Ο φύλαρχος (Άλμπερτ Λουτούλι)ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Μαχάτμα Γκάντι και πίστευε ως χριστιανός στην αρχή της μη βίας...Πολλοί από εμάς δεν πιστεύαμε...Επειδή όταν την βλέπεις σαν αρχή,εννοείς ότι πέρα ως πέρα,όποια κι αν είναι η περίπτωση,εσύ θα επιμείνεις στη μη βία...Υιοθετήσαμε τη στάση ότι θα επιμέναμε στη μη βία μόνο ως εκεί που που θα το επέτρεπαν οι συνθήκες.Μόλις οι συνθήκες θα άλλαζαν προς το χειρότερο,θα εγκαταλείπαμε αυτόματα τη μη βία και θα χρησιμοποιούσαμε τις μεθόδους που θα υπαγόρευαν οι συνθήκες.Αυτή ήταν η προσέγγισή μας.Η προσέγγισή μας ήταν να ενδυναμώσουμε την οργάνωση ώστε η ηγεσία της να είναι αποτελεσματική.Κι αν η υιοθέτηση της μη βίας της έδινε αυτή την αποτελεσματικότητα,αυτήν την αποδοτικότητα,θα επιδιώκαμε τη μη βία.Αλλά αν οι συνθήκες έδειχναν ότι η μη βία δεν ήταν αποτελεσματική,θα χρησιμοποιούσαμε άλλα μέσα.
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:Διάβασες κι εσύ Γκάντι;
ΜΑΝΤΕΛΑ:Α,ναι.Όχι είναι αλήθεια.Όχι είναι αλήθεια
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:Αλλά ο Νεχρού ήταν πραγματικά ο ήρωάς μου.
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:Στη σελίδα 62(του προσχεδίου του Μακρύς είναι ο δρόμος προς την ελευθερία)είναι διατυπωμένο έτσι:"Ένιωθε κάποιες τύψεις που εγκατέλειπε τις χριστιανικές πεποιθήσεις που θωράκισαν την παιδική του ηλικία,όπως ο Άγιος Πέτρος που αρνήθηκε τρεις φορές τον Χριστό".Λοιπόν είναι σωστή η διατύπωση "εγκατέλειπε τις χριστιανικές του πεποιθήσεις";
ΜΑΝΤΕΛΑ:Όχι,ποτέ
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:Θα ήταν λάθος,έτσι;
ΜΑΝΤΕΛΑ:Λέω ότι είναι απολύτως αναληθές.Δεν εγκατέλειψα ποτέ τις χριστιανικές μου πεποιθήσεις.
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:ΟΚ
ΜΑΝΤΕΛΑ:Και νομίζω ότι αυτό είναι σωστό,ξέρεις,μπορεί να κάνει μεγάλο κακό.
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:Ακριβώς,για.
ΜΑΝΤΕΛΑ:Για,θα έκανε μεγάλο κακό.
Μίλησα σε εκείνη τη συνάντηση της Διαθρησκευτικής Ομοσπονδίας Ιερέων του Δυτικού Ακρωτηρίου...Τώρα δυσκολεύομαι να το θυμηθώ ακριβώς,αλλά αυτό που έλεγα ήταν να τονίσουμε το ρόλο της εκκλησίας στον αγώνα και ότι όπως δηλαδή οι Αφρικάνερ χρησιμοποιούν τον άμβωνα για να διαδώσουν τις απόψεις τους,οι ιερείς μας θα πρέπει να κάνουν ακριβώς το ίδιο.Και μετά ήρθε ένας τύπος που προσευχήθηκε,ο αιδεσιμότατος Τζαφτα,που είπε μια πολύ αξιόλογη προσευχή:"Θεέ μου,τόσο καιρό προσευχόμαστε,Σε ικετεύουμε,Σου ζητάμε να μας απελευθερώσεις.Τώρα σε διατάζουμε να μας ελευθερώσεις".Κάτι τέτοιο είπε,και μου φάνηκε ότι ήταν πολύ σημαντικό.
ΣΤΕΝΓΚΕΛ:Ξαναχρησιμοποιήσατε ποτέ εκείνη την παρομοίωση,πριν ή μετά;Εκείνη με το Χριστό και τους Τελώνες;
ΜΑΝΤΕΛΑ:Ναι.Ναι.Νομίζω ότι πρέπει να την ξαναχρησιμοποίησα ή μπορεί να την ξαναχρησιμοποίησα,γιατί την ξέρω πολύ καλά.
ΣΤΕΝΓΚΕΛ:Εξηγήστε μου τώρα πώς χρησιμοποιούσατε την παρομοίωση...
ΜΑΝΤΕΛΑ:Το αν πρέπει να χρησιμοποιείς ειρηνικές μεθόδους ή βίαιες...Καθορίζεται εξ ολοκλήρου από τις συνθήκες...Ο Χριστός χρησιμοποίησε βία επειδή σε εκείνη την περίπτωση ήταν η μόνη γλώσσα που μπορούσε να χρησιμοποιήσει.Και ως εκ τούτου δεν υπάρχει αρχή που να υπαγορεύει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί βία.Εξαρτάται από τις συνθήκες.Αυτή ήταν η προσέγγισή μου.
ΣΤΕΝΓΚΕΛ:Δηλαδή ,υπό τις τότε συνθήκες,η χρήση βίας ήταν ακόμα και χριστιανική επειδή ο Χριστός αναγκάστηκε να καταφύγει στη βία;
ΜΑΝΤΕΛΑ:Εδώ που τα λέμε,όλοι-όταν ο μόνος τρόπος να προχωρήσεις μπροστά,να λύσεις προβλήματα,είναι η χρήση βίας:όταν οι ειρηνικές μέθοδοι είναι ανεπαρκείς.Αυτό έχει διδάξει η Ιστορία,σε όλους τους αιώνες και σε όλα τα μέρη του κόσμου.
(Αποσπάσματα από το βιβλίο Νέλσον Μαντέλα:Συζητήσεις με τον εαυτό μου,εκδ.Πατάκη)
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:Διάβασες κι εσύ Γκάντι;
ΜΑΝΤΕΛΑ:Α,ναι.Όχι είναι αλήθεια.Όχι είναι αλήθεια
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:Αλλά ο Νεχρού ήταν πραγματικά ο ήρωάς μου.
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:Στη σελίδα 62(του προσχεδίου του Μακρύς είναι ο δρόμος προς την ελευθερία)είναι διατυπωμένο έτσι:"Ένιωθε κάποιες τύψεις που εγκατέλειπε τις χριστιανικές πεποιθήσεις που θωράκισαν την παιδική του ηλικία,όπως ο Άγιος Πέτρος που αρνήθηκε τρεις φορές τον Χριστό".Λοιπόν είναι σωστή η διατύπωση "εγκατέλειπε τις χριστιανικές του πεποιθήσεις";
ΜΑΝΤΕΛΑ:Όχι,ποτέ
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:Θα ήταν λάθος,έτσι;
ΜΑΝΤΕΛΑ:Λέω ότι είναι απολύτως αναληθές.Δεν εγκατέλειψα ποτέ τις χριστιανικές μου πεποιθήσεις.
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:ΟΚ
ΜΑΝΤΕΛΑ:Και νομίζω ότι αυτό είναι σωστό,ξέρεις,μπορεί να κάνει μεγάλο κακό.
ΚΑΘΡΑΝΤΑ:Ακριβώς,για.
ΜΑΝΤΕΛΑ:Για,θα έκανε μεγάλο κακό.
Μίλησα σε εκείνη τη συνάντηση της Διαθρησκευτικής Ομοσπονδίας Ιερέων του Δυτικού Ακρωτηρίου...Τώρα δυσκολεύομαι να το θυμηθώ ακριβώς,αλλά αυτό που έλεγα ήταν να τονίσουμε το ρόλο της εκκλησίας στον αγώνα και ότι όπως δηλαδή οι Αφρικάνερ χρησιμοποιούν τον άμβωνα για να διαδώσουν τις απόψεις τους,οι ιερείς μας θα πρέπει να κάνουν ακριβώς το ίδιο.Και μετά ήρθε ένας τύπος που προσευχήθηκε,ο αιδεσιμότατος Τζαφτα,που είπε μια πολύ αξιόλογη προσευχή:"Θεέ μου,τόσο καιρό προσευχόμαστε,Σε ικετεύουμε,Σου ζητάμε να μας απελευθερώσεις.Τώρα σε διατάζουμε να μας ελευθερώσεις".Κάτι τέτοιο είπε,και μου φάνηκε ότι ήταν πολύ σημαντικό.
ΣΤΕΝΓΚΕΛ:Ξαναχρησιμοποιήσατε ποτέ εκείνη την παρομοίωση,πριν ή μετά;Εκείνη με το Χριστό και τους Τελώνες;
ΜΑΝΤΕΛΑ:Ναι.Ναι.Νομίζω ότι πρέπει να την ξαναχρησιμοποίησα ή μπορεί να την ξαναχρησιμοποίησα,γιατί την ξέρω πολύ καλά.
ΣΤΕΝΓΚΕΛ:Εξηγήστε μου τώρα πώς χρησιμοποιούσατε την παρομοίωση...
ΜΑΝΤΕΛΑ:Το αν πρέπει να χρησιμοποιείς ειρηνικές μεθόδους ή βίαιες...Καθορίζεται εξ ολοκλήρου από τις συνθήκες...Ο Χριστός χρησιμοποίησε βία επειδή σε εκείνη την περίπτωση ήταν η μόνη γλώσσα που μπορούσε να χρησιμοποιήσει.Και ως εκ τούτου δεν υπάρχει αρχή που να υπαγορεύει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί βία.Εξαρτάται από τις συνθήκες.Αυτή ήταν η προσέγγισή μου.
ΣΤΕΝΓΚΕΛ:Δηλαδή ,υπό τις τότε συνθήκες,η χρήση βίας ήταν ακόμα και χριστιανική επειδή ο Χριστός αναγκάστηκε να καταφύγει στη βία;
ΜΑΝΤΕΛΑ:Εδώ που τα λέμε,όλοι-όταν ο μόνος τρόπος να προχωρήσεις μπροστά,να λύσεις προβλήματα,είναι η χρήση βίας:όταν οι ειρηνικές μέθοδοι είναι ανεπαρκείς.Αυτό έχει διδάξει η Ιστορία,σε όλους τους αιώνες και σε όλα τα μέρη του κόσμου.
(Αποσπάσματα από το βιβλίο Νέλσον Μαντέλα:Συζητήσεις με τον εαυτό μου,εκδ.Πατάκη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου