Σήμερα γιορτάζουμε την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.Σαράντα μέρες μετά την Ανάστασή Του,αφού έμεινε κοντά στους μαθητές Του τους δίδαξε και τους ενίσχυσε,ανέβηκε στους ουρανούς με συνοδεία αγγέλων.
Έτσι τελειώνει η επίγεια πρώτη παρουσία του Χριστού.Σήμερα είναι μια μέρα που αξίζει να σταθούμε λίγο και να σκεφτούμε.Σημαίνουν κάτι για εμάς όλα αυτά;Μας αγγίζει κάτι από τις διδασκαλίες Του,τις πράξεις Του ,τα θαύματά Του;Μας συγκινούν τα πάθη Του,μας δίνει η Ανάστασή Του τη βεβαιότητα ότι ο θάνατος νικήθηκε;Ότι ο διάβολος αποδυναμώθηκε;
Δεν μπορώ να σας κρύψω ότι προσωπικά πολύ λίγο με αγγίζουν όλα αυτά,αν με αγγίζουν καθόλου.Ελάχιστα πράγματα βλέπω υπό μια πνευματική οπτική.Πολύ λίγο έχω αλλάξει τη ζωή μου και ακόμα λιγότερο θα την αλλάξω στο μέλλον.Οι βιοτικές μέριμνες κατέχουν το σημαντικότερο μέρος των σκέψεών μου.Τα νεύρα,τα πάθη,ο εγωισμός είναι που καθοδηγούν τις πράξεις μου.
Δεν ξέρω αν κάποιος άλλος τα σκέφτεται όλα αυτά.Αν βλέπει κανείς διαφορά ανάμεσα σε αυτά που λέμε ότι πιστεύουμε και σε αυτά που κάνουμε.Μας κάνει αυτό κακούς ανθρώπους;Μας κάνει υποκριτές;Όχι.Τουλάχιστον όχι στο μέτρο που καταλαβαίνουμε αυτές τις ελλείψεις μας και προσπαθούμε να τις πολεμήσουμε.Ας μην ξεχνάμε το φόβο και την αναστάτωση που είχαν οι μαθητές μετά τη σταύρωση του Χριστού.
Αυτό είναι που μας κάνει ανθρώπους.Η δυσκολία να πιστέψουμε,ο φόβος,τα πάθη που μας βαραίνουν.Αυτή είναι η ανθρώπινη φύση και το δράμα της.Αυτό είναι και το μεγαλείο της.Η ευκαιρία να παλεύουμε κάθε μέρα με την λιγοστή πίστη μας,με τους φόβους μας και με τους εγωισμούς μας.Η δυνατότητα να βλέπουμε τη μικρότητά μας και να ξεπερνάμε τις αδυναμίες μας.Όχι μόνοι μας όμως.Μόνοι μας είναι το πιο πιθανό να καταρρακωθούμε και να συνθλιβούμε. Εδώ είναι το δώρο που ο Χριστός μας φέρνει.Σε Αυτόν αφήνουμε όλους τους πόνους μας,Αυτός παίρνει όλες τις στεναχώριες μας,όπως πήρε την ανθρώπινη φύση και την ανύψωσε στον Ουρανό.
... τότε γιατί έγινες παπάς ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος ξέρει;
Διαγραφήσωστά.
ΑπάντησηΔιαγραφή