Η αγιότητα απαιτεί μεγάλη ή σχεδόν μεγάλη προσπάθεια· αλλά η αγιότητα εργάζεται σε πεδία που ήταν κάποτε υπαρκτά· είναι μια προσπάθεια να ανακτηθεί η έκσταση που υπήρχε πριν από την Πτώση. Όμως η αμαρτία είναι η προσπάθεια να κερδηθούν η έκσταση και η γνώση που ανήκουν μόνο στους αγγέλους· καταβάλλοντας αυτή την προσπάθεια, ο άνθρωπος γίνεται δαίμονας. Σου είπα πριν από λίγο πως ένας δολοφόνος δεν είναι γι' αυτό το λόγο αμαρτωλός· πράγματι, έτσι είναι, αν και ο αμαρτωλός είναι μερικές φορές δολοφόνος. Ο Ζιλ ντε Ρε, για παράδειγμα. Άρα καταλαβαίνεις ότι, ενώ το καλό και το κακό είναι αφύσικα σε σχέση με τον άνθρωπο όπως αυτός υπάρχει σήμερα -ως κοινωνικό και πολιτισμένο ον- το κακό, ωστόσο, είναι αφύσικο σε μεγαλύτερο βαθμό απ' όσο το καλό. Ο άγιος μοχθεί να ανακτήσει ένα δώρο που έχασε· ο αμαρτωλός επιδιώκει να αποκτήσει κάτι που ποτέ δεν ήταν δικό του. Με μια κουβέντα επαναλαμβάνει την Πτώση.
Άρθουρ Μάχεν, Οι Λευκοί Άνθρωποι, εκδ. Αίολος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου