Είπε ο Κύριος: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθεί. Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει· όποιος όμως χάσει τη ζωή του εξαιτίας μου και εξαιτίας του ευαγγελίου, αυτός θα τη σώσει. Τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο αλλά χάσει τη ζωή του; Τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος αντάλλαγμα για τη ζωή του; Όποιος, ζώντας μέσα σ΄ αυτή τη γενιά την άπιστη κι αμαρτωλή, ντραπεί για μένα και για τη διδασκαλία μου, θα ντραπεί γι’ αυτόν και ο Υιός του Ανθρώπου, όταν έρθει με όλη τη λαμπρότητα του Πατέρα του, μαζί με τους αγίους αγγέλους». Τους έλεγε ακόμη ο Ιησούς: «Σας βεβαιώνω πως υπάρχουν μερικοί ανάμεσα σ΄ αυτούς που βρίσκονται εδώ, οι οποίοι δε θα γευτούν το θάνατο, πριν δουν να έρχεται δυναμικά η βασιλεία του Θεού».
Ας πούμε κατευθείαν στο θέμα, χωρίς εισαγωγές που το μόνο που εξυπηρετούν είναι να μεγαλώσουν τα κείμενα και να κουράσουν τους αναγνώστες. Τι είναι τελικά αυτός ο σταυρός που πρέπει να κουβαλήσουμε; Υπάρχουν διάφορες απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα αλλά ας ασχοληθούμε σήμερα με μία μόνο.
Αυτή είναι πως ο σταυρός του καθενός είναι οι δυσκολίες και οι απογοητεύσεις που αντιμετωπίζει στη ζωή του. Από αυτές δε μπορεί να ξεφύγει και τις κουβαλά πάντα μαζί του. Κάποιοι λένε πως ο Θεός επιτρέπει να αντιμετωπίζει ο καθένας μας τόσες δυσκολίες και στεναχώριες όσες αντέχει. Να πω την αλήθεια αυτή η απάντηση ποτέ δε με κάλυψε. Είναι σαν να παρουσιάζει έναν Θεό ο οποίος παίζει με τις ζωές των ανθρώπων δοκιμάζοντας τις αντοχές του καθενός από εμάς. Λες και δεν τις γνωρίζει εκ των προτέρων. Επιπλέον δημιουργεί μια ηττοπάθεια και μια μοιρολατρία σε κάθε τι άσχημο, προσωπικό ή κοινωνικό συμβαίνει αφού αυτά προέρχονται από τον Θεό και είναι ένα τεστ δυνάμεων και αντοχών για εμάς.
Η όλη όμως διδασκαλία του Χριστού, αυτού που ήρθε για να έχουμε εμείς ζωή, δε δείχνει κάτι τέτοιο. Αλλά ούτε και τα λόγια του Κυρίου στη σημερινή περικοπή δείχνουν κάτι τέτοιο. Μία άλλη εξήγηση μου φαίνεται πιο σωστή.
Καμία δυσκολία, όσο μικρή κι αν φαίνεται δε μπορεί να την αντέξει ο άνθρωπος. Αυτό που αντιμετωπίζει ο καθένας μας, όσο κι αν φαίνεται μικρό κι ελαφρύ για τους άλλους, στον ίδιο που το αντιμετωπίζει, φαντάζει βουνό. Η φράση "υπάρχουν και χειρότερα" ή η άλλη "δες τι περνά ο τάδε ή ο δείνα" όχι μόνο δεν παρηγορούν κανέναν αλλά αντίθετα, αν δεν προκαλέσουν μοιρολατρία και παραίτηση προκαλούν απογοήτευση και τελικά απελπισία. Ο Χριστός όμως δε θέλει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αντίθετα νοηματοδοτεί αυτές τις δυσκολίες. Τι μας λέει; Σηκώστε αυτό το σταυρό, που πράγματι είναι βαρύς και εξουθενωτικός -άλλωστε και τον ίδιο τον Κύριο τον βοήθησε ο Σίμωνας ο Κυρηναίος - ανεβείτε στο Γολγοθά που έτυχε στον καθένα κι εκεί σας περιμένω. Σας περιμένω Εγώ με το σταυρό μου και την Ανάστασή μου. Παλεύοντας με τα βάσανά μας, βρίσκοντας ή και μη βρίσκοντας λύσεις, αλλά αγωνιζόμενοι, προσελκύουμε τη βοήθεια του Θεού, και τελικά φτάνουμε στην Ανάσταση.
Η ουσία του Σταυρού δεν είναι απλά να αποδεχόμαστε τις αναποδιές και τις δυσκολίες. Δεν είναι να αποδεχόμαστε τη μοίρα μας. Είναι να έχουμε θάρρος, να έχουμε ελπίδα και να έχουμε αγωνιστικό πνεύμα. Και να είμαστε σίγουροι ότι ο Κύριος θα μας συνδράμει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου