Καταλωνία

https://xristianiki.gr/αναταραχή-στην-καταλωνία/

Εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές στην Καταλωνία διαμαρτύρονται καθημερινά ορισμένοι και με βίαιο τρόπο, για τις βαρύτατες ποινές που επέβαλε το ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας στους διοργανωτές του Καταλανικού δημοψηφίσματος της 1ης Οκτωβρίου 2017 με ερώτημα την ανεξαρτησία της αυτόνομης επαρχίας της Καταλωνίας, με την υπ’ αριθ. 459/2019 απόφασή του της περασμένης Δευτέρας. 

Τον πρώην Αντιπρόεδρο της τοπικής Κυβέρνησης Οριόλ Γιουνκέρας και άλλους τρεις αξιωματούχους έκρινε ενόχους για στάση και υπεξαίρεση ιδιαίτερα μεγάλης αξίας και τούς καταδίκασε σε ποινές κάθειρξης και στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων 13 ετών στον 1ο και 12 ετών στους υπόλοιπους. Η υπεξαίρεση αφορούσε την χρήση δημόσιων πόρων για την οργάνωση και διεξαγωγή του δημοψηφίσματος που είχε κριθεί δικαστικώς ως παράνομο.


Την πρώην Πρόεδρο της τοπικής Βουλής Κάρμε Φορκαντέλ έκρινε ένοχη για στάση και καταδίκασε σε ποινή κάθειρξης και στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων 11 ετών και έξι μηνών. Για το ίδιο αδίκημα καταδίκασε έναν υπουργό σε ποινή κάθειρξης και στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων 10 ετών και έξι μηνών.

Τους επικεφαλής των δύο δημοφιλέστερων αυτονομιστικών δικτύων και συλλογικοτήτων έκρινε ένοχους για στάση τούς καταδίκασε σε ποινές κάθειρξης και στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων 9 ετών.

Ο Πρόεδρος της τοπικής Κυβέρνησης Κάρλες Πουϊγδεμόν και άλλοι εμπλεκόμενοι έχουν καταφύγει στο εξωτερικό.

Σε μικρότερες ποινές ολιγόμηνης φυλάκισης για ανυπακοή καταδικάστηκαν οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι, ή αθωώθηκαν.

Να σημειωθεί ότι οι κατηγορούμενοι αντιμετώπιζαν επιπλέον σοβαρότερες κατηγορίες, ισοδύναμες με αυτή της εσχάτης προδοσίας στην Ελλάδα, από τις οποίες απαλλάχθηκαν.

Το Φθινόπωρο του 2017, η τοπική κυβέρνηση της Καταλωνίας που ελεγχόταν με μικρή πλειοψηφία από τα αυτονομιστικά κόμματα αποφάσισε να διοργανώσει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της επαρχίας, στην διεξαγωγή του οποίου προχώρησε παρά την ακύρωσή του από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας και την απαγόρευσή του από την κεντρική κυβέρνηση. Τα αντιαυτονομιστικά κόμματα απείχαν, οπότε το αποτέλεσμα, με μεγάλη αποχή. ήταν υπέρ της ανεξαρτησίας.

Η κεντρική κυβέρνηση έπαυσε την τοπική εφαρμόζοντας το άρθρο 155 του Συντάγματος. Οι καταδικασθέντες συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν και διοργανώθηκαν νέες τοπικές εκλογές, στις οποίες και πάλι εκλέχτηκαν με μικρή διαφορά τα αυτονομιστικά κόμματα, τα οποία όμως δεσμεύτηκαν να σεβαστούν το ισπανικό Σύνταγμα, προς αποφυγή και νέου κύματος συλλήψεων και καταδικών. Μετέχοντας στις εκλογές αυτές, οι αυτονομιστές αναγνώρισαν ότι το δημοψήφισμα που είχαν διοργανώσει δεν παρήγαγε έννομα αποτελέσματα. Ούτε άλλωστε είχαν πρόταση ή τρόπο να επιβάλουν το αποτέλεσμα, από τη στιγμή που αυτό δεν το νομιμοποιούσε η κεντρική εξουσία.

Η καταλωνική κοινωνία είναι διχασμένη, αφού οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι σε περίπτωση ομαλής διεξαγωγής δημοψηφίσματος, δεν θα επικρατούσε η ανεξαρτησία. ‘Όμως, πρώτα η προφυλάκιση και στη συνέχεια η επιβολή βαρύτατων ποινών, συσπειρώνουν και ενισχύουν το αποσχιστικό κίνημα.

Το ισπανικό κράτος έχει μακραίωνη παράδοση αυταρχικής διακυβέρνησης, με αποκορύφωμα την σαραντάχρονη δικτατορία του Φράνκο. Η Καταλωνία, με διαφορετική γλώσσα και παράδοση, ήταν τμήμα του βασιλείου της Αραγωνίας. Μαζί με το βασίλειο της Καστίλης, συναποτέλεσαν το ισπανικό κράτος μετά τον 15ο αιώνα. Η ένωση ήταν στη αρχή προσωπική, δύο χωριστών βασιλείων με τον ίδιο μονάρχη. Αργότερα επεκτάθηκε σταδιακά.

Κατά καιρούς, η Καταλωνία καταπιέστηκε από το κεντρικό Κράτος, με κατάργηση της αυτονομίας της και απαγόρευση της γλώσσας. Αποκορύφωμα η δικτατορία του Φράνκο.

Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, έλαβε καθεστώς αυτονομίας και πλήρους ελευθερίας σε σχέση με τη χρήση της καταλωνικής γλώσσας, στα πλαίσια του συστήματος των αυτοδιοικούμενων περιφερειών που καθιερώθηκε από το ισπανικό Σύνταγμα του 1978.

Αποτελώντας μέρος της Ισπανίας, η Καταλωνία αναδείχθηκε ως η πλουσιώτερη περιφέρεια. Το γεγονός αυτό ενίσχυσε την πεποίθηση ότι κακώς οι Καταλανοί “πληρώνουν” για το υπόλοιπο ισπανικό κράτος, ιδίως ενόψει της στενότητας που προκάλεσε η κρίση.

Λόγω του κινδύνου ανατροπής του δημοκρατικού πολιτεύματος από τους νοσταλγούς του δικτάτορα Φράνκο τα πρώτα χρόνια της ισπανικής μεταπολίτευσης, διατηρήθηκαν οι “δρακόντειες” διατάξεις σε περίπτωση παραβίασης του Συντάγματος. Αυτός ο μηχανισμός ενεργοποιήθηκε με αφορμή την απόπειρα απόσχισης της Καταλωνίας, η οποία αντιμετωπίστηκε πρωτίστως ως συνταγματική εκτροπή.

Όμως, με τον τρόπο αυτόν, το ισπανικό κράτος όλο και περισσότερο αποξενώνει την Καταλωνία, αντί να επιλύει το πρόβλημα.

Ήδη οι τραυματίες από τα επεισόδια έχουν ξεπεράσει τους 182, ενώ ο σοσιαλιστής Ισπανός Πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ αρνείται την πρόταση για “άνευ όρων” διάλογο που απεύθυνε ο σημερινός αυτονομιστής Πρόεδρος της επαρχίας Κιμ Τόρα, κατηγορώντας τον ότι δεν καταδίκασε με σαφήνεια τη βία. Δήλωσε εξ άλλου, ότι η ανεξαρτησία δεν πρόκειται να συζητηθεί, διότι είναι αντίθετη με το Σύνταγμα της χώρας.