Ο αλύγιστος Jason Becker

rockmachine.gr

H ιστορία του κιθαρίστα Jason Becker είναι από τις πιο συγκινητικές αλλά και ηρωικές στο χώρο της μουσικής αλλά και της ανθρώπινης διάστασης. Στα νεανικά του χρόνια είδε την καριέρα του να εκτοξεύεται και ξαφνικά όλος ο κόσμος του αρχίζει ένα θολώνει με την εμφάνιση των πρώτων σημαδιών της ασθένειας που θα τον καθήλωνε σε αναπηρικό καροτσάκι για πάντα.

Η ιστορία του Jason Becker από τον Γιώργο GK.

Ο Jason Becker γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Richmond,της Καλιφόρνια, το 1969. Ήταν εξοικειωμένος  με την  κιθάρα και τον ήχο της σε νεαρή ηλικία γιατί τόσο ο πατέρας του όσο και ο θείος του ήταν κιθαρίστες. Σε συνέντευξη του αναφέρει τους  Bob Dylan, Eric Clapton, Jimi Hendrix και Eddie Van Halen ως πρώτες επιρροές.  Το 1986 σχημάτισε μαζί με τον Marty Friedman τους Cacophony που ηχογράφησαν 2 άλμπουμ κατά βάση instrumenal αλλά και με συμμετοχή του τραγουδιστή Peter Marrino και του ντράμερ Deen Castronovo. Περιόδευσαν σε  Ιαπωνία και Αμερική, ενώ στη χώρα τους την Αμερική δεν σημειώσαν ιδιαίτερη επιτυχία σε αντίθεση με την Ευρώπη όπου ξεπούλησαν όλα τα εισιτήρια των εμφανίσεων τους. Όταν το 1989 ο Friedman έφυγε για να συμπράξει με τους Megadeth,  ο Becker ξεκινάει  σόλο καριέρα, με το ντεμπούτο του άλμπουμ να ακούει στον τίτλο 'Perpetual Burn' . Από τότε κυκλοφόρησε τα albums Perspective and Collection, καθώς και δύο άλμπουμ τα οποία περιείχαν demos , με τίτλο Rasberry Jams και Blackberry Jams.

Σε ηλικία των 20 ετών, εντάχθηκε στο συγκρότημα του David Lee Roth για να δουλέψει στο άλμπουμ του A Little Not Enough, αντικαθιστώντας τον Steve Vai, ο οποίος είχε με τη σειρά του ενταχθεί στους Whitesnake. Το 1990, ο Becker κέρδισε το πολυπόθητο Βραβείο Best New Guitarist από το Guitar Magazine.  Ενώ προετοιμαζόταν για το άλμπουμ, ο Becker άρχισε να αισθάνεται τα πρώτα συμπτώματα της ασθένειςα που θα τον καθήλωνε. Σύντομα διαγνώστηκε με αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS, νόσο του Lou Gehrig) και  του δόθηκανan τρία έως πέντε χρόνια για να ζήσει. 
Ολοκλήρωσε τις ηχογραφήσεις του  δίσκου χρησιμοποιώντας λεπτότερες χορδές και συνδύασε διάφορες τεχνικές για να τον διευκολύνουν έτσι ώστε να μπορεί να  ανταπεξέλθει. Παρόλο που κατάφερε να ολοκληρώσει το άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1991, δεν συμμετείχε στην περιοδεία του δίσκου  λόγω της δυσκολίας του να εμφανίζεται στη σκηνή. Τη θέση του πήρε ο  πρώην κιθαρίστας των  Lizzy Borden, Joe Holmes.

Η ασθένεια αυτή του  απέκλεισε σταδιακά την ικανότητά του να παίζει κιθάρα, να περπατά και τελικά  την ικανότητα να μιλάει. Τώρα επικοινωνεί με τα μάτια του μέσω ενός συστήματος που αναπτύχθηκε από τον πατέρα του. Παραμένει διανοητικά αιχμηρός και με τη βοήθεια ενός υπολογιστή, συνεχίζει να συνθέτει. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά « Έχει παγιδευτεί το σώμα και η ομιλία μου, αλλά όχι το μυαλό μου». Η ιατρική του κατάσταση παρέμεινε σταθερή από το 1997. 
Το 1996, ο Becker κυκλοφόρησε ένα μουσικό άλμπουμ που συνέθεσε ο ίδιος. Η συγγραφή του δίσκου είχε ξεκινήσει πριν την εμφάνιση της ασθένειας. Όταν πλέον  η ασθένειά του επιδεινώθηκε ο φίλος του και  μουσικός παραγωγός  Mike Bemesderfer τον βοήθησε με ένα πρόγραμμα υπολογιστή που συνθέτει μουσική, να διαβάζει κινήσεις του κεφαλιού και των ματιών του, επιτρέποντας στον Becker να συνεχίσει να συνθέτει, αφού πλέον είχε χάσει τον έλεγχο του υπόλοιπου σώματος.
Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Becker κυκλοφόρησε το Raspberry Jams (1999) και το Blackberry Jams (2003). Το πρώτο περιελάβανε διάφορα ακυκλοφόρητα  demo κομμάτια και το τελευταίο περιείχε demo κομμάτια και εναλλακτικές εκδόσεις τραγουδιών .
Προς τιμή του έχουν κυκλοφορήσει 2 tribute albums με τίτλο Warmth in the Wilderness I και Warmth in the Wilderness II τα οποία περιλαμβάνουν συμμετοχές των Steve Vai, Paul Gilbert, Marty Friedman,  Joe Becker,  Rusty Cooley ,Mattias Eklundh. Τα κέρδη των άλμπουμ δόθηκαν  στην οικογένεια του  Becker για να τον βοηθήσουν με τα ιατρικά έξοδα. Ο Jason Becker μελέτησε με πολύ λεπτομέρεια τις συνθέσεις  του  βιολιστή Niccolò Paganini μιας και ήταν λάτρης του. Ο μουσικός του χαρακτήρας είναι αυτός του βιρτουόζου κιθαρίστα. Οι συνθέσεις του Becker περιλαμβάνουν τεχνική υψηλής ταχύτητας και arpeggio ως σήμα κατατεθέν του στυλ του. Αρκεί να αφιερώσετε μερικά λεπτά από τον χρόνο σας για να ακούσετε το  τραγούδι Serrana μέσα από το  Perspective, για να πάρετε ένα δείγμα του μουσικού του χαρακτήρα που είχε διαμορφώσει αλλά και της γρήγορης τεχνικής του.

Αποτελεί ένα ταλέντο το οποίο δεν κατάφερε για τους παραπάνω λόγους να μας δώσει και να αποτυπώσει  όπως εκείνος θα ήθελε την μουσική του. Παρόλα αυτά εκφράζει μια μοναδική δύναμη.  Για εκείνους που θα ήθελαν να εμβαθύνουν υπάρχει  μια ταινία -ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Jason Becker με τίτλο Jason Becker: Not Dead Yet,η οποία κυκλοφόρησε το 2012. Η ταινία περιλαμβάνει συνεντεύξεις με τον Becker, την οικογένεια και τους φίλους του και τους διάφορους μουσικούς με τους οποίους συνεργάστηκε, συμπεριλαμβανομένων των Marty Friedman, Steve Vai, Joe Satriani, Richie Kotzen και Steve Hunter.

Ενδεικτική Δισκογραφία:
Cacophony
•    Speed Metal Symphony (1987)
•    Go Off! (1988)
Marty Friedman
•    Dragon's Kiss (1988)
•    Inferno (2014)
Jason Becker
•    Perpetual Burn (1988)
•    Perspective (1996)
•    The Raspberry Jams (1999)
•    The Blackberry Jams (2003)
•    Collection (2008)
•    Boy Meets Guitar, Vol. 1 of the Youngster Tapes (2012)
David Lee Roth
•    A Little Ain't Enough (1991)
ΓΙΩΡΓΟΣ GK