Υπαπαντή

Μέχρι τα βαθιά του γεράματα χρειάστηκε να περιμένει ο Συμεών ώστε να του φέρουν τον Χριστό στο Ναό και να μπορέσει να κρατήσει στα χέρια του τον Μεσσία.Χρειάστηκε να περιμένει όλη του τη ζωή ώστε να εκπληρωθεί η υπόσχεση που του δόθηκε από το Άγιο Πνεύμα.Και όλα αυτά τα χρόνια δε θεώρησε τον εαυτό του κάτι παραπάνω από τους άλλους επειδή του είχε δοθεί αυτή η υπόσχεση, δεν απελπίστηκε,δεν θύμωσε με τον Θεό που αργούσε,δεν αγανάκτησε.Με απλότητα,ταπείνωση και υπομονή συνέχισε τον αγώνα του μέχρι που πράγματι ο Μεσσίας,μικρό παιδί ακόμα,ήρθε σ'αυτόν.



Όλοι οι άνθρωποι ζητάμε και περιμένουμε το ίδιο πράγμα με τον άγιο Συμεών.Θέλουμε να έρθουμε σε επαφή,να γνωριστούμε με τον Θεό.Να τον κρατήσουμε στα χέρια μας,να γεμίσει την ψυχή μας.Δεν αντέχουμε όμως όλοι την αναμονή.Δεν μας το επιτρέπει η υπερηφάνεια μας.Και αντί να περιμένουμε,αφού πραγματικά Τον αναζητήσουμε,να κάνει ο Θεός την κίνησή Του προς εμάς και να μας αποκαλυφθεί την ώρα που Αυτός θα επιλέξει,εμείς απαιτούμε να ασχοληθεί μαζί μας εδώ και τώρα.Και ξεκινάμε μόνοι μας να Τον βρούμε.Αλλά Τον ψάχνουμε σε λάθος μέρη.Τον ψάχνουμε σε διασκεδάσεις,πλούτη και αξιώματα.Η ανυπομονησία και η περηφάνια μας,διαστρέφουν την αναζήτησή μας για τον Θεό και μας οδηγούν σε αδιέξοδα.

Ο Θεός όμως δεν φανερώνεται σε ανθρώπους υπερήφανους,ανυπόμονους και εγωιστές.Θέλει ψυχική ομορφιά,ταπεινότητα,απλότητα και λεβεντιά.Τότε και μόνο τότε έρχεται και γεμίζει τον αναζητητή.Και είναι τέτοια η πληρότητα που φέρνει,που ο άνθρωπος παύει να φοβάται και αυτόν τον θάνατο.Και αναφωνεί,όπως ο άγιος Συμεών:Τώρα πια,δεν με νοιάζει και να πεθάνω Κύριε,γιατί πια μου αποκαλύφθηκες και είδα την σωτηρία που ετοίμασες για όλους τους ανθρώπους.