Εγώ(το): Φυτό το οποίο ευδοκιμεί και ακμάζει εντός των εκκλησιαστικών κύκλων
Εθελοντικός: Ο τρόπος με τον οποίο συμφωνούμε με όσα λέει ο μητροπολίτης ή ο προϊστάμενος του ναού
Εθνικισμός: Η αγαπημένη αίρεση της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Ειρήνη: Την επικαλούμαστε όταν δεν θέλουμε να πάρουμε θέση στην Εκκλησία(πχ Τέμπη), τη ξεχνάμε όταν θέλουμε να πάρουμε θέση(πχ γάμος ομοφυλοφίλων)
Εκκλησιολογία: Το καλύτερο κόλπο είτε για να δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα είτε για να απορρίπτουμε αυτά που δε μπορούμε να αντικρούσουμε(κάτι ανάλογο με τον λαϊκισμό στη πολιτική)
Εκκλησιαστικό συμβούλιο: ομάδα ανθρώπων που συμφωνούν σε όλα όσα λέει ο προϊστάμενος του ναού(βλ και μητροπολιτικό αργότερα)
Ελαστικότητα: Τη δείχνουμε εκεί που μας βολεύει, την απορρίπτουμε εκεί που μας παίρνει
Εμμονές: Τις προκαλεί ο,τιδήποτε έχει σχέση με το σεξ
Ενοχλητικός: Όποιος λέει αλήθειες που πονάνε
Επίσκοπος: Ο πραγματικός τίτλος του αρχιερέα. Θεωρείται πλέον μικρός και δίνεται σε κατώτερους ανώτερους κληρικούς(πχ τιτουλάριους) ενώ οι μεγαλύτεροι ανώτεροι λέγονται μητροπολίτες ή αρχιεπίσκοποι(θα τα πούμε στο "μητροπολίτης")
Έρωτας: Η ουσία του χριστιανισμού. Για ένα περίεργο λόγο προκαλεί αλλεργία στους περισσότερους κληρικούς και λαϊκούς. Άγνωσται αι βουλαί των χριστιανών...
Ευχή: Παράκληση στον Θεό για να μας στηρίξει και να μας συγχωρέσει. Καμία σχέση με τη μαγική έννοια που της προσδίδουν οι περισσότεροι.
Εχέφρων: Αυτός ο κληρικός που συμφωνεί μόνιμα με τους ανωτέρους του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου