Γέροντα Μωυσή Αγιορείτη
Η νηστεία είναι συνδυασμένη με τη προσευχή και η εγκράτεια με την ελεημοσύνη. Η νηστεία δεν έχει σχέση με τη δίαιτα αλλά είναι η μόνη εκούσια προσφορά των ανθρώπων στο Θεό.
Η σαρακοστή είναι μία σημαντική ευκαιρία που μας δίνει η Εκκλησία για να προετοιμαστούμε για τη μεγάλη εορτή του Πάσχα. Ευχόμεθα να μην περάσει ανεκμετάλλευτη η ευκαιρία αυτή που δίνετε για τον καθένα μας.
https://sfigmoi.wordpress.com/2023/02/26/carnival/
Επιστρατεύοντας κανείς αναμνήσεις από τα όμορφα παιδικά χρόνια, ασφαλώς θα σταθεί και στην περίοδο του καρναβαλιού και θα συνομιλήσει με ευχάριστα γεγονότα τα οποία δεν έχουν υποχωρήσει από την μνήμη του, τόσο εξαιρετικά ήταν. Τότε που μαθητές στεκόμασταν με τις ώρες μπροστά από τον καθρέπτη κάποιας ντουλάπας και δοκιμάζαμε τι στολή θα φορούσαμε στο καρναβάλι. Επειδή δεν υπήρχαν οι ευκαιρίες που προσφέρονται σήμερα με δυνατότητες αγοράς ή ενοικίασης στολών, φτιάχναμε οι ίδιοι στολές με την βοήθεια μαμάδων, θειάδων ή κάποιας γειτόνισσας ράφτρας. Ιδέες παίρναμε από περιοδικά, φωτογραφικά άλμπουμ, αλλά και από την καθημερινότητα που είχε πολλά να προσφέρει. Ένας ντυνόταν στρατηγός, η άλλη βασίλισσα, κάποιος άλλος, πλοίαρχος, φούρναρης, αστυνομικός κ.λπ
Στην Κέρκυρα όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα υπήρχαν πολλές καρναβαλικές εκδηλώσεις. Στις εκδηλώσεις εκείνες κυριαρχούσαν χαρά, γέλιο, ξεφάντωμα, υπερβολή, χλευασμός της μελαγχολικής καθημερινότητας, ελευθερία εκφράσεων και κινήσεων σε μια εποχή και μια κοινωνία όπου υπήρχαν πολλοί περιορισμοί, μερικοί παράλογοι, όπως η απαγόρευση για τους μαθητές μετά τις οκτώ το βράδυ να βρίσκονται εκτός σπιτιού. Κυρίως όμως υπήρχε έκφραση της εσωτερικής ανάγκης ο καθένας να εντυπωσιάσει τους άλλους με την εμφάνισή του και να αποσπάσει χειροκροτήματα και επαίνους: Δες τι μπορώ να κάνω! Κοίτα πόσο υπέροχη είναι η στολή που φοράω! Έχω πολλές δυνατότητες, δεν είμαι αυτός που βλέπετε καθημερινά! Το μεγαλύτερο ξεφάντωμα στο κερκυραϊκό καρναβάλι ήταν το “bal d’ enfant”, χορός μεταμφιεσμένων που γινόταν στο κινηματοθέατρο “ΦΟΙΝΙΞ”.
Η Εκκλησία δεν είναι ιδεολογία. Δεν είναι κόμμα. Είναι Σώμα Χριστού και γι' αυτό δε θέλει ούτε οπαδούς ούτε υπερασπιστές και σίγουρα όχι ανθρώπους που προσπαθούν να ενσωματώσουν τις ιδέες και τις απόψεις τους στη θεολογία της. Δε χωρούν εθνικές υπερηφάνειες στην Εκκλησία, δε χωρά μίσος και δε χωρούν φοβίες. Από την άλλη δε χωρούν και υποχωρήσεις. Αν το γενικότερο κλίμα πιέζει και οδηγεί προς μία κατεύθυνση αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως η Εκκλησία θα πρέπει να υποκύψει και να ακολουθήσει. Ούτε όμως ότι θα σηκώσει επανάσταση. Θα πρέπει να μείνει πιστή και ακλόνητη στη διδασκαλία της και παράλληλα ήρεμη και έτοιμη να κουβεντιάσει με τον καθένα. Όχι για να πείσει, μια και κάποιος μπορεί να μη θέλει να πειστεί, αλλά κυρίως για να γίνει γνωστός ο λόγος της, να πέσει ο σπόρος. Τα υπόλοιπα είναι θέματα εδάφους. Οπωσδήποτε όμως πρέπει πρώτα να καθαρίσουμε το σπόρο, να βεβαιωθούμε για την ποιότητά του και μετά να τον ρίξουμε.
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/02/blog-post_136.html
Δεν υπάρχει άγιος χωρίς παρελθόν ούτε αμαρτωλός χωρίς μέλλον. Αρκεί να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα με ταπεινή και ειλικρινή καρδιά. Η Εκκλησία δεν είναι μια κοινότητα τέλειων ανθρώπων, αλλά μαθητών σε ένα ταξίδι, οι οποίοι ακολουθούν τον Κύριο επειδή γνωρίζουν ότι είναι αμαρτωλοί και έχουν ανάγκη τη συγχώρεσή του. Έτσι, η χριστιανική ζωή είναι ένα σχολείο ταπεινότητας που μας ανοίγει στη χάρη. (... ) Ο Ιησούς παρουσιάζεται ως καλός γιατρός! Διακηρύσσει τη Βασιλεία του Θεού, και τα σημάδια του ερχομού της είναι ξεκάθαρα: Θεραπεύει τους ανθρώπους από ασθένειες, τους απελευθερώνει από φόβο, από τον θάνατο και από τον διάβολο. Από τον Ιησού, κανένας αμαρτωλός δεν αποκλείεται!
Η θεραπευτική δύναμη του Θεού δεν γνωρίζει καμία αναπηρία που δεν μπορεί να θεραπευτεί· και αυτό πρέπει να μας δώσει εμπιστοσύνη και να ανοίξει την καρδιά μας στον Κύριο, για να έρθει και να μας θεραπεύσει. "
Πάπας Φραγκίσκος
"Όταν νηστεύετε, να μη γίνεστε σκυθρωποί, όπως οι υποκριτές, που παραμορφώνουν την όψη τους για να δείξουν στους ανθρώπους πως νηστεύουν. Σας βεβαιώνω πως έτσι έχουν κιόλας λάβει την ανταμοιβή τους. Εσύ, αντίθετα, όταν νηστεύεις, περιποιήσου τα μαλλιά σου και νίψε το πρόσωπό σου, για να μη φανεί στους ανθρώπους η νηστεία σου, αλλά στον Πατέρα σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις· και ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σου το ανταποδώσει φανερά. Μη μαζεύετε θησαυρούς πάνω στη γη, όπου τους αφανίζει ο σκόρος και η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και τους κλέβουν. Αντίθετα, να μαζεύετε θησαυρούς στον ουρανό, όπου δεν τους αφανίζουν ούτε ο σκόρος ούτε η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες δεν κάνουν διαρρήξεις και δεν τους κλέβουν".
Δε βλέπω ποιο είναι το νόημα να θέλει κάποιος να είναι αρεστός στον κόσμο. Αν ρίξουμε μια ματιά και δούμε ποιοι ήταν αρεστοί στο κόσμο κατά καιρούς τότε θα καταλάβουμε και πόσο ανόητη είναι μια τέτοια επιθυμία. Εννοώ πως για πολύ καιρό είναι εξαιρετικά δημοφιλής ο τύπος που έκανε παραγωγές ηλίθιων σώου στην τηλεόραση και τώρα ελέγχεται τουλάχιστον για ξέπλυμα χρήματος. Θυμάμαι εκεί πίσω στα τέλη της δεκαετίας του '90 και αρχές τις δεκαετίας του 2000 πόσοι και πόσες στήνονταν για να παρακολουθήσουν στα, καινοφανή τότε, ριάλιτι κάτι τύπους και τύπισσες που ήταν όλη μέρα ξάπλα, έξυναν τις πατούσες τους και προσπαθούσαν - χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία είναι η αλήθεια- να συντάξουν προτάσεις με στοιχειώδες συντακτικό και νόημα. Όλος ο κόσμος μιλούσε τότε γι' αυτούς όπως μιλάει σήμερα για τους ανάλογους που πάνε σε κάτι νησιά στην άλλη άκρη του πλανήτη και ξεκατινιάζονται. Παίρνουν λεφτά θα μου πει κάποιος. Εντάξει, αν αυτό είναι το ιδανικό του, πάω πάσο. Αλλά γιατί να θέλω να είμαι αρεστός σε ανθρώπους που θεωρούν αυτό το πράγμα ως καταπληκτικό τρόπο ζωής, δεν το καταλαβαίνω. Νομίζω πως θα προτιμούσα να είμαι όχι μόνο άγνωστος(που είμαι δηλαδή) σε τέτοιους ανθρώπους αλλά και αντιπαθής ακόμα. Αυτά τα ολίγα γιατί έρχεται και νηστεία και ήδη το στομάχι διαμαρτύρεται.
Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελίτωνος
Η Ομιλία δόθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, την Κυριακή της Τυροφάγου, 8 Μαρτίου 1970.
Αδελφοί μου,
Τίποτε δεν καυτηρίασε ο Κύριος τόσο πολύ, όσο την υποκρισία. Και ορθώς, εις αυτήν είδεν, ότι υπάρχει πάντοτε ο μεγαλύτερος παραπλανητικός κίνδυνος, δηλαδή το εωσφορικόν αγγελοφανές φως. Είναι πράγματι φοβερή η δύναμις της υποκρισίας. Τόσο γι αὐτὸν που τη ζη και την ασκεί, όσο και γι αὐτοὺς που την υφίστανται. Και είναι επικίνδυνη η υποκρισία, διότι ανταποκρίνεται προς βαθύτατον ψυχολογικόν αίτημα του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος θέλει να φανή αυτός που δεν είναι. Ακόμη και ενώπιον του εαυτού του και ενώπιον του θεού. Και έτσι ξεφεύγει από την αλήθεια και την απλότητα και φυσικά και από την μετάνοιαν και την σωτηρίαν.
Σε λίγες ώρες έξω από αυτόν τον ναόν, έξω από την γαλήνην του, εις τους δρόμους αυτής της Πολιτείας, θα παρελάση ο Καρνάβαλος. Μη τον περιφρονήσετε και μη τον χλευάσετε και μη με κατακρίνετε, που τον αναφέρω αυτή τη στιγμή. Δεν είναι καθόλου άσχετος με το μέγιστο πρόβλημα της υποκρισίας. Να τον προσέξετε εφέτος τον Καρνάβαλο με σεβασμό και βαθύ στοχασμό. Είναι πανάρχαιο το φαινόμενο και είναι φαινόμενο βαθυτάτου και αγχώδους αιτήματος της ψυχής του άνθρωπου, να λυτρωθή από την καθημερινή του υποκρισία με μίαν έκφρασιν ανωνύμου, διονυσιακής νέας υποκρισίας.
Αδελφοί, τώρα η τελική σωτηρία βρίσκεται πιο κοντά μας παρά τότε που πιστέψαμε. Η νύχτα όπου να ’ναι φεύγει, και η μέρα κοντεύει να ’ρθεί. Γι’ αυτό ας πετάξουμε από πάνω μας τα έργα του σκότους, κι ας φορέσουμε τα όπλα του φωτός. Η διαγωγή μας ας είναι κόσμια, τέτοια που ταιριάζει στο φως. Ας πάψουν τα φαγοπότια και τα μεθύσια, η ασύδοτη κι ακόλαστη ζωή, οι φιλονικίες κι οι φθόνοι. Ντυθείτε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και μην αφήνετε τον αμαρτωλό εαυτό σας να σας παρασύρει στην ικανοποίηση των επιθυμιών σας. Να δέχεστε όποιον έχει ασθενική πίστη, χωρίς να επικρίνετε τις απόψεις του. Για παράδειγμα, ένας πιστεύει πως μπορεί να φάει απ’ όλα, ενώ κάποιος άλλος, που έχει ασθενική πίστη, τρώει μόνο χόρτα. Αυτός που τρώει απ’ όλα, ας μην περιφρονεί εκείνον που δεν τρώει· κι εκείνος που δεν τρώει, ας μην κατακρίνει εκείνον που τρώει, γιατί ο Θεός τον έχει δεχτεί στην εκκλησία του. Ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις έναν ξένο υπηρέτη; Μόνο ο Κύριός του μπορεί να κρίνει αν στέκεται ή όχι στην πίστη του, γιατί ο Θεός έχει τη δύναμη να τον στηρίξει.
Η αποστολική περικοπή της Κυριακής της Τυρινής είναι αναμφίβολα το ιδανικότερο για να μας εισάγει στη περίοδο της νηστείας της Τεσσαρακοστής. Ο Απόστολος Παύλος μας καλεί να ξεκινήσουμε τον αγώνα αυτής της περιόδου αφήνοντας το σκοτάδι και αγκαλιάζοντας το φως. Μας καλεί να προχωρήσουμε σε έστω μια προσωρινή μετάνοια, μία μετάνοια που έχει χρονικό ορίζοντα. Μας καλεί να αφήσουμε τις κακές μας συνήθειες, τα φαγοπότια, τα μεθύσια, τους τσακωμούς, τα κουτσομπολιά και όλα αυτά τα παρόμοια που...ομορφαίνουν τη ζωή μας και να ακολουθήσουμε έναν διαφορετικό, έναν φωτεινό τρόπο ζωής. Γιατί αυτό είναι η μετάνοια. Μετάνοια δε σημαίνει πως απλά λυπάμαι για κάτι κακό που κάνω, λέω μια συγνώμη, κάνω μια προσευχή και μετά από λίγο καιρό το επαναλαμβάνω. Μετάνοια σημαίνει πως κατανοώ σε βάθος το κακό που έχω στη ψυχή μου και στη ζωή μου, με συντρίβει το βάρος αυτού του κακού και στη συνέχεια, αφού αντιλαμβάνομαι ότι το βάρος είναι αβάστακτο ζητάω βοήθεια από το Χριστό, να έρθει και να με βοηθήσει να σηκώσω αυτό το βάρος ώστε να αλλάξω εντελώς τρόπο ζωής. Αυτό είναι μετάνοια. Και σε μια τέτοια μετάνοια μας καλεί η Εκκλησία από τη Δευτέρα, την Καθαρά Δευτέρα, για την περίοδο μέχρι το Πάσχα. Και ελπίζει πως αυτή η αλλαγή για πενήντα περίπου μέρες θα μαλακώσει και θα θέλξει τόσο πολύ την καρδιά και τη ψυχή μας ώστε να ζητήσουμε, μάλλον να επιζητήσουμε να διατηρήσουμε αυτόν τον τρόπο ζωής για ακόμα περισσότερο. Μέχρι κάποια στιγμή να καταφέρουμε να είμαστε άνθρωποι του φωτός όχι για πενήντα ή εκατό ή διακόσιες μέρες αλλά κάθε μέρα της ζωής μας.
Εντάξει μωρέ, τι ζητάτε πια; Με τίποτα δεν ευχαριστιέστε αχάριστοι; Σας έδωσε η κυβέρνηση, η θεοπρόβλητη και λαοφιλεστάτη, δώρο ένα επίδομα να ψωνίζετε. Να πάρετε τα 20, 30, 40, 50 ευρώ, και να πάρετε ένα φουά γκρα, μια μακαρονάδα με σολομό, μια μπλακ φόρεστ να τις φάτε στην υγειά του πρωθυπουργού που τον σκέφτεται τον λαό και του συμπαραστέκεται κι εσείς εκεί, στη μιζέρια και στη ξινίλα. Γι' αυτό ρε δεν αξιωθήκατε να έχουμε μια βασιλική οικογένεια να διδάσκει ήθος τόσα χρόνια. Γιατί είστε κακομοίρηδες και μπασκλασαρίες. Και τώρα κάτι δήθεν δικαιολογίες πως αυτά δε φτάνουν ούτε για ταχίνι και ταραμοσαλάτα εγώ τα ακούω βερεσέ. Να πάρετε ταραμά σκετό και να φτιάξετε τη σαλάτα σπίτι με λεμονάκι. Άντε τώρα, μάθαμε. Και στο κάτω κάτω ρε καράβλαχοι, τρία χρόνια τώρα με την πανδημία τι μάθαμε; Ότι η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό. Και ποιος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της υγείας ρε κάφροι. Η παχυσαρκία. Γι' αυτό να τρώτε λιγότερο, να φαίνεται το επίδομα μεγαλύτερο και να κοιμάστε ελαφρύτερα και καλύτερα. Όλα τα έχει σκεφτεί η κυβέρνηση μικροί κάφροι και σας προσέχει και ενδιαφέρεται για εσάς κι ας μην το εκτιμάτε.
