Ας ξεκινήσω λοιπόν.Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει το "η Εκκλησία δεν θα ζητήσει ποτέ τον χωρισμό από το λαό της".Τι πάει να πει αυτό και πώς μπλέκεται με το διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους;Από πού κι ως πού το ένα συνεπάγεται το άλλο;Πού ενώνεται ο λαός με το κράτος σε αυτή τη χώρα;Γιατί από την ίδρυση του ελληνικού κράτους,αυτό έχει μόνιμα εχθρικές σχέσεις με τον ελληνικό λαό.Κάνω λάθος;Όπως και να το δεις δεν είναι σοβαρή τέτοια άποψη.
Για να σοβαρευόμαστε.Αν μπορεί κάποιος να κατηγορήσει για κάτι την Ορθόδοξη Εκκλησία,και να είναι σοβαρός,όχι σαν κάτι εκκλησιομάχους της οκάς που κυκλοφορούν εδώ κι εκεί,είναι ότι πολύ συχνά συμβιβάστηκε με την κρατική εξουσία.Και επομένως δεν επιτέλεσε το έργο της.Ο πειρασμός που της έδωσε ο Θεός,μέσω του Μ.Κων/νου,αποδείχτηκε πολύ σκληρό καρύδι.
Κι αφού έκανα μια θεωρητική-ιστορική παρένθεση,να επιστρέψω στο γνώριμο στυλ μου.Αυτό που δεν θέλουν οι Ιεράρχες είναι να χάσουν την αίσθηση εξουσίας που έχουν.Τα αγήματα,τις φιλαρμονικές,τα στησίματα στις εξέδρες των επισήμων,το να παίρνουν τηλέφωνο τον τάδε βουλευτή ή υπουργό.Είναι γλυκιά η εξουσία και δεν την αποχωρίζεσαι εύκολα.Εντάξει,υπάρχουν και κάποιοι που οραματίζονται θεοκρατίες κλπ αλλά αυτοί είναι λίγοι.Η πλειοψηφία των ιεραρχών θέλουν να λογίζονται ως ανώτεροι(ή ανώτατοι) κρατικοί αξιωματούχοι.
Κανένας δεν ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι δεν προωθείται το έργο του Θεού,όπως το δίδαξε ο Χριστός,οι Απόστολοι,οι Πατέρες κλπ,όταν είσαι αγκαλιά με το κράτος.Κανενός το αυτί δεν ιδρώνει από το γεγονός ότι Εκκλησία και εξουσία είναι ασυμβίβαστα και όταν μπλέκονται η Εκκλησία γίνεται κακέκτυπο του εαυτού της.
Υπάρχουν πολλά πρακτικά προβλήματα στο διαχωρισμό είναι η αλήθεια.Πρέπει να επιστραφεί μεγάλο μέρος της περιουσίας στην Εκκλησία,και το κράτος δεν θέλει να το κάνει αυτό,να γίνουν προσθαφαιρέσεις μισθών που δόθηκαν,αξίας των ακινήτων,αναδρομικών εισφορών στην εφορία και ένα σωρό ακόμα.Και αν το πράγμα πάει σε ευρωπαϊκά δικαστήρια κανείς δεν ξέρει ποια απόφαση θα βγει.Και αυτό το φοβούνται και οι δύο μεριές.
Από τη σκοπιά των παπάδων(που δεν μας πέφτει και λόγος,δε μας ρωτά κανείς) εκεί υπάρχει μια πιο δικαιολογημένη ανησυχία.Η μισθοδοσία θα είναι ένα θέμα.Ειδικά αν η ιεραρχία αποφασίσει κάτι ανοησίες που λέγονται όπως το να πληρώνει η ενορία τον παπά(και να έχουν αξίωση να λέει και να κάνει ό,τι γουστάρουν οι ενορίτες)ή η κάθε Μητρόπολη ξεχωριστά(οπότε ο παπάς είναι πλέον στο απόλυτο έλεος του κάθε Μητροπολίτη οι οποίοι δεν είναι πάντα καλοί) και κάτι άλλα παλαβά.Μία είναι η λύση.Κεντρική μισθοδοσία από την Αρχιεπισκοπή.Και ταυτόχρονα θα σταματήσει η Εκκλησία να προσελκύει όσους ονειρεύονται θέση στο δημόσιο αλλά δεν έχουν τα προσόντα ή τα μέσα για να την επιτύχουν.
Από την άλλη πράγματι η Εκκλησία θα απελευθερωθεί από τα δεσμά του κράτους και το κράτος θα αποδεσμευτεί από το βαρίδι της Εκκλησίας.Win-win που έλεγε και ο ΓΑΠ!
Τέλος πάντων.Κάτι σαχλαμάρες του τύπου "και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες πληρώνονται οι ιερείς από το κράτος" κλπ τις ακούω βερεσέ.Τι μας νοιάζει αν πληρώνονται ή όχι ή αν είναι διαχωρισμένη η Εκκλησία από το κράτος στη Γερμανία,τη Σουηδία,την Αγγλία και δεν ξέρω κι εγώ που αλλού.Ο καθένας τα του οίκου του.Το θέμα είναι απλό.Υπάρχουν τα κότσια;Υπάρχει η διάθεση;Υπάρχει η τιμιότητα;Ε,τότε ας προχωρήσουμε!Ε,κι αν δούμε ότι δε μας βγαίνει,το ξαναβλέπουμε το πράγμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου