Κάποιος άρχοντας πλησίασε τον Ιησού και τον ρώτησε: «Αγαθέ Διδάσκαλε, τι να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;» Ο Ιησούς του απάντησε: «Γιατί με αποκαλείς «αγαθό»; Κανένας δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας: ο Θεός. Τις εντολές τις ξέρεις: μη μοιχεύσεις, μη σκοτώσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου». Κι εκείνος του είπε: Όλα αυτά τα τηρώ από τα νιάτα μου» Όταν το άκουσε ο Ιησούς του είπε: «Ένα ακόμα σου λείπει: πούλησε όλα όσα έχεις και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς, κι έτσι θα έχεις θησαυρό κοντά στο Θεό∙ και έλα να με ακολουθήσεις». Μόλις εκείνος τ’ άκουσε αυτά, πολύ στεναχωρήθηκε, γιατί ήταν πάμπλουτος. Όταν ο Ιησούς τον είδε πολύ στεναχωρημένο, είπε: «Πόσο δύσκολά αυτοί που έχουν χρήματα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού! Είναι ευκολότερο να περάσει καμήλα μέσα από βελονότρυπα, παρά να μπει ο πλούσιος στη βασιλεία του Θεού». Όσοι τον άκουσαν είπαν: «Τότε ποιος μπορεί να σωθεί; Κι εκείνος τους απάντησε: «Αυτά που για τους ανθρώπους είναι αδύνατα, για το Θεό είναι δυνατά».
O άρχοντας αυτός της περικοπής κάνει το λάθος που κάνουμε σχεδόν όλοι οι άνθρωποι. Τηρούσε τις εντολές και θεωρούσε πως αυτό ήταν ό,τι χρειαζόταν για να κερδίσει την αιώνια ζωή. Θεωρούσε δηλαδή πως αυτό ήταν κάτι που θα το πετύχαινε με τη δική του προσπάθεια και μόνο. Την αιώνια ζωή όμως δεν τη κερδίζουμε, δεν τη κατακτούμε με τις δυνάμεις μας. Την αιώνια ζωή μας την χαρίζει ο Θεός. Και μας τη χαρίζει όταν αποδεχόμαστε ειλικρινά ότι δεν μπορούμε εμείς μόνοι μας να τα καταφέρουμε και αφηνόμαστε ολοκληρωτικά στην προστασία και στο θέλημα Του. Όταν σταματάμε να σκεφτόμαστε πόσο δυνατοί ή αδύναμοι είμαστε, πόσο τυχεροί ή άτυχοι, πόσο έξυπνοι ή ανόητοι και αφήνουμε χώρο στο Θεό να δράσει και να επιδράσει στη ζωή μας αποδεχόμενοι τις χαρές και τις λύπες, τα κέρδη και τις απώλειες, τα καλά και τα κακά με την ίδια διάθεση ευχαριστίας.
Αυτό είπε ο Χριστός στον άρχοντα να κάνει όταν του ζήτησε να πουλήσει τα υπάρχοντά του. Του ζήτησε να εγκαταλείψει αυτό που θεωρούσε δύναμή του και αυτό που πίστευε πως τον βοηθούσε να έχει τον έλεγχο της ζωής του. Τον πλούτο του. Αυτό είναι που δε μπόρεσε να κάνει ο πλούσιος της περικοπής, όπως δεν μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε στηρίζεται μόνο στο χρήμα, στην εξυπνάδα, στη δύναμη ή σε όποιο άλλο χάρισμα έχει.
Όσοι πιστεύουμε πως έχουμε τον έλεγχο των πραγμάτων, ακόμα κι αν είμαστε ευσεβείς δύσκολα θα μπούμε στη βασιλεία του Θεού γιατί δεν μπορούμε να χωνέψουμε το πιο σημαντικό: Πως αυτά που εμείς αδυνατούμε να καταφέρουμε, ο Θεός μπορεί εύκολα να τα πραγματοποιήσει. Αλλά μόνο αν αναγνωρίσουμε την αδυναμία μας και αφεθούμε στη βοήθειά Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου