Κύριε-Αγάπη,εάν σε ονομάζω Αγάπη,εάν ανακαλύπτω σε σένα την Αγάπη χωρίς όρια,δεν θέλω διόλου μ'αυτό τον τρόπο να θεοποιήσω ένα "αίσθημα".
Η Αγάπη χωρίς όρια δεν είναι ένα συναίσθημα αγάπης,ένα συναίσθημα ανθρώπινο και υποκειμενικό.
Αγάπη μου ,δεν είσαι μια μεταφυσική ιδιότης,δεν είσαι μια ψυχολογική εμπειρία,δεν είσαι μια ηθική προσταγή.Δεν είσαι μια απρόσωπη ουσία,μια σκιά που περνά,μια εικόνα που χλωμιάζει.
Αγάπη μου χωρίς όρια,είσαι ο υπέρτατος Ζων,ο Ζων Θεός.Έρχομαι σε σένα σαν στον Πρώτον Αγαπώντα.Έρχομαι σε σένα σαν στον παθιασμένο Εραστή(έναν Εραστή που δεν μπορεί να υποστεί κανένα πάθος,αλλά έχει μέσα του στον υπέρτατο βαθμό την ενεργητική ορμή του πάθους).Έρχομαι σε σένα σαν σ'έναν Εραστή,από τον οποίο απορρέει κάθε αγάπη.
Ο Πολυαγαπημένος μου έρχεται σε μένα.Και ακριβώς επειδή έρχεται προς εμένα,μπορώ κι εγώ να πάω σ'αυτόν.Ακούω τον θόρυβο των βημάτων του.Ακούω τη φωνή του.Έρχεται,έρχεται για πάντα.
Λεβ Ζιλέ,Αγάπη Δίχως Όρια,εκδ.Έλαφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου