οἱ ἑβδομήντα Ἀπόστολοι

agiazoni

Διονύσιος Ψαριανός (Μητροπολίτης Σερβίων καί Κοζάνης (+))

Στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια καὶ στὶς ἐπιστολὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς δώδεκα Ἀποστόλους, γίνεται λόγος καὶ γιὰ πολλὰ ἄλλα πρόσωπα, ποὺ ἐπίσης ὀνομάζονται ἀπόστολοι. Ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς εἰδικώτερα ὁμιλεῖ γιὰ ἑβδομήντα Ἀποστόλους, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς δώδεκα, τοὺς ὁποίους κάλεσε ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ὅλο τὸ χρόνο σὲ διάφορες ἡμέρες ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει ὀνομαστικὰ πολλοὺς ἀπὸ τοὺς ἑβδομήντα Ἀποστόλους, ἀλλὰ σήμερα τοὺς τιμᾶ ὅλους μαζί. Γενικὰ καὶ ἀνώνυμα ὀνομάζονται «ἑβδομήκοντα», ἂν καὶ εἶναι περισσότεροι, ἀφοῦ μόνο ὅσοι ποὺ τὰ ὀνόματά τους ἀναφέρει στὶς ἐπιστολὲς του ὁ ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι παραπάνω ἀπὸ πενήντα. Σήμερα θὰ ὁμιλήσουμε μόνο γιὰ τοὺς ἑβδομήντα, γιὰ τοὺς ὁποίους γράφει στὸ Εὐαγγέλιό του ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς.


Στὸ δέκατο λοιπὸν κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς γράφει γιὰ τοὺς ἑβδομήντα Ἀποστόλους κι ἐμεῖς τώρα θὰ ἐπαναλάβωμε σὲ μετάφραση τὸ λόγο τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Μετὰ τὴν κλήση τῶν δώδεκα Ἀποστόλων, ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς κάλεσε κι ἄλλους ἑβδομήντα καὶ τοὺς ἔστειλε δύο - δύο μαζὶ νὰ πᾶνε πρὶν ἀπ’ αὐτὸν σὲ κάθε πόλη καὶ τόπο, ποὺ ἔμελλε νὰ ἐπισκεφθῆ. Ἀμέσως ἐδῶ πρέπει νὰ προσέξουμε σὲ δύο ἤ μᾶλλον σὲ τρία πράγματα. Πρῶτα ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καλεῖ τόσους πολλοὺς ὄχι γιὰ νὰ κάμη ὀπαδούς, ἀλλὰ γιὰ νὰ τοὺς ἀναθέση ἀποστολή. Ἔπειτα ὅτι τοὺς στέλνει δύο - δύο μαζί· αὐτὸ θυμίζει μία ἀρχαία παροιμία, ποὺ λέγει ὅτι «ἀγαθοὶ οἱ δύο ὑπὲρ τὸν ἕνα». Ὕστερα ὅτι ἡ ἀποστολὴ τῶν ἑβδομήντα εἶναι ὡρισμένη· νὰ πᾶνε μπροστὰ ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ νὰ προετοιμάσουν τὸ ἔδαφος.


Ἀλλ’ αὐτὸ τὸ τελευταῖο ὁ θεῖος Διδάσκαλος δὲν τὸ ἀφήνει ἀόριστο· ὁ Εὐαγγελιστὴς γράφει στὴ συνέχεια ποιὲς ἦσαν οἱ ὁδηγίες ποὺ ἔλαβαν οἱ ἑβδομήντα. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς τοὺς εἶπε· «Ὁ θερισμὸς εἶναι πολύς, οἱ ἐργάτες ὅμως εἶναι λίγοι· παρακαλέστε λοιπὸν τὸν Κύριο τοῦ θερισμοῦ νὰ στείλει ἐργάτες γιὰ τὸ θέρισμό του. Πηγαίνετε· σᾶς στέλνω σὰν πρόβατα μέσα στοὺς λύκους. Μὴν παίρνετε μαζί σας χρήματα οὔτε δισάκι οὔτε ὑποδήματα καὶ μὴ χάνετε καιρὸ οὔτε γιὰ νὰ χαιρετῆστε κάποιον στὸ δρόμο σας. Σ’ ὅποιο σπίτι μπῆτε, πρῶτα νὰ λέτε· εἰρήνη σὲ τοῦτο τὸ σπίτι. Ἂν ἐκεῖ μένει κάποιος φίλος τῆς εἰρήνης, ἡ εὐχή σας θὰ πιάση τόπο, ἀλλιῶς θὰ ξαναγυρίση σὲ σᾶς. Νὰ μένετε σ’ αὐτὸ τὸ σπίτι καὶ νὰ τρῶτε καὶ νὰ πίνετε ὅ,τι σᾶς προσφέρουν, γιατί ἀξίζει ὁ ἐργάτης τὸ μισθό του· καὶ νὰ μὴν ἀλλάζετε κατοικία».

Ἂν θέλαμε νὰ ἑρμηνεύσουμε καὶ νὰ ἀναπτύξουμε τὶς ὁδηγίες τοῦ θείου Διδασκάλου πρὸς τοὺς ἑβδομήντα Ἀποστόλους θὰ μᾶς χρειάζονταν πολλὲς ὁμιλίες. Ἐμεῖς ὅμως μόνο ἐπαναλαμβάνομε τὰ λόγια τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅπως τὰ γράφει τὸ Εὐαγγέλιο. Τοὺς εἶπε λοιπὸν ἀκόμα· «Ὅταν πάλι μπαίνετε σὲ κάποια πόλη καὶ σᾶς ὑποδέχονται, νὰ μὴν κάνετε διάκριση, ἀλλὰ νὰ τρῶτε ὅ,τι σᾶς προσφέρουν. Νὰ θεραπεύετε τοὺς ἀρρώστους σ’ αὐτὴν τὴν πόλη καὶ νὰ τοὺς λέτε ὅτι ἔφτασε καὶ γιὰ σᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Σ’ ὅποια πόλη μπῆτε καὶ δὲν σᾶς δεχθοῦν, νὰ βγῆτε στὶς πλατεῖες καὶ νὰ πῆτε· Ἀκόμα καὶ τὴ σκόνη ἀπὸ τὴν πόλη σας, ποὺ ἔμεινε στὰ πόδια μας τὴν τινάζομ’ ἐπάνω σας. Ἀλλὰ ἕνα νὰ ξέρετε, ὅτι ἔφτασε ὁ καιρὸς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ». Αὐτὲς εἶναι οἱ ὁδηγίες ποὺ δίνει ὁ θεῖος Διδάσκαλος στοὺς ἑβδομήντα Ἀποστόλους.

Τὶς ὁδηγίες αὐτὲς ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς τὶς ἐπισφράγισε μὲ σαφεῖς προειδοποιήσεις γιὰ τὴν τιμωρία, ποὺ περιμένει τὶς πόλεις ἐκεῖνες ποὺ δὲν θὰ δεχθοῦν τοὺς ἀπεσταλμένους του. Στὸ τέλος εἶπε· «Ὅποιος ἀκούει ἐσᾶς, ἀκούει ἐμένα· ὅποιος δὲν σᾶς ἀκούει καὶ δὲν σᾶς προσέχει, δὲν ἀκούει καὶ δὲν προσέχει ἐμένα· κι ὅποιος δὲν ἀκούει ἐμένα καὶ δὲν μὲ προσέχει, δὲν ἀκούει καὶ δὲν προσέχει αὐτὸν ποὺ μ’ ἔστειλε». Αὐτὸς εἶν’ ἕνας λόγος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς Ἀποστόλους, ποὺ λέγεται γιὰ ὅλους ποὺ ἀκοῦνε τὸ κήρυγμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας, οἱ κανονικοὶ ἱερεῖς μας καὶ διδάσκαλοι τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι ἀπεσταλαμένοι ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ συμπεριφορά μας ἀπέναντί τους εἶναι συμπεριφορὰ στὸν ἴδιο τὸν Ἰησοῦ Χριστό, στὸν ἴδιο τὸ Θεό.

Στὴ συνέχεια ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς λέγει ὅτι οἱ ἑβδομήντα Ἀπόστολοι, ὅταν γύρισαν ἀπὸ τὴν ἀποστολή τους, εἶπαν μὲ μεγάλη χαρὰ στὸν Ἰησοῦ Χριστό· «Κύριε, ἀκόμα καὶ τὰ δαιμόνια μᾶς ὑπακοῦνε, ὅταν τὰ προστάζουμε στὸ ὄνομά σου!». Τότε ὁ θεῖος Διδάσκαλος εἶπε· «Εἶδα τὸ Σατανᾶ νὰ πέφτη ἀπὸ τὸν οὐρανὸ σὰν ἀστραπή. Σᾶς ἔχω δώσει ἐξουσία νὰ πατῆτε ἐπάνω σὲ φίδια καὶ σκορπιοὺς καὶ νὰ κυριαρχῆτε ἐπάνω στὸν ἐχθρό. Τίποτε, μὰ τίποτε, δὲν θὰ σᾶς βλάψη. Ὅμως νὰ μὴ χαίρετε, ὅταν σᾶς ὑπακοῦνε τὰ δαιμονικὰ πνεύματα, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ χαίρετε ὅτι τὰ ὀνόματά σας εἶναι γραμμένα στὸν οὐρανό». Τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ θείου Διδασκάλου εἶναι γιὰ κάθε γνήσιο ἐργάτη τῆς Ἐκκλησίας καὶ κήρυκα τοῦ Εὐαγγελίου. Ἀμήν.