Ένας άνθρωπος λέει η σημερινή παραβολή κάλεσε τους τρεις δούλους του,έδωσε πέντε τάλαντα στον πρώτο,δύο στον δεύτερο και ένα στον τρίτο και έφυγε.Οι δυο πρώτοι διπλασίασαν τα τάλαντα που τους έδωσε ο Κύριός τους και όταν αυτός επέστρεψε τους αντάμειψε ευχαριστημένος.Ο τρίτος δούλος όμως,για να μην μπει στον κόπο να εργαστεί,έκρυψε το δικό του τάλαντο στη γη,προβάλλοντας μάλιστα ως δικαιολογία την δήθεν αυστηρότητα του Κυρίου του.
Ο δούλος αυτός ,λοιπόν,αν και ήξερε το συμφέρον του,το οποίο ήταν ίδιο με αυτό του Κυρίου του,αν και είχε το τάλαντο στα χέρια του-ας προσέξουμε ότι ο Κύριος της παραβολής δε ζητά υπερβολές από τους δούλους του αλλά να εργαστούν με τα τάλαντα που τους έχει δώσει-προτιμά να μην εργαστεί, να μην εκμεταλλευτεί σωστά αυτό το τάλαντο αλλά να το θάψει και να μην κάνει τίποτα.
Πολλές φορές ξέρουμε ποιο είναι το σωστό,ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε,γνωρίζουμε ότι είναι μέσα στις δυνατότητές μας και όμως δεν το πράττουμε.Και δεν φτάνει που φερόμαστε έτσι αλλά κατηγορούμε και τον Θεό για το δύσκολο βάρος που εναπόθεσε στους ώμους μας.
Ο Θεός μας έδωσε ελευθερία.Τέτοια που να έχουμε το δικαίωμα να απορρίπτουμε το θέλημά Του.Αλλά η σωστή χρήση της ελευθερίας προϋποθέτει απαλλαγή από τα πάθη,γενναιότητα και λεβεντιά.Γιατί αυτά χρειάζονται τόσο για να πράξουμε το σωστό όσο και για να αποδεχτούμε τις συνέπειες όταν θα κάνουμε του κεφαλιού μας.Γιατί ό,τι κάνουμε έχει συνέπειες και για τις συνέπειες αυτές μόνο τον εαυτό μας μπορούμε να κατηγορήσουμε.
Ας πάψουμε λοιπόν,από σήμερα κιόλας να ψάχνουμε για δικαιολογίες.Ο Θεός ζητά από εμάς να εργαστούμε και να προκόψουμε ανάλογα με τις δυνάμεις μας,όχι παραπάνω.Ας φανούμε πρόθυμοι στην εργασία αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου