Φταίνε οι άλλοι

Ένα παιδί μαθαίνει από τους γονείς του πως είναι το μόνο που μετράει και πως πρέπει όλοι να τρέχουν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες του.Στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό μαθαίνει να πηγαίνει με το πάσο του στο σχολείο και όχι την ώρα που πρέπει.Μαθαίνει επίσης πως οι άλλοι συμμαθητές του οφείλουν να το υπηρετούν.Στο γυμνάσιο και στο λύκειο μαθαίνει -από τους γονείς του πάντα αλλά και από το "περιρρέον σύστημα"-πως μπορεί να τραμπουκίζει συμμαθητές και να μιλάει όπως του καπνίσει σε καθηγητές και γενικά να κάνει ό,τι βλακεία του κατέβει,χωρίς συνέπειες γιατί "παιδί είναι μωρέ,θα μάθει"(ποτέ δε θα μάθει,μουλάρι θα παραμείνει,με τη διαφορά ότι τα τετράποδα μουλάρια είναι χρήσιμα και κάνουν κάτι).
Μαθαίνει πως μια καλή διαμαρτυρία οφείλει να καταλήγει και σε μια δημιουργία μπάχαλου και πάλι χωρίς συνέπειες.Αυτό το  λένε "επαναστατικότητα".Μετά μαθαίνει πως αν έχει γνωριμίες καλό είναι να γλιτώσει το στρατό και να αφήσει τη θητεία για τα κορόιδα αν είναι αγόρι ή πως να διαλέγει μελλοντικό σύζυγο από το πορτοφόλι και από τη χαζομάρα αν είναι κορίτσι.Μαθαίνει να κλέβει την εφορία,να παραβαίνει τους νόμους που δεν τον συμφέρουν αλλά να απαιτεί οι άλλοι να εφαρμόζουν αυτούς που το συμφέρουν.Μαθαίνει πως ψηφίζουμε αυτόν που θα μας βολέψει και άλλα παρόμοια.Δεν μαθαίνει ποτέ τίποτα για έννοιες όπως ευγένεια,ευπρέπεια και σεβασμό.Μαθαίνει πολλά για δουλοπρέπεια έναντι του ισχυρού,ρουφιανιά και γλείψιμο.

Αφού μαθαίνουμε όλα αυτά στα καμάρια μας και τα αμολάμε στον έξω κόσμο καθόμαστε και κάνουμε βαθυστόχαστες αναλύσεις για το τι πάει στραβά στην κοινωνία.Φταίει,ο καπιταλισμός,ο Μαρξ,η Εκκλησία,οι κοινωνικές δομές και ο κακός μας ο καιρός.Εμείς όμως δε φταίμε ποτέ.Φταίνε οι άλλοι.