Απόγευμα της 25ης Μαρτίου και αντί να βλέπω τον Παπαφλέσσα ή έστω τους Σουλιώτες, κάθομαι και γράφω το γράμμα Σσ για να μη γκρινιάζουν ορισμένοι κατά Διδυμότειχο μεριά...
σάκος: ρο εξωτερικό άμφιο του μητροπολίτη, αυτό με τα κουδουνάκια. Δε ξέρω γιατί να θέλει κάποιος να φοράει κουδουνάκια. Ήταν κομμάτι από τα άμφια του Αυτοκράτορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στα χρόνια της παρακμής
σαμάρι: δε ξέρω γιατί δε το φοράνε πολλοί, τέτοιοι γάιδαροι που είναι
σεξ: το αγαπημένο θέμα των εκκλησιαστικών κύκλων. Γίνεται πιο πολύς λόγος εκεί για το θέμα απ' ότι σε συνέδριο σεξολόγων ή σε ταινία πορνό
σημαία: αναρτάται σε κάθε ευκαιρία εντός και πέριξ των ναών. Η ελληνική και η βυζαντινή, αυτή που μοιάζει με της ΑΕΚ. Τι να πει κανείς...γούστα είναι αυτά...
σιωπή: μιλάμε συνεχώς γι' αυτή ώστε να αποδείξουμε την αξία της
σκορδαλιά: εορταστικό έδεσμα, το οποίο μαζί με τον μπακαλιάρο συνοδεύει την εθνική επέτειο και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Κοντεύει να θεωρηθεί ισότιμη με το αντίδωρο τουλάχιστον. Επίσης ο λόγος που παραλίγο να μη γράψω το Σσ σήμερα...
σοβαρότητα: υπερεκτιμημένη όσο δε πάει. Όσο πιο σοβαρά παίρνει κάποιος τον εαυτό του τόσο πιο πολύ κατρακυλάει στην αυταρέσκεια, τον αυτοθαυμασμό και τον φανατισμό.
σοβαροφάνεια: προσπάθεια, συνήθως αποτυχημένη, να πείσει κάποιος τους άλλους πως είναι πολύ σοβαρός ενώ στη πραγματικότητα είναι άτομο φαιδρό. Στην Εκκλησία εκτιμάται όσο και η σοβαρότητα η οποία αναφέρθηκε παραπάνω
συγχώρεση: την απαιτεί ο φταίχτης. Κληρικοί και πιστοί που μιλούν συνέχεια γι' αυτήν σπάνια ξέρουν για τι πράγμα μιλάνε και ακόμα σπανιότερα την εφαρμόζουν.
συχνή(θεία μετάληψη): το φετίχ κάποιων πεφωτισμένων κληρικών, η συχνή κοινωνία των Αχράντων Μυστηρίων, μας ζαλίζουν τα συκώτια σε κάθε ευκαιρία. Με αυτό και τις μεταφράσεις.
σώμα: ισότιμο με τη ψυχή και όχι φυλακή της. Οι περισσότεροι μπερδεύονται λόγω πλατωνικών και νεοπλατωνικών θεωριών που παρεισέφρησαν στην ορθόδοξη διδασκαλία. Και λένε, ως συνήθως, ανοησίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου