Την βία κάποιοι την νομιμοποίησαν στην καθημερινότητα μας…

Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ουτε στα απλά: 

‘Ότι οι 100 νεκροί στο Μάτι δεν είναι  υπόθεση του «τι να κανουμε, καλά να πάθουν αφού έκτιζαν αυθαίρετα και άναρχα».

 Ότι οι νεκροί της Μάνδρας δεν είναι  ότι «καλά έπαθαν γιατι οταν κτίζεις τα ρέματα καποια στιγμή θα πνιγείς». 

Οι νεκροί της Ηλείας πιο παλιά, ξεχάσθηκαν, παλι καλά που δεν βρέθηκαν και κατηγορούμενοι, επειδή  απλώς …προσπάθησαν να σωθούν και κάηκαν στον δρόμο αβοήθητοι.



 Ότι δεν μπορεί η πολιτικη διαφωνία να λύνεται με μπουνιές και ρόπαλα ουτε με προγραφές  και στοχοποίηση  των αντιπάλων…

 Ότι η  γροθιά που έφαγε προχθές ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ειχε την ίδια ορμή με εκείνη που βρήκε στον πρόσωπο τον Κωστή Χατζηδάκη, με κείνο το μπουκάλι που πετάχτηκε στο πρόσωπο του Πάνου Μπεγλίτη στην δοξολογία στην Θεσσαλονίκη, με το γιαούρτι που βρήκε στο πρόσωπο τον Θεόδωρο Παγκαλο. 

Ότι το ρόπαλο και η γροθιά δεν μπορεί να είναι καλή και να νομιμοποιείται όταν σκάει στο πρόσωπο του αντιπάλου σου και όταν έρχεται προς το δικο σου πρόσωπο να γίνεται  κακή. 

Την βία καποιοι την νομιμοποίησαν στην καθημερινότητα μας… 

Και θα επρεπε χωρις συζητηση και σου ξου μου ξου να εχουμε ηδη συμφωνήσει ότι η αυτοδικία δεν μπορεί να υποκαθιστά την αστυνόμευση και την Δικαιοσύνη σε μια ευνομούμενη κοινωνία. 

Ότι όταν επικαλούμαστε και θεοποιούμε το «κοινο περί δίκαιου αίσθημα», αυτό δεν θα αφορά μόνο την Ηριανα. Κάποιοι μπορεί να το επικαλεστούν και από την άλλη πλευρά του ποταμιού. 

Η νόμιμη άμυνα πρέπει να είναι αποδεκτή και σεβαστή, αλλα η ανθρώπινη ζωη, η ζωη οποιουδήποτε και όχι μονο του τραγικά χαμένου Ζακ είναι σεβαστή. 

Να είμαστε σύμφωνοι ότι το βίντεο της Γλαδστωνος είναι ανατριχιαστικό και αποκρουστικό σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη. 

Όπως ανατριχίλα πρεπει να προκαλούν και οι δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες περιπτώσεις που πολίτες, αθώοι πολίτες ακομη και γεροντάκια μέσα στο σπίτι τους, βρέθηκαν να ξεψυχάνε στα χέρια κάποιου ληστή και διαρρήκτη για μερικά ευρω. Ακόμη κι αν εκεί δεν υπήρχε κάμερα για να καταγράψει την στυγνή και εν ψυχρώ δολοφονία γερόντων. Ίσως από ανθρώπους εξαρτημένους με διαλυμένες ζωές, θύματα μιας κοινωνίας και ενός κόσμου που τους βάζει στο περιθώριο. Αλλα αυτό δεν αλλάζει την φύση του εγκλήματος… 

Θα πρέπει να συμφωνούμε ότι το φασισταριό της Χρυσής Αυγής δεν μπορεί να έχει το δικο του καθεστως και το δικο του βιλαέτι που να επιβάλλει τους κανόνες του, οι χουλιγκανοι των διαλυμένων Συλλόγων να έχουν το  δικο τους τερέν βίας, ο κάθε Ρουβίκωνας δεν έχει δικαίωμα να ασκεί  βία καθημερινά εναντιον οποιουδήποτε επιλέγει. 

Κι ακούς να δαιμονοποιειται η έννοια του «νοικοκυραιου», να ταυτίζεται με τον τύπο που κλώτσαγε με σκληρότητα τον πεσμένο στο χώμα νεαρό επίδοξο ληστή στην Γλαδστωνος. Να ενοχοποιείται μια ολόκληρη κοινωνία με γκαιμπελικο τρόπο , και να φορτώνεται τον βάρβαρο θάνατο ενός πολίτη, επειδή καποιοι θεωρούν ότι οι «νοικοκυραίοι» δεν είναι έτοιμοι να τους ακολουθήσουν σε αυτόν τον ξέφρενο χορό της βίας και του παραλογισμού. 

Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε οτι ο άτυχος άνθρωπος που έπεσε νεκρός στην Γλαδστωνος ηταν επίδοξος ληστής, που όμως δεν άξιζε σε καμια περίπτωση το τελος που βρήκε. Κι αν καποιοι προκάλεσαν τον θάνατο του, θα πρεπει να πληρώσουν γι’ αυτό. 

Αλλα δεν βρέθηκε περαστικός μέσα στο κοσμηματοπωλείο. Και αυτό δεν αλλάζει αν λεγεται Ζακ ή Ζωρζ ή Αχμετ ή Γιαννης. Ουτε αλλάζει αν είναι φίλος του Βαλλιανάτου ή ακτιβιστής. 

Δεν βρέθηκε με την ιδιότητα του ακτιβιστή στο κοσμηματοπωλείο… 

Κι ομως ούτε εκεί δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε και να δουμε καθαρά. Ο Ζακ σχεδόν ηρωποιήθηκε με τον  άδικο και βάρβαρο θάνατο του. Ο  σκοτεινός δρόμος στον οποίο πορεύθηκε δεν καταλήγει πάντοτε καλά. Αλλά αυτό δεν δικαιώνει την πράξη του. Δεν έκανε ακτιβισμό και δεν «πλήρωσε» γι’ αυτόν… 

Και  ο κάθε περαστικός στην Γλαδστωνος, που ένοιωσε ότι ξεσπάει στο «πρεζόνι», στον «διαφορετικό» που  έσπαγε την βιτρίνα, που ηταν πριν, πως θα ξυπνήσει αυριο; Είναι  έτοιμος για να ξεσπάσει εναντιον οποιουδήποτε, γιατι είναι χωρις δουλειά, γιατι τα λεφτα δεν φτάνουν για τους λογαριασμούς, γιατι το «θα σου δείξω ποιος είμαι εγω ρε» είναι  η καθημερινότητα μας… Η βία μπαίνει μέσα μας, και βγαίνει  παντου. 

Πως γίναμε ετσι;

Πηγή: Μα σε τι χώρα ζούμε; Πως γίναμε ετσι πιά; Οι νεκροί στο Μάτι και ο τραγικά χαμένος Ζακ https://hellasjournal.com/2018/09/ma-se-ti-chora-zoyme-pos-giname-etsi-pia-oi-nekroi-sto-mati-kai-o-tragika-chamenos-zak/