Σχολιάζει ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος
Καιρός είναι νομίζω να ασχοληθούμε με τον κ. George Soros και τις «αγαθοεργίες» του κάπως πιο ολοκληρωμένα από τον τρόπο που συνήθως γίνεται. Ο κ. G. Soros είναι ένας μεσαίου μεγέθους σπεκουλαδόρος στην Αμερική που με τις διάφορες NGO του, λειτουργεί ως «μακρύ χέρι» του Αμερικάνικου πολιτικού κατεστημένου και του State Department, κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο.
Η δημιουργία του «G. SOROS’ Complex» δεν είναι τίποτε άλλο από την υλοποίηση του δόγματος που εισήγαγε στην αμερικανική εξωτερική πολιτική ο Zbigniew Brzezinski ως πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των Αμερικανών προέδρων L. Johnson και J. Carter. Ο Brzezinski γεννημένος το 1928 στην Βαρσοβία της Πολωνίας, διακατέχεται όπως κάθε καλός Πολωνός από ιερό μίσος έναντι της Ρωσίας και κάθε τι το ρωσικό.
Αυτός λοιπόν ο Πολωνός εμιγκρές που έφτασε στα ανώτατα πολιτικά κλιμάκια των Ηνωμένων Πολιτειών, δημιούργησε τη στρατηγική σχολή σκέψης στους Δημοκρατικούς (την οποία όμως συμμερίστηκαν και εν συνεχεία ασπάστηκαν εν πολλοίς και οι Ρεπουμπλικάνοι), ότι η Ρωσία εκπροσωπεί το απόλυτο κακό για την Αμερική και πρέπει να καταστραφεί ή να περιοριστεί με κάθε μέσο.
Με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και τη διαδοχή της από μία διαμελισμένη και αποδυναμωμένη Ρωσία, τα διπλωματικά και στρατιωτικά εργαλεία των ΗΠΑ δεν ήταν εύκολο να εξακολουθούν να είναι σε πρώτη χρήση και έπρεπε να αντικατασταθούν από κάτι πιο έμμεσο, το οποίο δεν θα συνδεόταν άμεσα με την επίσημη Αμερική.
Ο αχυράνθρωπος λοιπόν που ανέλαβε να δημιουργήσει το μακρύ χέρι της αμερικάνικης κυβέρνησης χωρίς αυτή να εκτίθεται, είναι ο κ. George Soros, ένας Ούγγρος εμιγκρές πρώτης γενιάς που δεν είχε ενδοιασμούς να επωφεληθεί και να παίξει το παιχνίδι αυτό.
Το ότι ο Σόρος και τα ιδρύματα του οι NGO, λειτούργησαν αποσταθεροποιητικά στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη είναι κοινό μυστικό. Ο Σόρος άρχισε να έχει ισχυρή διεθνή παρουσία κατά την πρώτη προεδρία του Bill Clinton με υπουργό Εξωτερικών την Madeline Albright.
Ο στόχος ήταν να καταστραφούν όλα τα πολιτικά και στρατηγικά ερείσματα της Ρωσίας στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη, είτε με στρατιωτικά μέσα, είτε με πολιτικό ακτιβισμό. Τα ιδρύματα του Τζορτζ Σόρος άρχισαν να χρηματοδοτούνται αφειδώς από ιδιώτες (βλ. Δημοκρατικό Κόμμα) αλλά και την αμερικάνικη κυβέρνηση.
Ο Σόρος όμως και τα ιδρύματα του λειτούργησαν και ως «πλυντήριο» χρημάτων για το κόμμα των Δημοκρατικών, καθώς από τη μια μεριά εισέπραττε εκατομμύρια δολάριά από το αμερικανικό κράτος και ιδιωτικούς φορείς και από την άλλη ήταν από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες για την προεκλογική εκστρατεία του Μπιλ Κλίντον, του Μπάρακ Ομπάμα και της Χίλαρι Κλίντον.
Αν δούμε απλώς τα περιουσιακά στοιχεία του Σόρος, θα καταλήξουμε πολύ εύκολα στο συμπέρασμα, ότι είναι απλώς αδύνατον να χρηματοδοτεί ένα πλέγμα ιδρυμάτων που έχουν προϋπολογισμό κοντά στο 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως. Επομένως, ο Σόρος λειτουργεί ως ένα αμφίδρομο εργαλείο, που άλλες φορές εξυπηρετεί την αμερικάνικη εξωτερική πολιτική και άλλες την εσωτερική!
Ο Σόρος δεν είναι ο ίδιος ούτε δαιμονικός, ούτε ιδιοφυής, είναι απλά ένας αχυράνθρωπος που εκπροσωπεί πολύ ισχυρά συμφέροντα και γι αυτό βγαίνει πάντα αλώβητος από όλες τις κατά καιρούς περιπέτειές του κι επειδή είναι προχωρημένης ηλικίας οπότε δεν θα αργήσει να εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο, σίγουρα θα βρεθεί αμέσως ο αντικαταστάτης του για να συνεχιστεί το θεάρεστο – όπως είπαμε – έργο. Καλό τριήμερο σε όλους και όλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου