Ο Άγιος Κυπριανός ήταν πλούσιος, ευγενής, φιλόσοφος από την Καρχηδόνα της Λιβύης. Έζησε στα χρόνια του Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.) και εξασκούσε τη μαγική τέχνη στην Αντιόχεια.
Κάποτε ένας ειδωλολάτρης, επονομαζόμενος Αγλαΐδας, ερωτεύτηκε μία Χριστιανή παρθένο από την Αντιόχεια, την Ιούστα. Η κοπέλα όμως δεν ανταποκρινόταν στον έρωτά του κι εκείνος κατέφυγε για βοήθεια στο διάσημο μάγο Κυπριανό. Τα μαγικά τεχνάσματα του Κυπριανού ωστόσο αποδείχθηκαν ανώφελα. Αντιλήφθηκε έτσι την ματαιότητα της δαιμονικής εξουσίας και αναγνώρισε την ακαταμάχητη δύναμη του Χριστού που προστάτευε την Ιούστα, αποκήρυξε την πλάνη και πίστεψε στον Χριστό.
Κάποτε ένας ειδωλολάτρης, επονομαζόμενος Αγλαΐδας, ερωτεύτηκε μία Χριστιανή παρθένο από την Αντιόχεια, την Ιούστα. Η κοπέλα όμως δεν ανταποκρινόταν στον έρωτά του κι εκείνος κατέφυγε για βοήθεια στο διάσημο μάγο Κυπριανό. Τα μαγικά τεχνάσματα του Κυπριανού ωστόσο αποδείχθηκαν ανώφελα. Αντιλήφθηκε έτσι την ματαιότητα της δαιμονικής εξουσίας και αναγνώρισε την ακαταμάχητη δύναμη του Χριστού που προστάτευε την Ιούστα, αποκήρυξε την πλάνη και πίστεψε στον Χριστό.
Μάλιστα για να επαληθεύσει την στερέωσή του στην αληθινή πίστη έκαψε όλα τα μαγικά του βιβλία ενώπιον του επισκόπου που επρόκειτο να τον βαπτίσει χριστιανό. Στη συνέχεια ανήλθε βαθμηδόν όλες τις ιερατικές βαθμίδες. Χειροτονήθηκε αναγνώστης, υποδιάκονος, διάκονος, πρεσβύτερος και τέλος εξελέγη επίσκοπος Καρχηδόνος. Μαζί του παρέλαβε και την Ιούστα, την χειροτόνησε διακόνισσα, ονομάζοντάς την Ιουστίνη, και την τοποθέτησε ως ηγουμένη σε γυναικείο ασκητήριο της περιοχής.
Ο Κυπριανός έχοντας αποστολικό ζήλο, με τον ενάρετό του βίο, με τη δύναμη των λόγων του και με το χάρισμα που έλαβε από τον Θεό να εκδιώκει τα δαιμόνια, κατόρθωσε να αυξήσει το ποίμνιό του. Για τον λόγο αυτό τον διέβαλαν στον αυτοκράτορα Δέκιο, με αποτέλεσμα να τον εξορίσουν. Ο Κυπριανός όμως δεν σταμάτησε ποτέ να φροντίζει το ποίμνιό του, αλλά επιδίωκε να το στηρίζει με τις επιστολές του πολεμώντας ιδιαίτερα την πλάνη της ειδωλολατρίας, γι’ αυτό και στη συνέχεια τον φυλάκισαν μαζί με την Ιουστίνη. Όταν στη συνέχεια κλήθηκαν να απολογηθούν στη Δαμασκό ομολόγησαν με παρρησία την πίστη τους στον Χριστό με αποτέλεσμα να υποφέρουν φρικτά βασανιστήρια. Εκτός των άλλων βασανιστηρίων, τους έβαλαν και σε αναμμένο τηγάνι αλλά με την δύναμη του Χριστού δεν έπαθαν τίποτε. Τότε τους έστειλαν στη Νικομήδεια προς τον αυτοκράτορα Κλαύδιο (268 μ.Χ.), ο οποίος διέταξε να τους αποκεφαλίσουν. Μετά το μαρτύριο τα λείψανά τους παρέλαβαν ευλαβείς Χριστιανοί και τα μετέφεραν στην Ρώμη, όπου και τα έθαψαν στον επισημότερο λόφο της πόλεως.
Αργότερα τα λείψανα των Αγίων φαίνεται να μεταφέρθηκαν στην Αντιόχεια της Συρίας μέχρι τις αρχές του 13ου αιώνα, δηλαδή μέχρι την κατάληψη της Αντιόχειας από τους Άραβες. Από εκεί και έπειτα μέρος των λειψάνων μεταφέρθηκε στην Κύπρο όπου μέχρι και σήμερα φυλάσσονται στον ιερό ναό του Αγίου Κυπριανού στο Μένοικο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου