Τώρα και με αφορμή τον θάνατο του Ν. Παλαιοκώστα, θα τραβήξω τόσο στα άκρα τη θεολογία που αν το διαβάσει κανένας θεολόγος ή -πολύ περισσότερο- κανένας κληρικός(ειδικά αν είναι και γιατρός, χοχοχο, εσωτερικό αστείο μη δίνετε σημασία), όχι μόνο θα τραβήξει τα δικά του μαλλιά αλλά θα ζητήσει να τραβήξει και τα δικά μου!
Κοιτάξτε τώρα τι μου ήρθε. Ο ληστής που σταυρώθηκε στα δεξιά του Χριστού, αυτός που μπήκε πρώτος στη παραδείσια κατάσταση με τον Ιησού, δε μετάνιωσε για τη δράση του. Ας θυμηθούμε τα λόγια του στον ληστή που σταυρώθηκε στα αριστερά του Ιησού και τον κορόιδευε. "Εμείς καλώς τιμωρούμαστε αφού διαπράξαμε αυτά που διαπράξαμε, αλλά Αυτός δεν έκανε τίποτα". Δε λέει πουθενά πως ζητά συγχώρεση γι' αυτά που διέπραξε. Απλά αποδέχεται την τιμωρία του γιατί αυτή ήταν ανάλογη της δράσης του. Ήταν ένας αξιοπρεπής παράνομος αλλά όχι μετανοημένος.
Ας θυμηθούμε τον Βαραββά. Αυτόν τον ληστή(πολύ με ληστές είχε να κάνει ο Κύριος μου φαίνεται) τον οποίο οι Εβραίοι επέλεξαν να ελευθερωθεί αντί του Ιησού. Γιατί το έκαναν αυτό; Ο Βαραββάς, όπως και οι περισσότεροι Εβραίοι ληστές στόχευαν τους Ρωμαίους, τους πλούσιους αλλοεθνείς και τους πλούσιους Εβραίους. Οι οποίοι συνεργάζονταν με τους Ρωμαίους. Οπότε για τον λαό αυτοί οι ληστές είχαν κάτι το ηρωικό.
Τέτοιος ήταν πιθανότατα και ο ληστής στο σταυρό. Και ο Χριστός τον κάλεσε στον παράδεισο. Χωρίς να ζητήσει να μετανοήσει. Μόνο και μόνο επειδή τον αναγνώρισε σαν τον Κύριό του. Σαν τον Υιό του Θεού. Να ήταν αυτό μια έμμεση αναγνώριση της δράσης των ληστών; Οι οποίοι ουσιαστικά δρούσαν εναντίον ενός καταπιεστικού συστήματος τόσο ξενόφερτο όσο και εγχώριο;
Παραδεχτείτε το. Σας έβαλα σε σκέψεις...Μπορείτε οι νομιμόφρονες να αφρίσετε με την ησυχία σας και χωρίς καμία παρεξήγηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου