μπορούν οι απλοί άνθρωποι να εμβαθύνουν σε περίπλοκα ζητήματα που μπερδεύονται γεωπολιτικά παιχνίδια και όχι μόνο. Αλλά πάλι απο που θα βγουν αυτοί οι ηγέτες όταν ο λαός έχει γίνει σαν χλιαρή άνοστη νερουλή σούπα;
ΔιαγραφήΊσως από θεία πρόνοια μόνο εμφανιστεί κάποιος. Δηλαδή ελπίζουμε σε θαύμα, αλίμονο αν δεν ελπίζαμε κιόλας!
Π
Η δαμόκλειος σπάθη του λαού είναι απο τους παράγοντες που συνετέλεσαν ο Ελληνισμός να φτάσει εως τις ημέρες μας, με ολες τις διαφορετικές του εκφάνσεις, αυτοί που έλεγαν "Υπερ Βωμών και Εστιών" στην αρχαιότητα, ήταν ίδιος λαός με αυτούς που έλεγαν "Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος" το 1821 και "Αέρα" το '40. Απο τη δεκαετία του '80 και μετά αρχίζει η αλλοίωση τα αποτελέσματα της οποίας βλέπουμε σήμερα. Θέση όποιος πάρει, θα πάρει ή γιατι έχει κάτι να κερδίσει ή γιατί πραγματικά αυτό πιστεύει, κι επειδή στη μάχη του καλού με το κακό "Ελβετία" δεν υπάρχει με το να μην πάρει θέση ο οποισδήποτε, το μόνο που θα καταφέρει, ακόμη κι άθελα του, είναι να κάνει πιο εύκολη υπόθεση την επικράτηση αυτών που παίζουν το παιχνίδι με ιδιοτέλεια. ΄Όπως με τις εκλογές (οσο λίγες κι αν γίνονται πολλές φορές για να λύσουν τα προβλήματα) η αποζή ευνοεί μόνο αυτούς που τελικά πάνε. Και στο τέλος να έτσι που πάμε απο τη Θεία Πρόνοια περιμένουμε αλλα φτάνουμε σε αυτή τη κατάσταση γιατί όταν έπρεπε, ως Σύνολο δείξαμε απάθεια στις συνέπειες όσων γινόντουσαν γύρω μας...Βέβαια στο τέλος μπορεί απλά να λέω χαζομάρες...ενας ακόμη άνθρωπος είμαι εξ άλλου, οπότε μπορεί και να σφάλλω...
ΔιαγραφήΚαι στις τρεις περιπτώσεις που περιγράφεις ακολούθησαν εμφύλιοι πόλεμοι και καταστροφές στα οποία ο λαός συμμετείχε με το ίδιο πάθος.Σαφώς και είμαι υπέρ της δραστηριοποίησης του λαού αρκεί να μην είναι τόσο εύκολα κατευθυνόμενος και ημιμαθής(αυτό είναι τεράστια πληγή) όσο είναι σήμερα.Αλλιώς δημιουργούμε περισσότερα προβλήματα από αυτά που καλούμαστε να λύσουμε.Πώς γίνεται αυτό;Ιδέα δεν έχω...
Διαγραφή