Κυριακή του παραλύτου

38 χρόνια βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση  ο κατάκοιτος της σημερινής περικοπής και δεν βρέθηκε, όλα αυτά τα χρόνια, ένας άνθρωπος να τον βοηθήσει να μπει στη κολυμβήθρα και να θεραπευτεί.Όταν οι Φαρισαίοι τον είδαν θεραπευμένο,να κουβαλάει το κρεβάτι του, το μόνο που βρήκαν να του πουν ήταν πως ημέρα Σάββατο δεν πρέπει να κουβαλάει το κρεβάτι του.Αυτό,σε έναν άνθρωπο που για τόσα χρόνια δεν μπορούσε να κινηθεί!

Αυτή είναι η εικόνα των ανθρώπων που είναι προσκολλημένοι στο γράμμα και όχι στο πνεύμα του νόμου.Κοιτούν την επιφάνεια, τις λεπτομέρειες και χάνουν την ουσία.Έχουν έλλειψη αγάπης και το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να ξεψαχνίζουν κάποιον για να του βρουν ελαττώματα ή παραλείψεις ώστε να τις καταγγείλουν.Και το κάνουν αυτό ακόμα και μπροστά σε θαυμαστές περιπτώσεις όπως του παραλύτου της σημερινής περικοπής.



Αυτό κάνει η έλλειψη αγάπης.Τυφλώνει τον άνθρωπο , αχρηστεύει τα πνευματικά του κριτήρια , καταστρέφει ακόμα και την προσευχή του.

Ο Ιωάννης ο Θεολόγος,αποσπάσματα από το Ευαγγέλιο του οποίου διαβάζουμε αυτή την περίοδο γράφει στην Επιστολή του:Εκείνος που δεν αγαπά τον αδελφό του,είναι πνευματικά νεκρός.Όποιος μισεί τον αδερφό του λογίζεται φονιάς.Και ο ίδιος ο Χριστός δίδαξε να αγαπάμε και φίλους και εχθρούς.Και συγγενείς και ξένους.

Αυτή είναι η ουσία όλου του νόμου.Η αγάπη.Η αγάπη που θεραπεύει την ασθένεια του μίσους που ταλαιπωρεί την ανθρωπότητα τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων.Η αγάπη που σηκώνει έναν κατάκοιτο από το κρεβάτι του.Η αγάπη που δίνει ζωή.Κάθε περικοπή και κάθε παραβολή του Ευαγγελίου σε μία κατάληξη έχουν.Αγαπάτε αλλήλους.