Κυριακή 6 Ιουλίου 2025

Δ Κυριακή Ματθαίου - Αφήστε τον Χριστό

 


Για τη σημερινή Κυριακή, δεν έχω ετοιμάσει κάτι. Δεν διάβασα την ευαγγελική περικοπή και δεν κοίταξα στο ημερολόγιο να δω ποιος άγιος γιορτάζει. Δεν προετοιμάστηκα καθόλου, απλά ξύπνησα το πρωί και ήρθα στην εκκλησία για τη λειτουργία.

 Ούτε αποσπάσματα από λόγους αγίων διάβασα, ούτε κομμάτια από έργα φιλοσόφων απομνημόνευσα. Δεν κάθισα να σκεφτώ κάτι έξυπνο που θα σας έκανε εντύπωση, δεν προσπάθησα να βρω ένα σύγχρονο κοινωνικό θέμα ώστε να το "χωρέσω" στην ευαγγελική ή την αποστολική περικοπή. Δεν έψαξα κάποια επιστημονική μελέτη για να την εντάξω στο κήρυγμά μου.

Και ίσως αυτή να είναι και η καλύτερη δυνατή προετοιμασία. Δεν υπήρξε τίποτα ανάμεσα σε μένα και τον Χριστό. Η έπαρσή μου δε βρίσκει τροφή για να αναπτυχθεί. Ούτε και μπορώ να επικαλεστώ την εξυπνάδα μου ή το -υπαρκτό ή μη- συγγραφικό ταλέντο που θεωρώ πως έχω. 

Σήμερα, τούτη εδώ την Κυριακή, σε αυτή τη Θεία Λειτουργία (εντελώς τυχαία η επιλογή αυτής της συγκεκριμένης) αποφάσισα να σταθώ μπροστά στον Χριστό και να μην πω τίποτα. Να μην Του ζητήσω τίποτα. Να μην σκεφτώ ή να μη φανταστώ τίποτα. Απλώς να Τον αφήσω να με δει. Να με διαβάσει και να πράξει Αυτός κατά το τι θεωρεί καλύτερο. 

Και σας προτείνω να κάνετε το ίδιο. Να τα αφήσετε όλα στην άκρη. Ό,τι καλό ή κακό κουβαλάτε και απλά να σταθείτε απέναντι στον Κύριο. Αυτός τα ξέρει έτσι κι αλλιώς καλύτερα και από εμάς τους ίδιους αυτά που κουβαλάμε. Και να Του δώσετε χώρο μέσα σας ώστε να κάνει το καλύτερο για εσάς. Και να είστε σίγουροι ότι αυτό θα κάνει. 

Αυτό έχω να προτείνω για σήμερα. Να αφεθούμε στον Χριστό. Να μείνουμε σιωπηλοί μπροστά Του.  Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

1 σχόλιο:

Φαλάκρας εγκώμιον ή η λάμψη της καραφλής γοητείας

  Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα θέμα που καίει και ταλαιπωρεί επί χρόνια, τι χρόνια, δεκαετίες, τι δεκαετίες αιώνες ολόκληρους, τον ανδρικό πλ...