Δευτέρα 12 Ιουλίου 2021

Νόημα



Ναι μωρέ, έτσι είναι, η  ζωή συνεχίζεται και τα πάντα ξεχνιούνται μέχρι να επαναληφθούν με την ίδια ή και μεγαλύτερη σφοδρότητα. Εθνικές καταστροφές, φυσικές καταστροφές, εγκλήματα, ατυχήματα. Όλα ξεχνιούνται σαν να μη συνέβησαν ποτέ. Και τι μένει. Οι άνθρωποι που άμεσα χτυπήθηκαν, στην καθημερινότητά τους από αυτά να προσπαθούν να βρουν ένα νόημα που δεν υπάρχει. Είναι χαμένο κάτω από πλήθος εύκολων φιλοσοφιών, θεολογιών, ιδεολογιών, πολιτκολογιών, κοινωνιολογιών και άλλων πολλών περιττ(ωματ)ολογιών. Και πώς να κλείσουν οι πληγές οι αναθεματισμένες; Δεν κλείνουν. Μόνο όταν σταματάς να ψάχνεις νόημα σε κάτι εντελώς παράλογο. Μόνο τότε γίνεται το πρώτο βήμα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μια διακήρυξη

Σήμερα, μάλλον απόψε αφού συνήθως βραδάκι της προηγούμενης γράφω, θα ασχοληθώ με το αγαπημένο μου θέμα. Με εμένα δηλαδή. Θα γράψω ένα, δυο, ...