Μια πρώτη αρχή είναι πως ο κομμουνισμός θεμελιώνεται σε μια ερμηνεία της ζωής και της ιστορίας υλιστική και ανθρωπιστική.Σύμφωνα με την κομμουνιστική θεωρία την τελευταία λέξη στο σύμπαν την έχει η ύλη,ούτε το πνεύμα,ούτε η ψυχή.Μια ανάλογη φιλοσοφία είναι αποφασιστικά εγκόσμια και άθεη.Γι'αυτήν ο Θεός δεν είναι παρά μια επινόηση της φαντασίας,η θρησκεία ένα προϊόν της άγνοιας και του φόβου,η Εκκλησία το όργανο που ανακάλυψαν οι εκάστοτε κρατούντες για να εξουσιάζουν τη μάζα.Ακόμη ο κομμουνισμός,όπως και ο ανθρωπισμός εξελίσσεται χάρη στη μεγάλη αυταπάτη πυο θεωρεί τον άνθρωπο ικανό να σωθεί μονάχος και να προχωρήσει σε μια καινούρια κοινωνία,δίχως τη βοήθεια καμιάς θείας δύναμης.Στον κομμουνισμό που είναι μια παγωμένη αθεϊα με το ρούχο του υλισμού δεν υπάρχει θέση ούτε για το Θεό,ούτε για το Χριστό.
Όπως είναι γνωστό,για τη χριστιανική πίστη υπάρχει μέσα στο σύμπαν ένας Θεός,που είναι το θεμέλιο και η ουσία κάθε πραγματικότητας.Ον με απέραντη αγάπη και ασύνορη δύναμη ο Θεός,είναι ταυτόχρονα ο δημιουργός,ο στυλοβάτης και ο συντηρητής κάθε αξίας.Αντίθετα με τον κομμουνισμό που στηρίζεται στον άθεο υλισμό,ο χριστιανισμός έχει στη βάση έναν ένθεο ιδεαλισμό.Η κίνηση της ύλης ή η οικονομική διαδικασία αδυνατεί να εξηγήσει την πραγματικότητα.Για το χριστιανισμό στη καρδιά της πραγματικότητας υπάρχει μια Καρδιά,ένας φιλόστοργος Πατέρας που ενδιαφέρεται για τη σωτηρία των παιδιών Του.Ο άνθρωπος δεν μπορεί να σώσει ο ίδιος τον εαυτό του,γιατί δεν είναι το μέτρο όλων των πραγμάτων και γιατί η ανθρωπότητα δεν είναι ο Θεός.Το προπατορικό αμάρτημα αλλά και τα όρια της φύσης του ανθρώπου που δεν είναι απεριόριστα απαιτούν ένα Σωτήρα.
Έπειτα ο κομμουνισμός στηρίζεται σε μια ηθική σχετικότητα,που η περιοχή της δεν περικλείνει κανένα απόλυτο στοιχείο.Το καλό και το κακό είναι σχετικά και κρίνονται χάρη στην αποτελεσματικότητα των μεθόδων που χρησιμοποιούνται στην πάλη των τάξεων.Ο κομμουνισμός εκμεταλλεύεται την απαίσια φιλοσοφία που δικαιολογεί τα μέσα χάρη του σκοπού.Εκφράζει με συγκινητικό τρόπο τη θεωρία για μια κοινωνία δίχως τάξεις αλλά αλλοίμονο!οι μέθοδοί του για την πραγματοποίηση αυτού του ευγενικού σκοπού είναι πολύ συχνά άτιμοι.Το ψέμα,η βία,το έγκλημα και τα βασανιστήρια κρίνονται απαραίτητα όταν πρόκειται για την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού.Είναι λαθεμένος αυτός ο ισχυρισμός;Διαβάστε τι λέγει ο Λένιν,αυτός που κυριαρχικά εφάρμοσε την κομμουνιστική θεωρία:"Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση για να μεταχειριστούμε την απάτη,τη δολιοφθορά,την παραβίαση των νόμων,ν'αρνηθούμε και ν'αποκρύψουμε την αλήθεια".Ο σύγχρονος κόσμος πέρασε πολλές τρομακτικές μέρες κι εφιαλτικές νύχτες γιατί οι οπαδοί του Λένιν πήραν στα σοβαρά το κήρυγμα αυτό.
O χριστιανισμός,σ'αντίθεση με την ηθική σχετικότητα του κομμουνισμού,προτείνει ένα σύστημα απόλυτων ηθικών αξιών και μας παρέχει τη βεβαίωση πως ο Θεός έθεσε μέσα στο ίδιο το σύμπαν κάποιες σταθερές κι αναλλοίωτες ηθικές αρχές.Ο κανόνας για όλες τις ανθρώπινες πράξεις είναι η προσταγή του νόμου της αγάπης.Ακόμη ο αυθεντικός χριστιανισμός αρνείται να ζει κανείς σύμφωνα με τη φιλοσοφία που δικαιολογεί τα μέσα χάρη του σκοπού.Μέσα που καταστρέφουν δεν μπορούν να στηρίξουν ένα δημιουργικό σκοπό,γιατί τα μέσα είναι το ιδανικό κατά τη δράση και ο σκοπός κατά την πραγματοποίηση.Ανήθικα μέσα δεν μπορούν να υπηρετήσουν ηθικούς σκοπούς γιατί οι σκοποί προϋπάρχουν στα μέσα.
Τέλος το Κράτος είναι για τον κομμουνισμό η ύψιστη αξία.Δεν δημιουργήθηκε το Κράτος για τον άνθρωπο αλλά ο άνθρωπος για το Κράτος.Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως μέσα στην κομμουνιστική θεωρία το Κράτος είναι "μια μεταβατική κατάσταση" που η γέννηση της αταξικής κοινωνίας θα την εξαφανίσει.Είναι γεγονός αλλά..στη θεωρία.Όπως είναι ακόμη γεγονός πως πως όσο το κράτος διαρκεί είναι ο ύψιστος σκοπός.Ο άνθρωπος είναι ένα μέσον για την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού.Δεν έχει αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα.Πηγή των μοναδικών δικαιωμάτων που μπορεί να έχει είναι το Κράτος και τούτα ανταποκρίνονται σ'αυτό.Σ'ένα ανάλογο καθεστώς οι πηγές της ελευθερίας στερεύουν.Η ελευθερία του τύπου και της συνεργασίας,η ελευθερία της ψήφου,η ελευθερία ν'ακούς και να διαβάζεις ό,τι θέλεις,όλες αυτές οι ελευθερίες στραγγαλίζονται.Η Τέχνη,η Θρησκεία,η Παιδεία,η Μουσική,η Επιστήμη ασφυκτιούν κάτω απ'το ζυγό του κυβερνητικού ελέγχου.Ο άνθρωπος επιβάλλεται να είναι ο πιστός υπηρέτης ενός παντοδύναμου κράτους.
Οι καταστάσεις αυτές δεν συμφωνούν όχι μονάχα με τη χριστιανική θεωρία για το Θεό αλλά και με τη χριστιανική εκτίμηση του ανθρώπου.Ο χριστιανισμός υπογραμμίζει τη μοναδικότητα του ανθρώπου γιατί είναι παιδί του Θεού κι έχει πλαστεί σύμφωνα με την εικόνα Του.Ο άνθρωπος δεν είναι μονάχα ένα παραγωγικό ζώο που το καθοδηγεί η οικονομική αναγκαιότητα,είναι μια πνευματική οντότητα "στεφανωμένη με τιμή και δόξα",προικισμένη με το δώρο της ελευθερίας.Μια από τις αδυναμίες του κομμουνισμού είναι πως στερεί τον άνθρωπο απ'αυτήν την ιδιότητα που τον κάνει άνθρωπο.Ο Paul Tillich λέγει πως ο άνθρωπος είναι άνθρωπος γιατί είναι ελεύθερος.Η ελευθερία του ανθρώπου εκφράζεται με το χάρισμά του να συζητά,ν'αποφασίζει,ν'αντιδρά.Στον κομμουνισμό η προσωπική έκφραση υποδουλώνεται στην ομοιομορφία,το πνεύμα της φυλακίζει η πίστη στο κόμμα.Έτσι ο άνθρωπος καθαιρείται της θέσης που του δίνει η συνείδηση και η λογική του.Μια ακόμη αδυναμία του κομμουνισμού είναι πως η έλλειψη θεολογία και ηθολογίας κάνει την ανθρωπολογία του συγκεχυμένη.Τον χαρακτηρίζει σύγχυση τόσο στη σχέση του με το Θεό,όσο και στη σχέση του με τον άνθρωπο.Παρά τα ωραία του κηρύγματα για την ευτυχία της μάζας,ο κομμουνισμός,τόσο με τις μεθόδους του όσο και με τη φιλοσοφία του ,αφαιρεί απ'τον άνθρωπο την αξία του και την αξιοπρέπειά του και τον μεταβάλλει σε κάτι ελάχιστο,σε ένα άψυχο εξάρτημα στην πάντοτε αεικίνητη κρατική μηχανή.
Είναι βέβαια αρκετά φανερό πως όλα αυτά δεν συμφωνούν με τη χριστιανική αποτίμηση των πραγμάτων.Δεν πρέπει να αυταπατώμεθα.Αυτά τα δυο συστήματα σκέψης διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό για να μπορέσουν να συμφιλιωθούν.Αντιπροσωπεύουν μεθόδους διαμετρικά αντίθετες όσον αφορά τη μελέτη του κόσμου και τους τρόπους μεταμόρφωσής του.Σα χριστιανοί πρέπει να προσευχόμαστε ασταμάτητα για τους κομμουνιστές,δεν μπορούμε όμως ποτέ να δεχτούμε τη φιλοσοφία τους.
Υπάρχει όμως μέσα στο πνεύμα του κομμουνισμού μια διεγερτική για μας τους χριστιανούς πρόκληση.Ο παλιός αρχιεπίσκοπος του Cantorbery,William Temple,έβλεπε τον κομμουνισμό σαν μια χριστιανική αίρεση.Ήθελε δηλαδή να πει μ'αυτό πως ο κομμουνισμός διατήρησε μερικές αλήθειες που αποτελούν ουσιαστικά στοιχεία της χριστιανικής ηθικής,αν και τις έθεσε σε εφαρμογή με μεθόδους και θεωρίες που ένας χριστιανός δεν μπορεί ν'αποδεχτεί.
Μ.Λ.Κινγκ,Η δύναμη της αγάπης,εκδ.Δορκάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου