Σοβαρότης...

 

Ε, αυτά είναι! Αν παίρνεις τόσο πολύ σοβαρά τον εαυτό σου, και αυτά που πιστεύεις κατ' επέκταση, καταλήγεις να τσακώνεσαι για μια δολοφονία στην άλλη άκρη του Ατλαντικού στην οποία εμπλέκονται δύο άτομα που δεν ξέρουν καν την ύπαρξή σου και που δε θα έδιναν δεκάρα αν εσύ ήσουν το θύμα κάποιας δολοφονίας. 

Μετά προσπαθείς να διαμορφώσεις έναν λόγο τέτοιο, ο οποίος και τις απόψεις σου να δικαιολογεί αλλά και την εικόνα που έχεις φτιάξει για τον εαυτό σου να μη χαλάει. 

Εδώ ας είμαστε ειλικρινείς. Τα κοινωνικά μέσα σε ωθούν να δημιουργήσεις μια περσόνα. Ακόμα κι αν υπογράφεις με το πραγματικό σου όνομα. Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι πραγματικά αυτός που γράφει ένα κείμενο. Εγώ μπορεί να μιλάω για πτωχεία κλπ και να είμαι κάθε μέρα με επιχειρηματίες και λοιπούς πλούσιους και να παίρνω προσωπικά δωράκια. Ο άλλος μπορεί να λέει ότι είναι αναρχικός και να κόβει κλήσεις για τη δημοτική αστυνομία ή τη τροχαία. Ο τρίτος μπορεί να δηλώνει νεοφιλελεύθερος και στην πραγματικότητα...εντάξει, εκεί δεν έχει νόημα να πεις ψέματα, πρέπει να είσαι ντιπ χαζός για να παριστάνεις τον νεοφιλελεύθερο χωρίς να είσαι. 

Έτσι, λοιπόν, προσπαθεί ο καθένας και άποψη να εκφράσει και εικόνα να διατηρήσει. Επειδή όπως είπα, παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του. Θα χρειαστεί να αναφέρει κάτι ψυχολογικό ή επιστημονικό για να διατηρήσει μια βαρύτητα. Άλλωστε είναι γνωστό πως οι επιστήμονες είναι πλήρως ανεπηρέαστοι - όταν πρόκειται να μιλήσουν επιστημονικά για ένα θέμα βεβαίως - από την πηγή των εσόδων τους. Δηλαδή από την άποψη που θέλει να ακουστεί αυτός που χρηματοδοτεί τα προγράμματα αλλά και τους επιστήμονες τους ίδιους.  

Έτσι θα πει ένα σωρό τέτοιες πάρλες προκειμένου να δικαιολογήσει... μια πολιτική δολοφονία ας πούμε. Κάποιος άλλος θα χρησιμοποιήσει θρησκευτικά κείμενα, ένας τρίτος φιλοσοφικά τσιτάτα και πάει λέγοντας. Προκειμένου να στηρίξουμε την εικόνα μας, τα κοινωνικά δίκτυα προσφέρουν πολλές επιλογές. 

Με τον ίδιο τρόπο ένας νεοναζί θα γίνει αθώος μάρτυρας, διασφαλίζοντας πάντα την διατήρηση της εικόνας και της σοβαρότητας αυτού που εκφέρει άποψη. Αυτή δε πρέπει σε καμία περίπτωση να διαρραγεί. 

Βέβαια, κανείς ή λίγοι αντιλαμβάνονται πως αργά ή γρήγορα οι μάσκες πέφτουν. Ειδικά στα κοινωνικά μέσα που ο καθένας μπορεί να κάνει δέκα αναρτήσεις το λεπτό. Και κάποια στιγμή θα φανεί τι είναι ο καθένας, σε ένα βαθμό τουλάχιστον. 

Τώρα, αν με ρωτούσατε εμένα - που στερούμαι πλήρως σοβαρότητας και αδιαφορώ ολοκληρωτικά για οποιαδήποτε μορφή  επιστημονικής ή άλλης κατοχυρώσεως -για το τελευταίο και πιο πολυδιαφημισμένο περιστατικό στις ΗΠΑ, τη δολοφονία του τύπου που ήταν κάτι σαν σύμβουλος του Τραμπ, θα σας έλεγα ότι ένας τύπος μιλούσε υπέρ της οπλοκατοχής κα του δικαιώματος να πυροβολούν οι πολίτες μέχρι που ένας πολίτης πυροβόλησε αυτόν. Ο οποίος πολίτης ήταν προφανώς διαταραγμένος αφού πιστεύει πως μπορεί να καταργήσει τη βιολογία με δικαστικές αποφάσεις και νομοθετήματα που θα υποχρεώνουν όσους ξέρουν πως κάποιος είναι άντρας να τον αποκαλούν γυναίκα. Τόσο απλά.