«Ο Χριστός δεν ήταν ένας σοφός άνθρωπος που ήρθε να διδάξει ένα δόγμα. Είναι ο Θεός, που ενσαρκώθηκε για να πραγματοποιήσει μια μυστική μεταμόρφωση της ανθρωπότητας. Έφερε, φυσικά, μαζί Του ένα δόγμα μεγαλύτερο από οποιοδήποτε που είχε κηρυχτεί ποτέ πριν ή κηρύχτηκε μετά. Αλλά αυτό το δόγμα δεν τελειώνει με ηθικές ιδέες και επιταγές ασκητισμού. Η διδασκαλία του Χριστού είναι ο σπόρος μιας νέας ζωής. Η αποδοχή του λόγου του Θεού με πίστη ξεκινά τη μεταμόρφωση του ανθρώπου. Τον ανυψώνει πάνω από αυτόν τον κόσμο και πάνω από τη φύση του και μεταφέρει τις πράξεις της σκέψης και της επιθυμίας του σε ένα υπερφυσικό επίπεδο. Γίνεται μέτοχος της θείας φύσης, Υιός του Θεού, και ο Χριστός ζει μέσα του. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η πόρτα της αιωνιότητας στέκεται ανοιχτή στα βάθη της ψυχής του και είναι ικανός να γίνει στοχαστής. Τότε μπορεί να βλέπει από τα σύνορα μιας αβύσσου φωτός τόσο φωτεινού που γίνεται σκοτάδι. Τότε φλέγεται από την επιθυμία να δει την πληρότητα του Φωτός και να φωνάξει στον Θεό όπως ο Μωυσής στο σύννεφο στο Σινά: «Δείξε μου το πρόσωπό Σου!» - Ο Thomas Merton από την Ανάβαση στην Αλήθεια που βρέθηκε στο A Thomas Merton Reader σελ. 378
Αρκετές φορές έχω γράψει για το περπάτημα και πόσο το απολαμβάνω. Μια πτυχή του βαδίσματος, που το κάνει να μου αρέσει ακόμα περισσότερο είναι η αντίσταση στη βαρύτητα. Πολλές φορές όταν περπατώ έχω την αίσθηση ότι είμαι σαν ακροβάτης τσίρκου πάνω σε μπάλα και εκτελώ διάφορες εντυπωσιακές ασκήσεις ισορροπίας. Μόνο που η μπάλα είναι ολόκληρος ο πλανήτης. Και ενώ έχει την τάση να με τραβάει προς τα κάτω τα πόδια μου όχι μόνο με βοηθούν να αντιστέκομαι αλλά ταυτόχρονα σπρώχνουν τον πλανήτη ολόκληρο ώστε να κινούμαι από μέρος σε μέρος. Όχι μόνο νικάω τη βαρύτητα όταν περπατώ αλλά τη μετατρέπω από εμπόδιο σε εργαλείο. Αυτή την αίσθηση μου δίνει ώρες ώρες το περπάτημα και είναι και αυτός ένας από τους πολλούς λόγους που μου αρέσει ο ποδαρόδρομος...
https://ecozen.gr/2023/02/ti-yparchei-sto-kentro-tis-gis/
Η μελέτη του κέντρου της Γης θεωρείται ζωτική για την κατανόηση της δημιουργίας και εξέλιξης της Γης.
Η «καρδιά» του εσωτερικού πυρήνα της Γης, δηλαδή το κέντρο του πλανήτη, πιθανώς είναι μια μπάλα από σίδηρο, η οποία έχει ακτίνα περίπου 650 χιλιομέτρων, σύμφωνα με νέες επιστημονικές εκτιμήσεις.
Έρχεται η άνοιξη, ανεβαίνει η θερμοκρασία, βγαίνει έξω όλος ο κόσμος σαν τις κατσαρίδες από τους υπονόμους, μαζί και οι αντιπαθέστατοι της γειτονιάς μου, ετοιμάζεται η εαρινή επίθεση του Πούτιν στην Ουκρανία και η απάντηση του ενισχυμένου από τη Δύση Ζελένσκι την ώρα που Ελλάδα και Τουρκία χέρι χέρι πάνε η καθεμιά στις εκλογές της εν μέσω σεισμών, λοιμών και καταποντισμών, μια που στη Τουρκία θάφτηκε κόσμος κάτω από τα ερείπια κακοφτιαγμένων κτιρίων ενώ στην Ελλάδα οι αδικημένοι καλλιτέχνες κάνουν τη κηδεία του πολιτισμού, στα εννιάμερα του οποίου η Βανδή φιλιέται δημοσίως για άλλη μια φορά με τον Μπισμπίκη και η Ακρίτα κατηγορεί το ΚΚΕ για ομοφοβία και άλλα παρόμοια εγκλήματα χωρίς κανείς να παραγνωρίζει ότι κάθε Κυριακή μια ομάδα ποδοσφαίρου φωνάζει για αλλοίωση αποτελέσματος και πρωταθλήματος θυμίζοντας μας έτσι τα αλλοιωμένα παγωτά που γέμιζαν τα ψυγεία της δεκαετίας του ΄80 και τις σοκολάτες στα περίπτερα που καμιά φορά περιείχαν και σκουληκάκι δώρο ενώ σήμερα η κυβέρνηση κάνει δώρο διαφόρων ειδών και μορφών επιδόματα για να ξαναπάρει τις εκλογές και να συνεχίσει να μας κυβερνά με σοφία και αναπτυξιακό σχέδιο που περιλαμβάνει όλους εκτός από τους πολίτες αυτής της χώρας εκτός κι αν έρθει ο μαύρος χρυσός από τις έρευνες στο Αιγαίο, το Ιόνιο και το Κρητικό πέλαγος να ισοσταθμίσει και το μαύρο χρήμα που κυκλοφορεί άφθονο στην αγορά που αυτορυθμίζεται και ρυθμίζει τις ζωές μας μέχρι να τις σβήσει και να ησυχάσουμε όλοι και να μη ψηφίσουμε τη πρώτη δεύτερη και τρίτη φορά αριστερά αντιπολίτευση που υπόσχεται πως κάθε επόμενη θα είναι και καλύτερη ενώ αυτή γίνεται όλο και χειρότερη.
Το παραπάνω παραλήρημα είναι μία πρόταση, το πιστεύετε;
https://agiazoni.gr/slug-1103/
Ψυχὴ ὅλων τῶν ἀσκήσεων, ποὺ γίνονται γιὰ τὸν Κύριο, εἶναι ἡ προσοχή. Δίχως προσοχή, ὅλες αὐτὲς οἱ ἀσκήσεις εἶναι ἄκαρπες, νεκρές. Ὅποιος ποθεῖ τὴ σωτηρία του πρέπει νὰ μάθει νὰ προσέχει ἄγρυπνα τὸν ἑαυτό του, εἴτε ζεῖ στὴ μόνωση εἴτε ζεῖ μέσα στὸν περισπασμό, ὁπότε καμιὰ φορά, καὶ χωρὶς νὰ τὸ θέλει, παρασύρεται ἀπὸ τὶς συνθῆκες.
Ἂν ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ γίνει τὸ ἰσχυρότερο ἀπ’ ὅλα τ’ ἄλλα αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς, τότε πιὸ εὔκολα θὰ προσέχουμε τὸν ἑαυτό μας, τόσο στὴν ἡσυχία τοῦ κελιοῦ μας ὅσο καὶ μέσα στὸν θόρυβο ποὺ μᾶς κυκλώνει ἀπὸ παντοῦ.
Στὴ διατήρηση τῆς προσοχῆς πολὺ συμβάλλει ἡ συνετὴ μετρίαση τῆς τροφῆς, ποὺ μειώνει τὴ θέρμη τοῦ αἵματος. Ἡ αὔξηση αὐτῆς τῆς θέρμης ἀπὸ τὰ πολλὰ φαγητά, ἀπὸ τὴν ἔντονη σωματικὴ δραστηριότητα, ἀπὸ τὸ ξέσπασμα τῆς ὀργῆς, ἀπὸ τὸ μεθύσι τῆς κενοδοξίας καὶ ἀπὸ ἄλλες αἰτίες προκαλεῖ πολλοὺς λογισμοὺς καὶ φαντασιώσεις, δηλαδὴ τὸν σκορπισμὸ τοῦ νοῦ. Γι’ αὐτὸ οἱ ἅγιοι πατέρες σ’ ἐκεῖνον ποὺ θέλει νὰ προσέχει τὸν ἑαυτὸ του συστήνουν πρὶν ἀπ’ ὅλα τὴ μετρημένη, διακριτικὴ καὶ διαρκῆ ἐγκράτεια ἀπὸ τὶς τροφὲς (2).
Ψάχνουμε παντού. Στα βουνά και τις θάλασσες, στα ποτάμια και τα δάση, στις σπηλιές και τις ζούγκλες. Στο φεγγάρι και τους πλανήτες, στο σύμπαν ολόκληρο. Ψάχνουμε να βρούμε απαντήσεις και λύσεις. Μυστικά και μυστήρια. Όλο αυτό το ψάξιμο όμως πηγαίνει χαμένο αφού δε ψάχνουμε εκεί που βρίσκεται το κλειδί για όλες τις απαντήσεις. Δε ψάχνουμε στη καρδιά μας.
https://ecozen.gr/2023/02/mavres-trypes-i-astrofysiki-proelefsi-tis-skoteinis-energeias/
Για πρώτη φορά οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι βρήκαν ενδείξεις από τις παρατηρήσεις γαλαξιών πως μέσα στις μαύρες τρύπες κρύβεται» άφθονη σκοτεινή ενέργεια η οποία τροφοδοτεί τη συνεχή επέκταση του σύμπαντος. Αντί η σκοτεινή ενέργεια να είναι διάχυτη στον χωροχρόνο, όπως οι περισσότεροι φυσικοί έχουν υποθέσει, οι ερευνητές προτείνουν ότι αυτή δημιουργείται και παραμένει μέσα στις μαύρες τρύπες.
Θα χρειαστούν πάντως περισσότερες παρατηρήσεις και μελέτες για να επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο, καθώς ήδη άλλοι επιστήμονες δεν δείχνουν να έχουν πειστεί από τον καινοφανή ισχυρισμό, που έρχεται να αναπροσδιορίσει το τι είναι μια μαύρη τρύπα.
Είπε ο Κύριος: «Όταν θα έρθει ο Υιός του Ανθρώπου με όλη του τη μεγαλοπρέπεια και θα τον συνοδεύουν όλοι οι άγιοι άγγελοι, θα καθίσει στο βασιλικό θρόνο του. Τότε θα συναχθούν μπροστά του όλα τα έθνη, και θα τους ξεχωρίσει όπως ξεχωρίζει ο βοσκός τα πρόβατα από τα κατσίκια. Τα πρόβατα θα τα τοποθετήσει στα δεξιά του και τα κατσίκια στ’ αριστερά του. Θα πει τότε ο βασιλιάς σ’ αυτούς που βρίσκονται δεξιά του: “ελάτε, οι ευλογημένοι απ’ τον Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία που σας έχει ετοιμαστεί απ’ την αρχή του κόσμου. Γιατί, πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε, γυμνός και με ντύσατε, άρρωστος και μ’ επισκεφθήκατε, φυλακισμένος κι ήρθατε να με δείτε”. Τότε θα του απαντήσουν οι άνθρωποι του Θεού: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε ή να διψάς και σου δώσαμε να πιεις; Πότε σε είδαμε ξένον και σε περιμαζέψαμε ή γυμνόν και σε ντύσαμε; Πότε σε είδαμε άρρωστον ή φυλακισμένον κι ήρθαμε να σε επισκεφθούμε;” Τότε θα τους απαντήσει ο βασιλιάς: “σας βεβαιώνω πως αφού τα κάνατε αυτά για έναν από τους άσημους αδερφούς μου, τα κάνατε για μένα”. Ύστερα θα πει και σ’ αυτούς που βρίσκονται αριστερά του: “φύγετε από μπροστά μου, καταραμένοι· πηγαίνετε στην αιώνια φωτιά, που έχει ετοιμαστεί για το διάβολο και τους δικούς του. Γιατί, πείνασα και δε μου δώσατε να φάω, δίψασα και δε μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και δε με περιμαζέψατε, γυμνός και δε με ντύσατε, άρρωστος και φυλακισμένος και δεν ήρθατε να με δείτε”. Τότε θα του απαντήσουν κι αυτοί: “Κύριε, πότε σε είδαμε πεινασμένον ή διψασμένον ή ξένον ή γυμνόν ή άρρωστον ή φυλακισμένον και δε σε υπηρετήσαμε;” Και θα τους απαντήσει: “σας βεβαιώνω πως αφού δεν τα κάνατε αυτά για έναν από αυτούς τους άσημους αδερφούς μου, δεν τα κάνατε ούτε για μένα”. Αυτοί λοιπόν θα πάνε στην αιώνια τιμωρία, ενώ οι δίκαιοι στην αιώνια ζωή».
Πολύ συχνά οι πιστοί, κακώς βέβαια, ασχολούνται με τη Δευτέρα Παρουσία. Είναι ένα θέμα που και τη φαντασία μας εξάπτει και μας βοηθά να ασχολούμαστε με ο,τιδήποτε άλλο εκτός από τη διόρθωση των λαθών και των παθών μας. Ασχολούμενοι με τον Αντίχριστο και με το τι μπορεί να αντιπροσωπεύει ο "αριθμός του θηρίου" αφήνουμε να πηγαίνουν χαμένες οι ευκαιρίες για μα μετάνοια προσωπική και για συμπαράσταση και αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας. Έτσι προετοιμαζόμενοι δήθεν για το πως θα αντιμετωπίσουμε τον διάβολο και τα πονηρά του σχέδια (λες και υπάρχει περίπτωση να τα ξεπεράσουμε αυτά μόνοι μας, χωρίς τη βοήθεια του Θεού), πέφτουμε κατευθείαν στη μεγάλη του παγίδα. Αμελούμε το σήμερα και τους άλλους ανθρώπους γιατί έχουμε στρέψει το βλέμμα μας σε ένα απροσδιόριστο μέλλον και στις στρατιές δαιμόνων που θα αντιμετωπίσουμε εμείς ως γνήσιοι χριστιανοί και υπερασπιστές του καλού.
«Ο κόσμος των ανθρώπων έχει ξεχάσει τις χαρές της σιωπής, τη γαλήνη της μοναξιάς, που είναι απαραίτητη, σε κάποιο βαθμό, για την πληρότητα της ανθρώπινης ζωής. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος για πολύ αν δεν έρθει σε επαφή με τις πηγές της πνευματικής ζωής που είναι κρυμμένες στα βάθη της ίδιας του της ψυχής. Αν ο άνθρωπος εξορίζεται διαρκώς από το σπίτι του, αν αποκλείεται από την πνευματική του απομόνωση, παύει να είναι αληθινός άνθρωπος».
Thomas Merton
Δεν είναι εύκολο να μιλάμε για το θάνατο. Είναι ένα θέμα που είτε μας τρομάζει είτε μας στενοχωρεί. Στην εποχή μας προσπαθούμε να τον εξοβελίσουμε από κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας. Όμως αυτός παραμένει εκεί. Αδυσώπητος, αναπάντεχος, αναπόφευκτος. Κανείς μας δεν ξέρει πότε θα πεθάνει αλλά ξέρουμε όλοι ότι δεν θα αποφύγουμε αυτή τη μοίρα.
Βέβαια, αυτό το γεγονός είναι που μας κρατά και σε μια κάποια εγρήγορση. Τόσο πνευματική όσο και πρακτική. Προσέχουμε την πνευματική ζωή μας για να είμαστε έτοιμοι σε περίπτωση που βρεθούμε ενώπιον του Κυρίου. Κάνουμε ένα σωρό πράγματα στην καθημερινότητά μας γιατί δε τολμάμε να τα αναβάλλουμε μήπως και μας προλάβει ο θάνατος.
Κλείνουν 80 χρόνια από την περικύκλωση και συντριβή των χιτλερικών στρατευμάτων στη μάχη του Στάλινγκραντ τον Φεβρουάριο του 1943. Μια εξέλιξη που ενθάρρυνε την αντιναζιστική οργάνωση «Λευκό Ρόδο» που ίδρυσαν ο άγιος Αλέξανδρος Σμορέλ και ο Χανς Σολ να αμφισβητήσει ανοιχτά το μύθο της «στρατιωτικής ιδιοφυϊας» του Χίτλερ που καλλιεργούσε το καθεστώς και να μετεξελιχθεί σε κίνημα αντίστασης.
Δυστυχώς, στο τέλος του μήνα, τα αδέλφια Χανς και Σοφία Σολ συνελήφθησαν ενώ μοίραζαν προκηρύξεις στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και η οργάνωση εξαρθρώθηκε. Μαζί με τον Κρίστοφ Πρόμπστ δικάστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και εκτελέστηκαν στις 22 Φεβρουαρίου με αποκεφαλισμό. Ο άγιος Αλέξανδρος Σμορέλ συνελήφθη αργότερα και εκτελέστηκε στις 13 Ιουλίου.
Τόνιζαν στο 3ο φυλλάδιο, την προσωπική ευθύνη του καθενός να αντιστέκεται στο τυραννικό καθεστώς: «Όσο παραλείπετε να αντισταθείτε σ’ αυτό το δημιούργημα της Κόλασης κάνετε την ενοχή σας όλο και μεγαλύτερη…. Ο καθένας μπορεί να συμβάλει στην ανατροπή αυτού του συστήματος. Η μοναχική απόσυρση, σαν τους πικραμένους ερημίτες, δεν μπορεί να ετοιμάσει το έδαφος για την ανατροπή αυτής της «κυβέρνησης» ή να προκαλέσει επανάσταση το ταχύτερο.»
Χριστιανική 16.2.2023. Από τη μόνιμη στήλη “9 Μποφόρ”
Δεν θεώρησα ποτέ μου τις μάσκες τις αποκριάτικες σαν κάτι κακό. Μάλλον σαν ένα τρόπο να ξεφύγουν οι άνθρωποι από τις μάσκες που ασφυκτικά τους φορά η όποια κοινωνία καθημερινά. Στην πραγματικότητα τις Απόκριες δε φοράμε μάσκες, απλά τις αλλάζουμε. Και ενώ όλο το χρόνο βάζουμε μάσκες που άλλοι μας επιβάλλουν - του καλού υπαλλήλου, του ευγενικού ανθρώπου, του υπάκουου μαθητή, του οικογενειάρχη, του ηθικού κ.α.- τούτες τις ημέρες επιλέγουμε εμείς τις μάσκες μας, έτσι για αλλαγή. Ο καρνάβαλος τελικά δε κρύβει τα πρόσωπά μας, μάλλον απελευθερώνει την ειλικρίνειά μας. Ε, βέβαια, αυτή η ειλικρίνεια πολλές φορές αποδεικνύεται προβληματική αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα...
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/02/blog-post_434.html#more
Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος
Διαβάζω κείμενα όπου κάποιοι προσπαθούν να συνδέσουν την Τσικνοπέμπτη με τις αρχαίες ελληνικές εορτές για την άνοιξη και την γονιμότητα και τις ρωμαϊκές οργιαστικές εορτές.
Διαβάζοντας αυτά τα κείμενα σχηματίζεις την αντίληψη ότι από τον πρώτο μ.Χ αιώνα μέχρι και τον έβδομο, οπότε έχουμε και την ανάπτυξη και καθιέρωση της εκκλησιαστικής προπαρασκευαστικής περιόδου του Τριωδίου, υπήρξε μία μακρά περίοδος ενός είδους χειμερίας νάρκης...
Σοκάρουν οι δηλώσεις του Γιουσούκε Ναρίτα που αναφέρει ότι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της ραγδαίας γήρανσης του πληθυσμού της Ιαπωνίας είναι η μαζική αυτοκτονία και το ξεκοίλιασμα.
Ο Γιουσούκε Ναρίτα είναι επίκουρος καθηγητής οικονομικών στο Γέιλ.
Σύμφωνα με τους New York Times δήλωσε, «Αισθάνομαι ότι η μόνη λύση είναι αρκετά ξεκάθαρη. Στο τέλος, δεν είναι η μαζική αυτοκτονία και το μαζικό ‘seppuku’ των ηλικιωμένων;»
Το seppuku ήταν το ξεκοίλιασμα σε μία τελετή που επιβαλλόταν στους σαμουράι που είχαν φέρει ατίμωση στον εαυτό τους στην Ιαπωνία του 19ου αιώνα.
Ο Ναρίτα δήλωσε στους New York Times ότι «τον πήραν εκτός πλαισίου», αλλά είπε επίσης ότι η ευθανασία θα μπορούσε να γίνει υποχρεωτική στο μέλλον, τα σχόλιά του όμως προκάλεσαν αντιδράσεις.
Ισχυρίζεται ότι αυτό θα επιτρέψει στις νεότερες γενιές να βρουν το δρόμο τους στις επιχειρήσεις, την πολιτική και άλλες πτυχές της κοινωνίας που η παλαιότερη γενιά αρνείται να αφήσει.
Οι περισσότεροι γονείς προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά τους "λύκους" για να μη τα φάνε οι άλλοι "λύκοι" της κοινωνίας. Έτσι όμως γίνονται υπεύθυνοι για τους "αμνούς" που θα φαγωθούν από τα βλαστάρια τους ενώ κανείς δεν τους διασφαλίζει πως σε μια κοινωνία λύκων, αυτοί δε θα φαγωθούν τελικά μεταξύ τους
Συνολικά 17 κόκκινα ελάφια και 96 ελάφια αγρανάπαυσης απελευθερώθηκαν στην οροσειρά της Ροδόπης τους τελευταίους μήνες, ανακοίνωσε το Ίδρυμα Rewilding Rhodopes. Οι κρατικές μονάδες θηραμάτων στο χωριό Ζέντα και στην πόλη Κρούμοβγκραντ και η Ένωση Κυνηγών και Αλιέων στη Βουλγαρία βοήθησαν στη διαδικασία ανάκαμψης των ρυθμών της φύσης με φυσικό τρόπο.
Τα ζώα παρακολουθούνται συνεχώς από την ομάδα του ιδρύματος Rewilding Rhodopes και τοπικούς συνεργάτες. Τα ζώα που έχουν επανεισαχθεί και εμπλουτιστεί δεν θα θηρεύονται για τουλάχιστον 5 χρόνια. Έως το τέλος Φεβρουαρίου άλλα 35 κόκκινα ελάφια θα μεταφερθούν και θα απελευθερωθούν σε κεντρικές περιοχές αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος.
Δεν ξέρω γιατί η Δύση δεν έστειλε βοήθεια στη Συρία, αν όχι ανάλογη έστω μικρότερη από αυτή που έστειλε(και καλώς έπραξε) στην Τουρκία. Δεν εμπιστεύομαι τις επίσημες -και "επίσημες" μέσω των ΜΜΕ- αιτιολογήσεις των κυβερνήσεων και δεν υποστηρίζω πως είμαι γνώστης της γεωπολιτικής και των παιχνιδιών της. Μπορεί να φταίει η εκδικητικότητα της Δύσης αφού στη Συρία υπέστη τη πρώτη της ήττα από τη Ρωσία στη σκακιέρα αυτή, μπορεί να φταίει ο Άσαντ που δε θέλει δυτικούς στα εδάφη του ή που απλά αδιαφορεί για μια περιοχή με μάλλον αντικαθεστωτικό πληθυσμό, μπορεί να φταίνε οι Ρώσοι που ελέγχουν την περιοχή ή οι Τούρκοι που πάντα κάπως χώνουν την ουρά τους δεξιά και αριστερά. Αυτό που ξέρω ότι στα συντρίμμια της Συρίας δε θάφτηκαν μόνο χιλιάδες άνθρωποι αλλά και κάθε απατηλή επίφαση ανθρωπισμού που τυχόν επιβίωνε μέχρι σήμερα στο μυαλό του καθενός μας.
Δεν είναι να απορεί κανείς που τόσοι πολλοί άνθρωποι είναι πρόθυμοι να κάνουν πολλά πράγματα για να αλλάξουν τον κόσμο αλλά τόσοι λίγοι είναι πρόθυμοι να κάνουν έστω το ελάχιστο για να αλλάξουν τον εαυτό τους. Στη πρώτη περίπτωση η ευθύνη για όλα τα άσχημα μεταθέτονται αλλού, στον εχθρό, στο κράτος, στο γείτονα, στο σύστημα ενώ στη δεύτερη αναγκαζόμαστε να κοιτάξουμε την ασχήμια και την κακία που κρύβονται μέσα μας. Και ο άνθρωπος είναι ικανός να αντικρίσει και να αντιμετωπίσει το τέρας οπουδήποτε εκτός αν αυτό κατοικεί εκεί που βρίσκεται η ψυχή του. Είναι ωραίο και κάπως ιπποτικό να βγάζεις και να θρυμματίζεις τις μάσκες των άλλων αλλά πολύ οδυνηρό να δεις τι υπάρχει κάτω από τη δικιά σου.
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/02/blog-post_417.html
Μην καταδικάζετε εύκολα τους άσωτους. Μην αναγνωρίζετε εύκολα κάποιους αγίους· οι ψευτοάγιοι εξαπατούν και καταρρέουν. Έχουμε ιδιαίτερα μεγάλη ανάγκη από μετάνοια. Μετάνοια ειλικρινή για να έχουμε αγιότητα αληθινή.
Η πατρική αγκαλιά είναι ανοιχτή και αναμένει πάντα όλους τους μετανοημένους να τους καταφιλήσει, να τους ενδύσει χιτώνα φωτεινό, να τους υποδύσει υποδήματα ισχυρής ειρήνης, να τους φορέσει το πολύτιμο δακτυλίδι, να τους στείλει στον κόσμο ν' αναγγείλουν τα μεγαλεία της αγάπης του.
Ο όσιος Τελώνης και ο άγιος Άσωτος αυτό κάνουν. Μιλούν με έργα για πραγματική μετάνοια, για ζωηφόρα αγιότητα. Ας τους ακολουθήσουμε, ας τους μιμηθούμε, για να ζήσουμε τον παράδεισο από τώρα...
Ο ΟΣΙΟΣ ΤΕΛΩΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΣΩΤΟΣ
Έξι ομιλίες από το χθες για το σήμερα.
+Μωυσής αγιορείτης
Εκδόσεις Εν Πλω
Είναι γνωστή και πολύ αγαπητή η παραβολή του Ασώτου που διαβάσαμε σήμερα. Έχει επηρεάσει την κουλτούρα του Ελληνικού και του Δυτικού πολιτισμού και ο "Άσωτος Υιός" έχει μείνει σαν έκφραση για να περιγράψουμε είτε κάποιον που ζει μια ζωή γεμάτη υπερβολές και εξαλλοσύνες είτε για να περιγράψουμε αυτόν που γυρνά μετανιωμένος από μια τέτοια ζωή.
