«Οἱ ἄνθρωποι θὰ μείνουν πτωχοί, γιατὶ δὲν θἄχουν ἀγάπη στὰ δένδρα» Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός
Υποτίθεται ότι η αιολική ενέργεια προκρίνεται ως ήπιας μορφής ενέργεια, με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος. Όμως, οι ανεμογεννήτριες, γιγάντιες κατασκευές ύψους 65-105 μέτρων, καταστρέφουν το περιβάλλον χωρίς ουσιαστικό όφελος για το κοινωνικό σύνολο. Ωφελούνται μόνον οι κατασκευαστές (κυρίως στη Γερμανία) και κάποιοι επιχειρηματίες που θα εισπράξουν τις προβλεπόμενες επιδοτήσεις.
Από το 2017, έχουν αναπτυχθεί σε όλη την Ελλάδα τοπικά κινήματα κατά της επιδότησης και εγκατάστασής τους.
Τη Δευτέρα 5 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο Καρδίτσας δημοπρασία για την εκμίσθωση 10 δημοτικών δασικών τεμαχίων για την εγκατάσταση τμήματος αδειοδοτημένης Γραμμής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας στην περιοχή των Αγράφων.
Δεκάδες ήταν και οι διαδηλωτές που αντιδρούν στην εγκατάσταση και επιχείρησαν να εισέλθουν στο Δημαρχείο, με την αστυνομία να «απαντά» με χρήση χημικών αλλά και με μια οβίδα κρότου-λάμψης. Στο χώρο της δημοπρασίας τελικά επιτράπηκε η είσοδος αντιπροσωπείας φορέων, συλλόγων και κινήσεων πολιτών, χωρίς να αποτραπεί η ολοκλήρωση της διαδικασίας.
Κινητοποιήσεις έχουν γίνει και στα δυτικά Άγραφα στην Ευρυτανία (Πρωτοβουλία “Σώστε τ Άγραφα”) , όπου επιχειρείται να εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες σε δασική περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, ενταγμένη στο δίκτυο Natura 2000. Επί υπουργίας Παναγιώτη Λαφαζάνη, το έργο είχε φρενάρει.
Τα επιχειρήματα κατά των ανεμογεννητριών αναπτύσσονται σε διακήρυξη 20 φορέων τον Μάρτιο του 2018 που τονίζουν ότι τα αιολικά, φωτοβολταϊκά και ορισμένες άλλες μορφές ΑΠΕ έχουν ως στόχο τις επιδοτήσεις και αυξάνουν το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος, χωρίς να συμβάλλουν ουσιαστικά ούτε στην ενεργειακή αυτάρκεια, ούτε στην πραγματική εξοικονόμηση καυσίμων, ούτε στην προστασία του περιβάλλοντος.
Αντίθετα, ακριβαίνουν το ρεύμα και κάνουν ζημιά στον τουρισμό, στο περιβάλλον, στις τοπικές κοινωνίες και συνολικά στην εθνική οικονομία. Όσο αυξάνονται οι εγκαταστάσεις, η ενσωμάτωσή τους στο δίκτυο αποδεικνύεται προβληματική και υψηλού κόστους, το οποίο σε τελική ανάλυση το πληρώνουμε όλοι μαζί οι καταναλωτές.
Τα αιολικά και άλλες ΑΠΕ κατακερματίζουν και απαξιώνουν εκτάσεις γης, με διανοίξεις δρόμων και άλλες μη αναστρέψιμες παρεμβάσεις σε περιοχές, οι περισσότερες από τις οποίες παρέμεναν ως σήμερα αδιατάρακτες, πραγματικοί «θεματοφύλακες» του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας.
Το ακόμα χειρότερο είναι ότι οι εγκαταστάσεις αυτές, όταν σταματήσουν οι επιδοτήσεις και λήξει ο χρόνος ζωής τους, θα εγκαταλειφθούν στην τύχη τους, προκαλώντας περισσότερη ρύπανση και περισσότερα προβλήματα.
Τα μικρά υδροηλεκτρικά και τα υβριδικά δεσμεύουν νερά, με ιδιαίτερες επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και στην πανίδα του τόπου μας.
Το επιχείρημα περί « Σωτηρίας του Κλίματος» θίγει τη στοιχειώδη νοημοσύνη αφού τα αιολικά και κάποιες άλλες μορφές ΑΠΕ, εκτός των μεγάλων υδροηλεκτρικών σταθμών και των εργοστασίων βιομάζας, εξακολουθούν να είναι ενεργειακά ασήμαντα και όπου μετρήθηκαν δεν μειώνουν πραγματικά τους ρύπους.
Για την ανάπτυξή τους όμως δεσμεύονται κεφάλαια που θα ήταν πιο αποδοτικά σε άλλους τομείς και όλοι μαζί πληρώνουμε «κεφαλικό φόρο» για να εισάγουμε μηχανήματα και πανάκριβο εξοπλισμό, ( που κατά πάσα πιθανότητα παρήχθη με τη χρήση συμβατικών καυσίμων και όχι ΑΠΕ ), επιδοτώντας στην ουσία τις βιομηχανίες ανεμογεννητριών και λοιπού εξοπλισμού του εξωτερικού.
«Ζητάμε να σταματήσουν οι εγκαταστάσεις αιολικών και άλλων αμφιλεγόμενων ΑΠΕ που υπάρχουν μόνον για τις επιδοτήσεις. Για τα υπάρχοντα αιολικά, ζητούμε να καταργηθούν ή να μειωθούν οι επιδοτήσεις (όπως εξάλλου έχει προτείνει ο ACER, η ευρωπαϊκή Αρχή των Ρυθμιστών Ενέργειας). Ζητάμε να σταματήσει η εξαπάτηση και η άσκοπη κατασπατάληση πόρων σε βάρος της εθνικής οικονομίας, που γίνεται στο όνομα του περιβάλλοντος, αλλά στην πραγματικότητα γίνεται σε βάρος του περιβάλλοντος» καταλήγει η Διακήρυξη.
Αντίθετα, ακριβαίνουν το ρεύμα και κάνουν ζημιά στον τουρισμό, στο περιβάλλον, στις τοπικές κοινωνίες και συνολικά στην εθνική οικονομία. Όσο αυξάνονται οι εγκαταστάσεις, η ενσωμάτωσή τους στο δίκτυο αποδεικνύεται προβληματική και υψηλού κόστους, το οποίο σε τελική ανάλυση το πληρώνουμε όλοι μαζί οι καταναλωτές.
Τα αιολικά και άλλες ΑΠΕ κατακερματίζουν και απαξιώνουν εκτάσεις γης, με διανοίξεις δρόμων και άλλες μη αναστρέψιμες παρεμβάσεις σε περιοχές, οι περισσότερες από τις οποίες παρέμεναν ως σήμερα αδιατάρακτες, πραγματικοί «θεματοφύλακες» του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας.
Το ακόμα χειρότερο είναι ότι οι εγκαταστάσεις αυτές, όταν σταματήσουν οι επιδοτήσεις και λήξει ο χρόνος ζωής τους, θα εγκαταλειφθούν στην τύχη τους, προκαλώντας περισσότερη ρύπανση και περισσότερα προβλήματα.
Τα μικρά υδροηλεκτρικά και τα υβριδικά δεσμεύουν νερά, με ιδιαίτερες επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και στην πανίδα του τόπου μας.
Το επιχείρημα περί « Σωτηρίας του Κλίματος» θίγει τη στοιχειώδη νοημοσύνη αφού τα αιολικά και κάποιες άλλες μορφές ΑΠΕ, εκτός των μεγάλων υδροηλεκτρικών σταθμών και των εργοστασίων βιομάζας, εξακολουθούν να είναι ενεργειακά ασήμαντα και όπου μετρήθηκαν δεν μειώνουν πραγματικά τους ρύπους.
Για την ανάπτυξή τους όμως δεσμεύονται κεφάλαια που θα ήταν πιο αποδοτικά σε άλλους τομείς και όλοι μαζί πληρώνουμε «κεφαλικό φόρο» για να εισάγουμε μηχανήματα και πανάκριβο εξοπλισμό, ( που κατά πάσα πιθανότητα παρήχθη με τη χρήση συμβατικών καυσίμων και όχι ΑΠΕ ), επιδοτώντας στην ουσία τις βιομηχανίες ανεμογεννητριών και λοιπού εξοπλισμού του εξωτερικού.
«Ζητάμε να σταματήσουν οι εγκαταστάσεις αιολικών και άλλων αμφιλεγόμενων ΑΠΕ που υπάρχουν μόνον για τις επιδοτήσεις. Για τα υπάρχοντα αιολικά, ζητούμε να καταργηθούν ή να μειωθούν οι επιδοτήσεις (όπως εξάλλου έχει προτείνει ο ACER, η ευρωπαϊκή Αρχή των Ρυθμιστών Ενέργειας). Ζητάμε να σταματήσει η εξαπάτηση και η άσκοπη κατασπατάληση πόρων σε βάρος της εθνικής οικονομίας, που γίνεται στο όνομα του περιβάλλοντος, αλλά στην πραγματικότητα γίνεται σε βάρος του περιβάλλοντος» καταλήγει η Διακήρυξη.
Οπτικά μια ανεμογεννήτρια διακρίνεται από απόσταση 40 χιλιομέτρων. Το ύψος της ξεκινά από 65 μέτρα και μπορεί να φτάσει έως και τα 105 μέτρα. Το συνολικό βάρος της κάθε ανεμογεννήτριας είναι ανάλογο με το μέγεθός της και ξεκινάει από 223 τόνους, 264 τόνους, 313 τόνους και φτάνει στους 383 τόνους. Κάθε ανεμογεννήτρια χρειάζεται 100 τ.μ. τσιμέντο και σε βάθος τουλάχιστον 3 μέτρων και για κάθε πυλώνα χρειάζεται να πέσουν 500 περίπου κυβικά μέτρα μπετόν.
Αρκετές φορές έχει τύχει να σπάσουν έλικες, που ο καθένας τους ζυγίζει 1,5 τόνο και να εκσφενδονιστούν έως και 400 μέτρα μακριά.
Η χλωρίδα, η πανίδα, οι ανεξερεύνητες αρχαιολογικές θέσεις, τα παραδοσιακά μονοπάτια, θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων.
Οι θηριώδεις κατασκευές εκατοντάδων ανεμογεννητριών, υποσταθμών, και γραμμών μεταφοράς θα εξαφανίσουν το κάλλος των φυσικών τοπίων που θα μετατραπούν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής αιολικής ενέργειας και θα επιφέρουν καίριο πλήγμα στον τουρισμό , αφού όσοι επιζητούν την ηρεμία της φύσης και της υπαίθρου, παύουν να επισκέπτονται περιοχές με ανεμογεννήτριες εξαιτίας της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης. Ο ήχος μιας ανεμογεννήτριας είναι ένας θόρυβος διαπεραστικός, χαμηλής συχνότητας γδούπος, κάθε φορά που η έλικα περνά από τον πύργο της. Θυμίζει την αντήχηση του ελικοπτέρου από μακριά.
Η τιμή του ρεύματος που παράγεται από την αιολική ενέργεια, είναι ακριβότερη κατά 130% έως 400%, σε σχέση με τις τιμές της συμβατικής ενέργειας.
Οι ανεμογεννήτριες μόνο στην περιοχή της Καλιφόρνιας σκοτώνουν κατά μέσο όρο 200-300 γεράκια, και 40-60 χρυσαετούς ετησίως, ενώ έχει εκτιμηθεί ότι 7.000 αποδημητικά πουλιά το χρόνο σκοτώνονται από αιολικούς στροβιλοκινητήρες στη νότια Καλιφόρνια.
Σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης GREEN PLANET: «η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από τη λειτουργία ανεμογεννητριών είναι απίστευτα ασήμαντη ενώ η καταστροφή στο φυσικό περιβάλλον είναι πρωτοφανής και ανεπανόρθωτη!»
ΚΥΡΙΑ ΦΩΤΟ: karditsapress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου