Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Όταν κατέβηκε στον προεδρικό «στίβο» των Ηνωμένων Πολιτειών ο σχετικά άγνωστος Μπιλ Κλίντον, κυβερνήτης της μικρής πολιτείας του Άρκανσας, οι συνεργάτες του έψαχναν ένα σύνθημα που θα έκανε τη διαφορά και θα τον έβαζε στον χάρτη των προεδρικών εκλογών. Και ενώ ο Τζόρτζ Στεφανόπουλος, ο Τζέιμς Κάρβιλ και ο Πολ Μπεγκάλα έσπαγαν κυριολεκτικά τα κεφάλια τους για να βρουν αυτό το σύνθημα, ένας εκ των τριών πετάχτηκε -όπως αναφέρει ο μύθος- και είπε ότι (το πρόβλημα της Αμερικής) είναι «η οικονομία βλάκα» ή ηλίθιε -διαλέγετε και παίρνετε…
Στην Ελλάδα δεν χρειάστηκαν οι αντίπαλοι του Αλέξη Τσίπρα να αναζητήσουν κάποιο έξυπνο σύνθημα, καθώς ο πρωθυπουργός τους τα έδωσε όλα στο πιάτο: Ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών, ήταν και η ταύτιση στη συνέχεια με τον εθνομηδενισμό και βεβαίως το θέμα της οικονομίας, όπου -όπως έχει αποδειχθεί σε όλες τις χώρες που πέρασαν Μνημόνια- τα κόμματα που τα ψηφίζουν και τα υλοποιούν «τρώνε ξύλο», διότι οι λαοί δεν ξεχνούν. Σε όλα αυτά ήρθε και η κάλυψη στον «Ρουβίκωνα» και το γλυκό ήρθε και …έδεσε.
Η περίπτωση του εξοχοτάτου πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου (γνωστού ως ΓΑΠ) θα μείνει, βεβαίως, στην ιστορία: δεν βρήκαμε άλλο πολιτικό που σε 18 μήνες μετέτρεψε το 44% του θριάμβου του στο μόλις 4% και κάτι ψιλά. Και έχεις και τη Φώφη τη Γεννηματά να μας διαμηνύει από την Πάτρα ότι πορεύεται με μπροστάρη τον κ. Παπανδρέου, ο οποίος στο τέλος θα την πουλήσει -εννοώ πολιτικά- και θα τρέχει και δεν θα προλαβαίνει.
Επιστρέφοντας στη βαριά ήττα του πρωθυπουργού, και αναζητώντας τα λάθη που οδήγησαν στη μεγάλη ομολογουμένως νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο καθένας λέει τη γνώμη του από τη δική του οπτική γωνία και με βάση τις εμπειρίες και την πείρα του. Συνήθως, όσοι βρισκόμαστε μακριά βλέπουμε πιο ψύχραιμα τα πράγματα, ειδικά όταν δεν έχουμε και κομματικές ταμπέλες. Διότι αυτό που παρατηρήθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι η έξαρση του «παρτιζανισμού» που σάρωσε την κοινωνία. Το βλέπω και στους συναδέλφους δημοσιογράφους που έχουν χωριστεί σε στρατόπεδα. Θα πρέπει να είμαστε όλοι πιο προσεκτικοί για να είμαστε και πιο πειστικοί.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι η Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία διαφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, λάβωσε τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά τη χαριστική βολή του την έδωσε η ταύτιση του με τους βασικούς εκπροσώπους του εθνομηδενισμού, ενώ μέχρι τότε είχε ένα «καλό πορτρέτο» ανάμεσα στο πατριωτικό μέτωπο, το οποίο είναι και το αντίπαλο δέος των εθνικιστών και των ναζί της Χρυσής Αυγής.
Αυτά τα δύο γεγονότα ανάγκασαν ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων του Πρωθυπουργού να τον εγκαταλείψουν, διότι τελικά αποδείχθηκε ότι παραμένει και αυτός δέσμιος ενός προβληματικού παρελθόντος. Ως γνωστό: Ο εκάστοτε ηγέτης μίας χώρας είναι και ο μεγαλύτερος προστάτης της πατρίδας και των εθνικών συμφερόντων. Ο εκάστοτε πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν έχει καμία θέση με όλους αυτούς τους περίεργους, που δηλώνουν πολίτες του κόσμου και εισηγούνται κλείσιμο των εθνικών θεμάτων ακόμα και εις βάρος μας, για να σταματήσουν -όπως υποστηρίζουν- να αποτελούν προβλήματα. Είναι τόσο ανόητοι και επικίνδυνοι που δεν θεωρούν σημαντική την προστασία των εθνικών συμφερόντων.
Με όλους αυτούς τους τύπους, 1-2 μήνες πριν τις εκλογές, αποφάσισε να συναγελάζεται ο κ. Τσίπρας, νομίζοντας ότι θα του κουβαλούσαν ψήφους. Όπως σωστά τόνισε κοινός φίλος, του αφαίρεσαν, αντί να του προσθέσουν, ψήφους αυτοί οι περίεργοι γυρολόγοι τύποι, οι οποίοι υπηρετούν όλες τις καταστάσεις. Ξεκίνησαν από το ΚΚΕ -μάλλον τους έδιωξε κακήν κακώς το ΚΚΕ- και από τότε έγιναν πολιτικοί «μετανάστες». Κατέληξαν, με τον Κώστα Σημίτη και τον ΓΑΠ, και στον Αλέξη. Ήταν η «γέφυρά» του προς την καταστροφή.
Αναφέροντας παραπάνω τους δύο βασικούς λόγους, που κατά τη γνώμη μου οδήγησαν στην ταπεινωτική ήττα της Κυριακής, δεν παραβλέπω τις επιθέσεις των μελών του «Ρουβίκωνα», με αποκορύφωμα την απαίσια πράξη τους εναντίον του Ελληνικού Κοινοβουλίου, αλλά και το θέμα της οικονομίας και τον τρόπο που έδρασε ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην λαίλαπα της οικονομικής κρίσης. Δεν αποκαλύπτω κάποιο μυστικό, αντίθετα οι πάντες γνωρίζουν, ότι ο «Ρουβίκωνας» έχει σχέση με το «βαθύ κράτος» του παλιού σκληρού ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε είναι αστείο να εκδίδονται ανακοινώσεις καταδίκης των πράξεων των μελών του από το Μαξίμου και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες. Η Δημοκρατία έχει κανόνες, και δεν έχει καμία σχέση με την αναρχία… Άλλωστε, γιατί εξαφανίστηκαν μετά την επίθεση στην ελληνική Βουλή;
Για την οικονομία, δεν ήταν μόνο ότι παραδόθηκε η διαχείριση στον Γιάνη Βαρουφάκη που ήταν …άπιαστος στη θεωρία αλλά στην πράξη ήταν επικίνδυνος. Αλλά ήταν και η παράταση των Μνημονίων για άλλα τέσσερα χρόνια, που κόστισε στους πολίτες επιπλέον πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, που προστέθηκαν στο χρέος της χώρας και θα πληρώσει ο λαός. Όλα αυτά μαζί έφεραν τη βαριά ήττα, η οποία -σύμφωνα με τους αναλυτές και τους εκλογολόγους- θα επαναληφθεί στις εθνικές εκλογές. Είναι μία λογική υπόθεση…
Στην ιστοσελίδα μας δεν δημοσιεύουμε τις δημοσκοπήσεις, διότι θεωρούμε ότι πλέον δεν είναι καν αξιόπιστα «εργαλεία» για όσους ασχολούνται με τις εκλογές. Παίζεται πάντα ένα παιγνίδι επηρεασμού της κοινής γνώμης, που δεν μας αφορά. Και αυτό παρά το γεγονός ότι κερδίσαμε όλα τα στοιχήματα, καθώς υποστηρίξαμε -μετά τα ταξίδια μας στη Βόρεια Ελλάδα- ότι η διαφορά θα ξεπεράσει τις 7 με 8 μονάδες!
Με την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, και στη συνέχεια με την ταύτισή του με τους εθνομηδενιστές, ο Αλέξης Τσίπρας πίκρανε πολλούς από τους οπαδούς και τους φίλους του, που πίστευαν πως άλλαξε στα εθνικά θέματα, επειδή ίσως τον επηρέασαν οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας, Νίκος Κοτζιάς και Πάνος Καμμένος.
Μου είπαν, αλλά δεν γνωρίζω αν πρόκειται για την αλήθεια, ότι το γεγονός ότι τους «εξαφάνισε» από δίπλα του ήταν ένα γραμμάτιο για να επιστρέψουν οι εθνομηδενιστές. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην κυρία Ρεπούση, που παρ’ ολίγο να την επιβάλει και στο ψηφοδέλτιο για τις ευρωεκλογές, αλλά και σε όλο αυτό το συρφετό των επαγγελματιών γυρολόγων. Αν πορευθεί μαζί τους στις εθνικές εκλογές, η πανωλεθρία είναι βέβαιη, λένε όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ…
Πηγή: Στον Κλίντον είπαν “είναι η οικονομία βλάκα”: Για τον Αλέξη ήταν οι Πρέσπες και ο εθνομηδενισμός https://hellasjournal.com/2019/05/ston-klinton-eipan-quot-einai-i-oikonomia-vlaka-quot-gia-ton-alexi-itan-oi-prespes-kai-o-ethnomidenismos/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου