Είναι τόσο σίγουροι ότι τα καταφύγια τους θα τους εξασφαλίσουν διαφυγή και σωτηρία;

xristianiki.gr

«17 Αυγούστου 2018: Οι οικολόγοι-οικονομολόγοι, όπως ο Herman Daly επισημαίνει πως το εξωτερικό κόστος της ατμοσφαιρικής μόλυνσης και της εξαφάνισης των φυσικών πηγών δεν συμπεριλαμβάνονται στο Καθαρό Εγχώριο Προϊόν (ΚΕΠ) και δεν γνωρίζουμε αν μια αύξηση του ΚΕΠ είναι κέρδος ή ζημιά. Τα εξωτερικά κόστη είναι τεράστια και μεγαλώνουν ολοένα και περισσότερο. Ιστορικά, βιομηχανικές και κατασκευαστικές εταιρείες ενσωματώνουν τη γεωργία, τα αστικά αποχετευτικά συστήματα κι άλλους ενόχους, που έχουν περάσει τα κόστη των δικών τους δραστηριοτήτων στο περιβάλλον και σε τρίτους. Πρόσφατα υπήρξε ένα πλήθος αναφορών με πολύ κεντράρισμα το Round up της Μονσάντο , του οποίου το κύριο χαρακτηριστικό «glyphosate”, «Γλυφοσάτη» θεωρείται καρκινογόνο. Ένας δημόσιος οργανισμός υγείας, και η Περιβαλλοντική Ομάδα Εργασίας» πρόσφατα ανέφεραν ότι στους ελέγχους της βρέθηκε “γλυφοσάτη» στις 2 από τις 45 παιδικές τροφές, πρωινού γεύματος, που περιείχαν γκρανόλα, βρώμη και σε μπάρες που κατασκευάστηκαν από τις εταιρείες Quaker, Kellog , General Mills.


Οι έλεγχοι στη Βραζιλία απεκάλυψαν ότι το 83% του μητρικού γάλακτος περιέχει «γλυφοσάτη». Το Ινστιντούτο Περιβάλλοντος του Μονάχου ανέφερε ότι 14 από τις πιο διαδομένες γερμανικές μπύρες περιέχουν γλυφοσάτη. Ενας γερμανός τοξικολόγος κατηγορεί το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο για αξιολόγηση κινδύνου και την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια Τροφίμων για επιστημονική απάτη, αφού δέχτηκαν μια ισχυρή πίεση από τη Μονσάντο, για να διαδώσουν ότι σαν συστατικό η γλυφοσάτη δεν είναι καρκινογενές. Η αμφισβήτηση λοιπόν σ’ αυτά τα ευρήματα προέρχεται από το γεγονός ότι οι επιστήμονες των εταιρειών δεν συνδέουν τη γλυφοσάτη με τον καρκίνο, κάτι που οι ελάχιστοι ανεξάρτητοι επιστήμονες δεν κάνουν. Αυτό είναι το παράξενο του έμμισθου, από βιομηχανία, επιστήμονα, να μην έχει την ελευθερία να συμπεράνει το αντίθετο απ’ αυτό που έχει προσληφθεί για να συμπεράνει! Υπάρχει επίσης αμφισβήτηση για το επίπεδο μόλυνσης, που είναι αναγκαίο, για προϊόντα που έχουν μολυνθεί με γλυφοσάτη να καταχωρηθούν σαν επικίνδυνα. Μοιάζει να είναι περίπτωση που οι συγκεντρώσεις αυξάνονται με τη χρήση και το χρόνο . Αργά ή γρήγορα η συγκέντρωση γίνεται αρκετή για να κάνει τη ζημιά. Σε αυτό το άρθρο το θέμα είναι ότι η γλυφοσάτη είναι καρκινογενής ουσία. Το κόστος της απώλειας της ανθρώπινης ζωής και των ιατρικών εξόδων δεν υπολογίζονται από τη Μονσάντο/Μπάγερ. Αν αυτά τα έξοδα δεν ήταν εξωτερικά για την Μονσάντο, αν αυτή η ενσωμάτωση έπρεπε να αντέξει αυτά τα έξοδα, το κόστος του προϊόντος δεν θα ήταν οικονομικό. Τα πλεονεκτηματά του θα ήταν εξισορροπημένα από τα κόστη. Είναι δύσκολο να βρείς την αλήθεια, επειδή οι πολιτικοί και οι ρυθμιστικές Αρχές είναι ευαίσθητες στις δωροδοκίες και στο να κάνουν χάρες στις βιομηχανικούς φίλους τους. Στη Βραζιλία οι νομοθέτες προσπαθούν να απελευθερώσουν τη χρήση του εντομοκτόνου και ν’ απαγορεύσουν την πώληση των οργανικών τροφίμων στα σούπερ- μάρκετς. Σ αυτή τη περίπτωση για τη γλυφοσάτη, η παλίρροια μπορεί να γυρίσει εναντίον της Μονσάντο/Μπάγιερ Το ανώτατο δικαστήριο της Καλιφόρνιας υποχρέωσε την Αρχή της πολιτείας να προσθέσει τη ζιζανιοκτόνο γλυφοσάτη στη λίστα των 65 καρκινογενών στοιχείων. Την περασμένη εβδομάδα στο Σαν Φραντζίσκο οι δικαστές έβγαλαν αποζημίωση σ’ ένα πρώην φύλακα σχολείου 289 εκατομμύρια $ για βλάβες από καρκίνο που υπέστη από τη χρήση του Roundup. Μια μικρή αμφιβολία ότι η Μονσάντο θα κάνει έφεση κι η υπόθεση θα μείνει για λίγο στο δικαστήριο μέχρι ο σχολικός φύλακας να πεθάνει. Αυτό είναι ένα προηγούμενο κι οι δικαστές δείχνει ότι αρχίζουν να μην εμπιστεύονται τη μισθωτή επιστήμη. Υπάρχουν περίπου χίλιες όμοιες εκκρεμείς περιπτώσεις. Εκείνο που είναι σπουδαίο για να συγκρατήσουμε στο μυαλό μας είναι ότι αν το Roundup είναι καρκινογόνο είναι ένα μόνο προϊόν μιας εταιρείας. Αυτό μας βάζει στη σκέψη πόσα μπορεί να είναι τα εξωτερικά υπέρογκα κόστη. Βέβαια , της γλυφοσάτης οι σαφείς επιπτώσεις πάνε πολύ μακριά πέρα απ’ αυτά που καλύπτονται από αυτό το άρθρο. Αν συγκρίνουμε τις δυσμενείς επιπτώσεις στον αέρα, στο νερό και στις πηγές της γης. Η Φλώριδα υποφέρει από ανθοφορία αλγών από τα χημικά λιπάσματα στα χωράφια κι η βιομηχανία ζάχαρης έκανε μια καλή δουλειά : κατέσττρεψε τη λίμνη Okeechobee.. Οι εκροές λιπασμάτων δημιουργούν μεγάλη αύξηση στην ανθοφορία των αλγών που σκοτώνουν τη θαλάσσια ζωή κι είναι επικίνδυνα «όπου οι φυσικές πηγές είναι στα τελευταία τους. Πρόσφατα το νερό της Φλώριδας από το ποτάμι sain Lucie είναι 10 φορές πιο τοξικό και μόνο να το αγγίξεις. Με τις υψηλές θερμοκρασίες το νερό χρησιμοποιείται άμεσα και γρήγορα και δεν προλαβαίνει να φιλτραριστεί φυσικά οπότε καταλαβαίνετε τι δημιουργείται στο περιβάλλον. Σ αυτό το άρθρο έξυσα λίγο από την επιφάνεια του προβλήματος. Το Μίσιγκαν κατανόησε πλέον ότι το νερό της βρύσης είναι ανασφαλές. Χημικά χρησιμοποιούνται δεκαετίες στις στρατιωτικές βάσεις και στις βιομηχανίες για εκατομμύρια προϊόντα κι όλα αυτά κατέληγαν στις πηγές των υδάτων.

