Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Ττ

 

Το Ττ σήμερα είναι κάπως αποφατικό. Αφού κάποια λήμματα μας απασχολούν για το τι δεν είναι και όχι για το τι είναι. Χωρίς άλλη χρονοτριβή λοιπόν:

ταλαντεύομαι: πολλοί επαίρονται πως είναι αταλάντευτοι στη πίστη τους. Μια τέτοια πίστη, χωρίς αμφιβολίες, με τρομάζει να πω την αλήθεια. 

τάμα: έκφραση ευγνωμοσύνης και όχι συναλλαγή. Συνήθως έχει τη δεύτερη μορφή και κακώς καθόμαστε και το αφήνουμε να ευτελίζεται έτσι

τάφος: αν και σύμφωνα με τη θεολογία μας δεν είναι το τέλος, οι περισσότεροι χριστιανοί ως τέτοιο τον αντιμετωπίζουν.

τεκνοποίηση: ΔΕΝ αποτελεί το σκοπό του γάμου. Αυτό ίσχυε μέχρι να γεννηθεί ο Χριστός. Από εκεί και πέρα η τεκνοποίηση είναι μια ευλογία -και μια ευθύνη- που είτε έρχεται είτε όχι

τιμή: ΔΕΝ μας κάνουν οι πολιτικοί όταν έρχονται στην εκκλησία σε κάποια γιορτή. Η τιμή είνα δική τους που γίνονται δεκτοί.

τραγουδούν: οι περισσότεροι ψάλτες αντί να ψάλλουν...

τόλμη: μας λείπει παντελώς και στους κληρικούς και στους λαϊκούς

τομές: δεν τις τολμά κανείς, οι περισσότεροι τις εξορκίζουν κιόλας γιατί η βολή είναι πολύ γλυκιά

τσακωμός: δύο παπάδες και στην έρημο αν βρεθούν, θα κάνουν μεγάλο...

τυπικό: το κάνουν λάστιχο ορισμένοι προκειμένου να προκαλέσουν εντυπωσιασμό και να μαζέψουν κόσμο στην εκκλησία που διακονούν.

τύψεις: ΔΕΝ είναι το ζητούμενο όταν αμαρτάνουμε. Το ζητούμενο είναι η μετάνοια που θα μας βοηθήσει να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Οι τύψεις απλά μας κατατρώνε εσωτερικά. Τώρα, γιατί κάποιοι εκκλησιαστικοί σπουδαίοι τύποι τις καλλιεργούν...ρωτήστε τους

τώρα: η μοναδική στιγμή που έχει σημασία στον χριστιανισμό. Όχι το χθες ούτε το αύριο. Κι όμως αυτά τα δύο φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη σημασία στις εκκλησίες μας πια.