Θα μπορούσαμε σήμερα να κάνουμε ένα πολύ ωραίο και ασφαλές κήρυγμα μιλώντας για τον Άσωτο γιο που δεν εκτίμησε όσα του πρόσφερε ο Πατέρας του και πήρε το μερίδιο που του αντιστοιχούσε και κατέληξε να παρακαλά να τραφεί από την τροφή των γουρουνιών ή να πούμε για τον Πατέρα που χαίρεται τόσο πολύ για την επιστροφή του γιου του που όχι μόνο του δίνει την πρότερη θέση στο σπίτι αλλά και ακόμη καλύτερη ενώ παραθέτει ολόκληρη γιορτή για την επιστροφή του ή για τον μεγαλύτερο γιο που ενώ κι αυτός χαίρεται όλα τα αγαθά που έχει ο Πατέρας εν τούτοις διαμαρτύρεται και θυμώνει με τη γιορτή που οργανώνεται για την επιστροφή του ασώτου αδερφού του. Αλλά αυτά έχουν ειπωθεί αμέτρητες φορές και θα ειπωθούν άλλες τόσες.
Το αστέρι εξερράγη πάνω από 11 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, όταν το σύμπαν ήταν ακόμα πολύ νέο. Σημαντικό είναι πως η έκρηξη ανιχνεύθηκε σε πολύ πρώιμο στάδιο. Όπως αναφέρει ο Wenlei Chen, κύριος συγγραφέας της μελέτης, είναι πολύ σπάνιο να ανιχνευθεί μία έκρηξη σουπερνόβα σε πολύ αρχική κατάσταση, καθώς αυτή η φάση διαρκεί από μερικές ώρες έως λίγες μέρες. Η παρατήρηση του φαινομένου σε τρία διαφορετικά χρονικά στάδια, ήταν εφικτή χάρη στο φαινόμενο της βαρυτικής εστίασης.
Κάθε κοσμικό αντικείμενο μεγάλης μάζας (όπως ένας γαλαξίας ή ένα σμήνος γαλαξιών) που βρίσκεται ανάμεσα σε μία μακρινή πηγή φωτός και έναν παρατηρητή, μπορεί να δράσει ως βαρυτικός φακός προκαλώντας της καμπύλωση και παραμόρφωση του φωτός που φτάνει τελικά στον παρατηρητή. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται βαρυτική εστίαση. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η βαρύτητα του σμήνους γαλαξιών Abell 370 έδρασε ως βαρυτικός φακός, καμπυλώνοντας και μεγεθύνοντας το φως από τον μακρινό σουπερνόβα.
Ναι, φυσικά και θα γινόταν κι αυτό. Φυσικά θα διαδίδονταν στο διαδίκτυο "προφητείες" του Αγίου Παϊσίου για την καταστροφή της Τουρκίας μετά το μεγάλο σεισμό που έπληξε της Τουρκία και τη Συρία. Ναι, και τη Συρία που για κάποιο λόγο πολλοί όψιμοι ανθρωπιστές ξεχνούν να αναφέρουν στα μελιστάλακτα και συγκινητικά κείμενα που ανεβάζουν, λες κι εκεί δε σκοτώθηκαν άνθρωποι. Αλλά η κομματική-ιδεολογική τύφλωση είναι κομμάτι δύσκολο να θεραπευτεί.
Λοιπόν, στο θέμα μας, φυσικά αυτή η "προφητεία" δεν υπάρχει σε κανένα βιβλίο και σίγουρα όχι σε αυτό που αναφέρεται ως "πηγή". Όλοι αυτοί οι τύποι και τύπισσες που συνεχώς μιλούν για προφητείες, για καταστροφές, για τα έσχατα κλπ ούτε πιστοί είναι ούτε χριστιανοί ούτε τίποτα κι ας υποστηρίζουν το αντίθετο. Απλά οι άνθρωποι ένα φόβο έχουν. Φοβούνται να ζήσουν οπότε στρέφουν το βλέμμα τους σε ένα ζοφερό μέλλον, με καταστροφές, δαίμονες που τρώνε ανθρώπους κι ένα Θεό που πετάει από τον ουρανό τη μία τιμωρία πίσω από την άλλη. Όλα αυτά μπορούν να δώσουν μια καταπληκτική ταινία στο Χόλυγουντ αλλά καμία σχέση δεν έχουν με την Αποκάλυψη που ως νόημα είχε να δώσει θάρρος στους Χριστιανούς ώστε να θυμούνται πως όσο κι αν τα πράγματα γίνουν άσχημα στο τέλος είναι ο Χριστός που θα επικρατήσει. Αυτά τα ολίγα.
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/02/blog-post_521.html#more
Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος
Βλέπω φωτογραφίες από ορθοδόξους ναούς στην Αντιόχεια οι οποίοι καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Είναι άξιο μνείας ότι ο Χριστός αρκετές φορές μας δείχνει πως δεν συνδέεται με τόπους. Μας φαίνεται παράδοξο. Αλλά βλέπετε σε μία πόλη η οποία ευλογήθηκε από Αποστολικές παρουσίες και χιλιάδες Αγίων και Μαρτύρων να ισοπεδώνονται οι ναοί. Υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα παρόμοιων γεγονότων.
O Άγιος Χαράλαμπος μαρτύρησε όταν ο έπαρχος Μαγνησίας Λουκιανός κατά τους διωγμούς εναντίον των Χριστιανών από τον αυτοκράτορα Σεβήρο, τον συνέλαβε και απαίτησε από τον Άγιο να αποκηρύξει την πίστη του. Ο Άγιος Χαράλαμπος, ο οποίος ήταν ιερέας, αρνήθηκε και μετά από μια σειρά σκληρών βασανιστηρίων, αποκεφαλίστηκε. Ήταν 113 ετών.
Πολλές φορές αισθανόμαστε κουρασμένοι. Έτοιμοι να τα παρατήσουμε, να πάψουμε να αγωνιζόμαστε. Αισθανόμαστε ότι γερνάμε και ότι οι δυνάμεις μας μας εγκαταλείπουν. Είναι όμως πράγματι έτσι; Το παράδειγμα του Αγίου Χαραλάμπους μας λέει πως όχι. Αν ένας άνθρωπος 113 ετών κατάφερε να αντέξει τα μαρτύριά του και να μην προσκυνήσει τα είδωλα, αν αυτός ο ίδιος άνθρωπος είχε σε αυτή την ηλικία τόσο σπουδαία δράση ώστε να θεωρήσει ο έπαρχος της περιοχής απαραίτητο να τον συλλάβει και να τον κάνει να αρνηθεί την πίστη του, τότε πώς εμείς κουραζόμαστε είτε στα 40 είτε στα 60 είτε στα 80 έτη; Μήπως και ο άγιος Χαράλαμπος δεν είχε το βάρος των χρόνων; Μήπως δε θα είχε τα φυσιολογικά προβλήματα υγείας που φέρνει μια τέτοια ηλικία;
Κάποια φορά, σε μια κηδεία, ήρθε ένας από τους συγγενείς και με ρώτησε αν θα ήταν σωστό να στέκεται κάποιος δίπλα από το φέρετρο, μπροστά ή πίσω του. Τον κοίταξα καλά καλά, για να καταλάβει πόσο ηλίθια θεώρησα εκείνη την ώρα την ερώτηση και του είπα: "από τη στιγμή που δεν είσαι μέσα στο φέρετρο όπου και να σταθείς μικρή σημασία έχει".
Είναι εκπληκτικό που σε έναν κόσμο που όλα περιστρέφονται γύρω από την ελευθεριότητα και που γαλουχούμαστε με το τσιτάτο "έχεις δικαίωμα να κάνεις ό,τι θέλεις" την ίδια ώρα είμαστε έτοιμοι με μεγάλη ευκολία να αφήσουμε την ελευθερία μας στα χέρια οικονομολόγων, τεχνοκρατών, ακαδημαϊκών, επιστημόνων και δε ξέρω αύριο σε ποια άλλη ομάδα πεφωτισμένων. Γιατί βέβαια δεν υπάρχει κανένας καλύτερος τρόπος για να στερήσεις από κάποιον την ελευθερία του από το να του χαρίσεις απλόχερα ελευθεριότητα.
Σημαντική αύξηση κατέγραψε το 2022, έναντι του 2021, ο συνολικός κύκλος εργασιών (ΤGR) των τυχερών παιγνίων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ), πέρυσι δαπανήθηκαν συνολικά 29,2 δισεκατομμύρια ευρώ σε διαδικτυακό τζόγο, σε πρακτορεία του ΟΠΑΠ, επίγεια καζίνο, λαχεία και ιππόδρομο.
Τυχερά παιχνίδια: Οι Έλληνες τζόγαραν 29 δισ. ευρώ το 2022
Το ποσό αυτό, που αντιστοιχεί σε περίπου 15% του ΑΕΠ, έχει αυξηθεί κατά 28,8% συγκριτικά με το 2021. Η άνοδος του TGR είναι ακόμη μεγαλύτερη και ανέρχεται σε 83% σε σχέση με το 2019, οπότε ο συνολικός τζίρος των τυχερών παιγνίων είχε διαμορφωθεί σε περίπου 16 δισεκατομμύρια ευρώ.
Διαρκή άνοδο εμφανίζει ο τζίρος των διαδικτυακών τυχερών παιγνίων από το 2015, οπότε η ΕΕΕΠ παρουσίασε για πρώτη φορά στοιχεία για τη συγκεκριμένη κατηγορία. Το 2015, δηλαδή, οι 24 εταιρείες –που λειτουργούσαν βάσει ενός μεταβατικού καθεστώτος, πριν αδειοδοτηθούν το καλοκαίρι του 2021– εμφάνισαν τζίρο της τάξεως των 2 δισ. ευρώ. Το 2019 το μέγεθος αυτό ενισχύθηκε κατά περισσότερες από τέσσερις φορές (8,5 δισ.), υπερδιπλασιάστηκε το 2021, σε 17,5 δισ., και διαμορφώθηκε σε 21,3 δισ. πέρυσι. Τη σημαντική αυτή άνοδο τροφοδότησε η πανδημία, που εκτόξευσε κατακόρυφα τη χρήση του κινητού, οδηγώντας κατ’ επέκταση στην ενίσχυση της διείσδυσης του online στοιχήματος, με τις εταιρείες να επενδύουν διαρκώς στη βελτίωση των χαρακτηριστικών των εφαρμογών τους. Πρόκειται για διεθνή τάση, με έρευνα αμερικανικής συμβουλευτικής εταιρείας να τοποθετεί, μέχρι το 2025, την αξία της αγοράς των online τυχερών παιγνίων σε περισσότερα από 140 δισ. ευρώ. Ο εκτιμώμενος ρυθμός ανάπτυξής της εκτιμάται σε 11,7% μέχρι το 2030.
Διαβάζω ένα σωρό πράγματα σχετικά με το σεισμό στη Τουρκία. Από σχόλια αφελούς αδελφοσύνης μέχρι κτηνώδους χαιρεκακίας. Σε αυτή τη χώρα ποτέ δε καταλάβαμε πως υπάρχουν ώρες να μιλάμε και ώρες να σιωπούμε. Να σιωπούμε και να αναλογιζόμαστε τι είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει τώρα, μπροστά μας και πόσο μικρούς μας κάνει να φαινόμαστε. Αυτή είναι μία από εκείνες τις ώρες της σιωπής και του διαλογισμού. Ας σιωπήσουμε λοιπόν. Θα δούμε πως στη σιωπή μπορούμε να μάθουμε πολλά περισσότερα απ' ό,τι στη φλυαρία.
Ο,τιδήποτε συμβαίνει στους φτωχούς, τους αδύναμους, τους δυστυχισμένους, τους τεθλιμμένους, τους μισητούς, συμβαίνει στον ίδιο τον Χριστό.
Τόμας Μέρτον
Υπάρχει στον προτεσταντικό κόσμο ένα παρακλάδι θεολογίας που ονομάζεται "θεολογία του γελωτοποιού της Αυλής". Ιδρύθηκε από έναν Νοτιοαφρικανό πάστορα τον δρ Hendrik Pretorius. Στις αυλές του Μεσαίωνα όπου η παραμικρή αντίρρηση στο βασιλιά μπορούσε να επιφέρει μέχρι και αποκεφαλισμό, ο γελωτοποιός ήταν ο μόνος που μπορούσε, με ιδιαίτερα αγενή τρόπο, να υψώσει φωνή μέσα από τα αστεία του και να θίξει τα κακώς κείμενα. Κατά τον ίδιο τρόπο, σύμφωνα με το παρακλάδι αυτό της θεολογίας, ο ιερέας, ο πάστορας, μιλάει με αυθάδεια και παίρνει το μέρος των καταπιεσμένων και των αδικουμένων από τις πάσης φύσεως εξουσίες. Πρόκειται στην ουσία για μια πιο ήπια μορφή της δια Χριστόν σαλότητας, μιας ακραίας μορφής ασκητισμού της Ορθοδοξίας όπου ο ασκητής παριστάνει τον τρελό και μέσα από την παρανοϊκή συμπεριφορά που επιδεικνύει, πρώτον ταπεινώνεται αφού όλοι τον θεωρούν βλαμμένο αλλά μπορεί και λέει αλήθειες που άλλοι δεν τολμούν.
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/02/2_4.html
Θανάσης Παπαθανασίου
Σχεδόν σαράντα μέρες μετά τα Χριστούγεννα, γιορτάζεται η Υπαπαντή, δηλαδή το γεγονός ότι η Μαρία και ο Ιωσήφ πήγαν («πρόσφεραν») τον μικρό Ιησού στον ναό, όπως όριζε ο θρησκευτικός τους νόμος. Απλή ρουτίνα, ε; Για να δούμε όμως μήπως μια άλλη δυναμική υποφώσκει εδώ…
Πρώτα απ’ όλα, την Υπαπαντή την εξιστορεί μόνο το ευαγγέλιο του Λουκά, το οποίο έχει τη δική του ρετσινιά ως το «ευαγγέλιο των καταπιεζόμενων και των φτωχών». Είναι ενδεικτικό ότι στη γέννηση του Χριστού ο Λουκάς δεν είχε μνημονεύσει τους τρεις Μάγους και τα ακριβά δώρα τους, είχε μνημονεύσει όμως τους τσοπάνηδες.
Ερχόμαστε στην Υπαπαντή. Όταν ο Λουκάς την περιγράφει, γράφει ότι οι γονείς του Ιησού «έπρεπε να προσφέρουν και θυσία ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δυο μικρά περιστέρια». Φράση απλούλα, ε; Κι όμως, γεμάτη δυναμικά συμφραζόμενα: Βάσει του θρησκευτικού νόμου, οι γονείς κανονικά έπρεπε να προσφέρουν άλλα, ακριβότερα πράγματα: ένα χρονιάρικο αμνό κι ένα νεοσσό περιστεράς ή τρυγόνας. Η οικονομικά ευτελέστερη θυσία που πρόσφεραν λοιπόν ο Ιωσήφ και η Μαρία ήταν ακριβώς η θυσία που προβλεπόταν να προσφέρουν οι φτωχοί!
Στην πραγματικότητα ένα όνειρο είχα στη ζωή μου, να γίνω κλόουν σε τσίρκο. Καμία άλλη επαγγελματική προοπτική δεν μου τράβηξε ποτέ το ενδιαφέρον(ναι ήμουν ένα τέρας φιλοδοξιών). Λάτρυα την τέχνη του κλόουν. Πως διακωμωδούσε τα πάντα γύρω του αλλά πρωτίστως τον εαυτό του. Πως ο κάθε κλόουν άφηνε μια μικρή χαραμάδα στο εντελώς παλαβό σύμπαν που δημιουργούσε κατά τη διάρκεια της παράστασης για να μπει μια τόση δα αλλά ισχυρή δόση τραγικότητας. Αλλά περισσότερο μου άρεσε το στοιχείο αυτό που ξεχώριζε τον κλόουν από άλλους σατιρικούς και κωμικούς καλλιτέχνες. Σε αντίθεση με τους τελευταίους που σατιρίζουν/διακωμωδούν θεσμούς και καταστάσεις, ο κλόουν ρίχνει μια διεισδυτική, καυστική ματιά στην ίδια την ψυχή του ανθρώπου. Όπως παλαιότερα οι γελωτοποιοί στις αυλές των φεουδαρχών βασιλιάδων της Δυτικής Ευρώπης έτσι και οι κλόουν κάνουν δηκτικά σχόλια στην ανθρώπινη φύση και τη τάση για αυτοπροβολή, επιβολή, ανθρωπαρέσκεια, υπερηφάνεια και άλλα πολλά. Δυστυχώς για εμένα, στην Ελλάδα δεν υπήρχε μια παράδοση τσίρκου κι έτσι δεν ασχολήθηκα με την τέχνη αυτή(θα είχε πολλή πλάκα να δω αντιδράσεις των δικών μου που με ονειρευόντουσαν με γραφεία, καλά ρούχα , ακριβά αμάξια κι άλλες τέτοιες αηδίες...αλλά αυτά τα αφήνω για τους ψυχολόγους)
"Όταν προσεγγίζω ένα έργο στη μυθοπλασία δεν λαμβάνω υπόψιν μου τις κοινωνικές συνθήκες. Δηλαδή, δεν θα βάλω έναν συγκεκριμένο ρόλο, δεν θα βάλω έναν χαρακτήρα να είναι ΛΟΑΤΚΙ, γκέι, μαύρος, γυναίκα επειδή αυτό είναι της μόδας ή αυτό ακούγεται. Τα έργα μου τα έχω ξεχωριστά από τις ειδήσεις και τη ειδησεογραφία. Ό,τι έχει ανάγκη το έργο μου θα το βάλω. Δεν θα το έκανα επί τούτου, επειδή αυτό πουλάει, πάμε να καβαλήσουμε στο άρμα. Όταν η σειρά το έχει ανάγκη, θα κάνω τα πάντα".
Σωτηρης Τσαφούλιας, σκηνοθέτης
Είπε ο Κύριος αυτή την παραβολή: «Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό για να προσευχηθούν. Ο ένας ήταν Φαρισαίος κι ο άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος στάθηκε επιδεικτικά κι έκανε την εξής προσευχή σχετικά με τον εαυτό του: «Θεέ μου, σ’ ευχαριστώ που εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους άρπαγας, άδικος, μοιχός, ή και σαν αυτόν εδώ τον τελώνη. Εγώ νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα και δίνω στο ναό το δέκατο απ’ όλα τα εισοδήματά μου». Ο τελώνης, αντίθετα, στεκόταν πολύ πίσω και δεν τολμούσε ούτε τα μάτια του να σηκώσει στον ουρανό. Χτυπούσε το στήθος του και έλεγε: «Θεέ μου, σπλαχνίσου με τον αμαρτωλό». Σας βεβαιώνω πως αυτός έφυγε για το σπίτι του αθώος και συμφιλιωμένος με το Θεό, ενώ ο άλλος όχι· γιατί όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, κι όποιος τον ταπεινώνει θα υψωθεί».
Στην παραπάνω ευαγγελική περικοπή καλό είναι να σταθεί κάποιος πρώτα στην αρχή της και στο τέλος της και μετά να εξετάσει το ενδιάμεσο. Δύο άνθρωποι μας λέει ο Ιησούς στη σημερινή παραβολή ανέβηκαν στο Ναό για να προσευχηθούν. Ένα Φαρισαίος και ένας Τελώνης. Στο τέλος ο ένας γυρίζει στο σπίτι του δικαιωμένος και ο άλλος όχι. Αν ξεκινούσε έτσι τη διήγηση ο Κύριος και ρωτούσε τους ακροατές Του "ποιος λέτε να δικαιώθηκε;", η απάντηση θα ήταν από όλους -και χωρίς πολλή σκέψη- η ίδια: Ο Φαρισαίος. Όμως ως συνήθως, η παραβολή του Χριστού είχε μια ανατροπή. Δικαιώθηκε ο Τελώνης. Εμείς σήμερα, που όλοι γνωρίζουμε την παραβολή δεν καταλαβαίνουμε πόσο αδιανόητο ήταν για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής να ακούν ότι δικαιώθηκε ο τελώνης και όχι ο Φαρισαίος. Ήταν αδιανόητο. Πως λοιπόν έγινε αυτό; Πώς είχαμε τέτοια ανατροπή στην ιστορία τούτη;
ΠΡΟΣΘΕΣ ΗΜΙΝ ΠΙΣΤΙΝ... (Λουκ. 17,5)
Επισκόπου Trondheim Erik Varden
https://www.enoriako.info/index.php/diafora/1420-kserizosou-kai-pigaine-na-rizoseis-sti-thalassa
«Οι δίκαιοι θα ζήσουν με την πίστη», διαβάζουμε στον προφήτη Αββακούμ, ο οποίος έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ.. Για εμάς, όμως, η δήλωση αυτή απηχεί στα θεολογικά κονταροχτυπήματα που λαμβάνουν χώρα στην Ευρώπη 2100 χρόνια αργότερα. Το κεντρικό σύνθημα του Λουθήρου ήταν το sola fide. Οι πιστοί έπρεπε να ζουν μόνο με την πίστη. Κινητοποιήθηκε από την επιθυμία του να απαλλάξει τους Χριστιανούς από την αντίληψη ότι έπρεπε να κοπιάσουν για να φτάσουν στον παράδεισο με τις δικές τους δυνάμεις, λες και η ευδαιμονία ήταν συνάρτηση της ανθρώπινης προσπάθειας. Θα έλεγα ότι είναι αμφίβολο πως κάποιος, την εποχή του Λουθήρου ή ακόμα και πριν από αυτήν, πίστευε πραγματικά ότι αυτό ήταν χριστιανικό δόγμα. Σε κάθε περίπτωση, μια τέτοια στάση θα είχε καταδικαστεί από την Εκκλησία ως αιρετική.
Η ιδέα της σωτηρίας μόνο μέσω της πίστης έγινε αντιληπτή ως πηγή εσωτερικής απελευθέρωσης, στην αρχή. Στηρίζεται, βέβαια, σε χωρία της Αγίας Γραφής, τα οποία οι μεταρρυθμιστές ανέφεραν επιμελώς. Όλοι έχουμε συνείδηση των ελλείψεων και των αποτυχιών της ζωής μας. Γνωρίζουμε ότι δεν ανταποκρινόμαστε στο πρότυπο που θέτει μπροστά μας το Ευαγγέλιο. Είναι καλό, λοιπόν -και σωστό-, να εμπιστευόμαστε μια παντοδύναμη Χάρη που ανασταίνει, όταν εμπιστευόμαστε τους εαυτούς μας σ’ αυτή.
Νομίζω πως το κυνήγι δεν είναι ούτε άθλημα ούτε ψυχαγωγία ούτε κάποια αναγκαιότητα. Νομίζω πως είναι μια ξεκάθαρα χυδαία πράξη, ένα είδος βλασφημίας απέναντι στον κόσμο που έφτιαξε ο Θεός και που τον παρέδωσε στον άνθρωπο για να τον προστατεύει. Καμία ανάγκη δεν καλύπτει το κυνήγι παρά την εγκληματική ροπή του ανθρώπου. Άλλωστε αν εξαιρέσουμε κάποιες φυλές ιθαγενών σε Αφρική, Ασία, Ν. Αμερική και ίσως στην Αυστραλία, οι άνθρωποι δεν περιμένουν αν τραφούν από το κυνήγι. Και ποιος άλλος λόγος υπάρχεις για να σκοτώσεις ένα ζώο; Ούτε μπορεί να θεωρηθεί από καμία άποψη άθλημα. Ο άνθρωπος, ευφυής και πονηρός, στήνει παγίδες σε ζώα τα οποία δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν συνήθως τέτοιες καταστάσεις αφού είναι εκτός της φύσης τους, ενώ είναι και πλήρως εξοπλισμένος.
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/02/blog-post_26.html
π. Βασίλειος Θερμός
Ὁ Κύριος μᾶς παρέδωσε τό μυστήριο τῆς ἱερωσύνης ὁρίζοντας νά τελεῖται μέν ἐπί τῆς γῆς ἀλλά νά ἔχει «τάξιν ἐπουρανίων πραγμάτων» ὅπως ὡραῖα τό διατύπωσε ὁ ἱερός Χρυσόστομος. Οἱ Πατέρες μας στή συνέχεια ἀγωνίσθηκαν γιά νά κρατήσουν ἀλώβητη αὐτή τή θεανθρώπινη ἰσορροπία, ἔτσι ὥστε νά «ἐνεργεῖται τό μυστήριον τῆς Αὐτοῦ ἐνανθρωπήσεως ἀεί καί ἐν πᾶσι», κατά τήν μνημειώδη ἔκφραση τοῦ Ἁγίου Μαξίμου.
Ἡ θεανθρώπινη ἰσορροπία αὐτή διαταράσσεται ὅμως ὅταν λησμονοῦμε ἤ παραθεωροῦμε τήν προσωπικότητα τοῦ κληρικοῦ, τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο λειτουργεῖ τό ἐκκλησιαστικό μας σῶμα, τίς συνθῆκες ὑπό τίς ὁποῖες ἀσκεῖται τό λειτούργημα τῆς ἱερωσύνης καί γενικά ὅλους ἐκείνους τούς παράγοντες πού διαμορφώνουν τό ἀνθρώπινο πλαίσιο τοῦ μυστηρίου αὐτοῦ. Τότε ἡ ἐκκλησιαστική μας νοοτροπία διολισθαίνει πρός ἕναν ἄτυπο μονοφυσιτισμό, τελικό θῦμα τοῦ ὁποίου εἶναι τόσο ὁ κληρικός ὅσο καί ὁ λαϊκός ὁ ὁποῖος ποιμαίνεται ἀπό αὐτόν. Μερικές φορές, μάλιστα, τα σφάλματα δεν διαπράττονται μόνο εξ αιτίας κάποιας εσφαλμένης νοοτροπίας, αλλά λόγω απλής αδιαφορίας και αναισθησίας, όπως συχνά γίνεται με χειροτονίες πρόχειρες και βεβιασμένες, οι οποίες ισοδυναμούν με εκκλησιαστικά εγκλήματα και παράγουν δραματικές συνέπειες στο μέλλον.
Ακούμε συχνά πως για την περίοδο αυτή πρέπει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Να μοιράσουμε αγάπη και καλοσύνη στους γύρω μας. Να γίνουμε φι...
