Μέσα στὸ διάβα τῶν αἰώνων τίποτα δὲν ἔχει παρεξηγηθεῖ περισσότερο ἀπὸ τὸ περιεχόμενο καὶ τὴν οὐσία τῆς χριστιανικῆς πίστης. Γι’ αὐτὸ φρόντισαν ἀρκετοί: θεολόγοι, κληρικοί, ἄνθρωποι τῆς ἐξουσίας, ὑπηρέτες συμφερόντων, αὐτόκλητοι ἐκπρόσωποι τῆς θρησκείας, ἀποικιοκράτες, σταυροφόροι, αὐτοκράτορες, ἱεροεξεταστές, Πάπες, Πατριάρχες, καρδινάλιοι κ.λ.π.
Ὅλοι αὐτοὶ πρόβαλλαν καὶ συνεχίζουν νὰ προβάλλουν, (ἡ ἐποχή μας δὲν μπορεῖ νὰ ἀποτελεῖ ἐξαίρεση) ἕναν «μαγικὸ καὶ μοιρολατρικὸ» χριστιανισμὸ βολικὸ γιὰ τοὺς ἰσχυροὺς τῆς γῆς. Ἕναν Θεὸ τῶν λογικῶν ἀποδείξεων, ἐπαγγελματία θαυματοποιό, ἕναν Θεὸ δυνάστη, τύραννο, ἀρχηγὸ ἰδεολογίας ποὺ ψάχνει ὀπαδούς. Μιὰ θρησκεία ὑποταγῆς ποὺ ἐκφράζει τὴ χειρότερη ἐκδοχὴ τοῦ ἠθικισμοῦ καὶ βολεύει αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ ἐλέγχουν τὴν ἀνθρώπινη ψυχή, δαιμονοποιώντας τὴν ἐλευθερία, τὴν ἀναζήτηση, τὸν ἔρωτα, τὴν τέχνη καὶ τὴν ὀμορφιὰ τῆς ζωῆς. […]
Ὁ Χριστιανισμὸς ὀφείλει νὰ εἶναι ἡ ἐλπίδα τῶν περιθωριακῶν, τῶν ἀνυπεράσπιστων, τῶν ἐξορισμένων, τῶν ἀπόκληρων, τῶν κατατρεγμένων, τῶν κυνηγημένων γιὰ τὶς ἰδέες τους. Νὰ εἶναι ἡ χαρὰ τῶν πονεμένων. Ἡ νέα ἀρχὴ ὅλων τῶν «τελειωμένων». Τὸ στήριγμα αὐτῶν ποὺ διώκονται γιὰ τὶς ἰδέες, τὶς ἐπιλογὲς καὶ τὶς ἀρχές τους, αὐτῶν ποὺ πένονται, ποὺ στεροῦνται τὰ ἀπαραίτητα. Ἔχουμε ἀνάγκη ἕνα μαχητικὸ καὶ δυναμικὸ Χριστιανισμὸ ποὺ θὰ εἶναι ταυτόχρονα θρησκεία τοῦ διαλόγου καὶ τῆς καταλλαγῆς. Ὁ Χριστιανὸς πρέπει νὰ θυμᾶται ὅτι ἡ θέση του, σύμφωνα μὲ τὶς Εὐαγγελικὲς ἀρχὲς εἶναι στὸ πλευρὸ τῶν ἀδύναμων καὶ τῶν ἡττημένων κάθε ἀντίχριστης ἐξουσίας. Ἂν τὸ ξεχάσει αὐτό, θὰ τὸν περιμένουν στὴ γωνία τὰ θύματα τῆς Ἱστορίας παρέα μὲ τὸν Θεό.
Ἀνδρέας Χ. Ἀργυρόπουλος, Ὁ Θεός, οἱ νέοι καὶ ἄλλες rock ’n roll ἱστορίες, ἐκδ. ἁρμός, Ἀθήνα 2019
Το δίκοπο μαχαίρι πάνω στη λάμα του οποίου περπατάμε;; Να ασχολούμαστε και με τα του κόσμου χωρίς να γίνουμε κόσμος;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα πραγματικά δύσκολο έργο.
Διαγραφή