Οι Οικολόγοι οικονομολόγοι τονίζουν ότι ο Καπιταλισμός δουλεύει σε μια «άδεια οικονομία», όπου η πίεση των ανθρώπων στις φυσικές πηγές είναι μικρή . Αλλά ο Καπιταλισμός δεν δουλεύει σε μια «γεμάτη οικονομία», όπου οι φυσικές πηγές είναι στα τελευταία τους. Τα εξωτερικά κόστη σε σχέση με την οικονομική ανάπτυξη, όπως μετρήθηκαν από το ΑΕΠ, είναι πιο δαπανηρά από την αξία της παραγωγής. Αυτή είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε- η εξαφάνιση των ειδών, η εμφάνιση των τοξινών στις τροφές, στα ποτά, στο νερό, στο μητρικό γάλα, στον αέρα, στη γη. Απέλπιδες προσπάθειες ν ασφαλίσεις ενέργεια από υδραυλική ρωγμάτωση που καταστρέφει τα υπόγεια νερά, δημιουργεί σεισμούς κ άλλα επικίνδυνα φαινόμενα στον Πλανήτη. Αν εμβαθύνουμε στο θέμα θα δούμε ότι όλα τα κέρδη του Καπιταλισμού ανά τους αιώνες έγιναν επειδή οι καπιταλιστές δεν κάλυπταν το πλήρες κόστος της παραγωγής τους. Πέρασαν το κόστος στο περιβάλλον και σε τρίτους και τσέπωσαν την εξοικονόμηση σαν κέρδος!
Πέρυσι η Βρετανική Ιατρική εφημερίδα “Lancet” υπολόγισε ότι το ετήσιο κόστος της ρύπανσης ήταν 6% της παγκόσμιας οικονομίας, όπου το ετήσιο παγκόσμιο ποσοστό ανάπτυξης ήταν στα 2% με τη διαφορά να έχουμε ένα 4% ετήσια πτώση στην υγεία- ευεξία, όχι λοιπόν 2% αύξηση. Μ’ άλλα λόγια, θα μπορούσαμε ήδη να είμαστε σε κατάσταση όπου η οικονομική ανάπτυξη να μην είναι οικονομική! Βλέπετε….» Αυτό ήταν το άρθρο του Πήτερ Γκραίγκ Ρόμπερτς. Είναι αυτός που έδωσε αυτή τη ρεαλιστική εικόνα της κατάστασης του περιβάλλοντος , της οικονομίας και των αιωνίων θυμάτων των ανθρώπων, που είναι τα αντικείμενα απληστίας και αρρωστημένων εγκεφάλων, που κατεργάζονται τον αφανισμό της ανθρωπότητας ασφαλώς μέσα από την καταστροφή του Πλανήτη. Είναι τόσο σίγουροι ότι τα καταφύγια τους θα τους εξασφαλίσουν διαφυγή και σωτηρία;