Ένα επιπλέον στοιχείο της Θείας Λειτουργίας που θα ήθελα να υπογραμμίσω είναι το τι εκπέμπει ο λειτουργός. Πολύ συνηθισμένο στη Θεία Λειτουργία είναι το αυστηρό ύφος, οι παρατηρήσεις (είτε σε ψάλτες είτε στον κόσμο), η έλλειψη ενός χαμόγελου ή μιας κάποιας ζεστασιάς.
Τονίζω για άλλη μια φορά, πως αυτά που γράφω είναι καθαρά προσωπικά. Πως το βλέπω εγώ και πως τελώ τη Θεία Λειτουργία όταν λειτουργώ μόνος μου.
Πέρα από την σχετική ησυχία που ανέφερα στο χθεσινό κείμενο(δεν εννοώ απουσία ψαλμωδίας ή έστω υποτονικού ψαλσίματος, μιλάω για απουσία τάσης επίδειξης) όταν λειτουργώ, είναι μέλημά μου να υπάρχει η αίσθηση ενός χαμόγελου ή μίας αγκαλιάς.
Δεν μπορώ να υποστηρίξω ότι το πετυχαίνω πάντα ή έστω ότι το πετυχαίνω τις περισσότερες φορές. Αλλά αυτό που θα ήθελα να βγαίνει όταν κάποιος έρχεται σε μία λειτουργία είναι η ζεστασιά.
Αυτοί που έρχονται, που προσεύχονται, που ευχαριστούν, που παρακαλούν για κάτι -ανεξαρτήτως από το πόσο εντυπωσιακή ή απλή ακούγεται η Θεία Λειτουργία- να καταλάβουν πως απευθύνονται σε έναν Θεό - Πατέρα που ακούει, που συγχωρεί, που συμπάσχει μαζί τους. Και εκείνη την ώρα, αυτός που πρέπει να το εκπέμψει, είναι ο ιερέας-λειτουργός.
Αν εγώ είμαι γκρινιάρης, απότομος, νευρικός ή ο,τιδήποτε παρόμοιο, αυτή είναι και η λειτουργία που κάνω και αυτή είναι μια παραμορφωμένη εικόνα του Θεού που δείχνω στον κόσμο.
Δεν θα γίνει η λειτουργία μια συνάντηση για να λέμε αστεία και να κάνουμε χαβαλέ προφανώς. Αν και είναι παρατηρημένο ότι στιγμές που στη λειτουργία εμφανίζονται σημάδια χαβαλέ παρουσιάζονται σε πολύ αυστηρούς λειτουργούς, οι οποίοι δεν αντέχουν πιθανόν την ίδια τους την αυστηρότητα/σοβαροφάνεια.
Όμως όταν επικρατεί ηρεμία, όταν υπάρχει χαμόγελο, πρώτα εντός του ιερού ώστε αυτό να διαχέεται και στον υπόλοιπο ναό, την ώρα της λειτουργίας, τότε ο πιστός αισθάνεται την θαλπωρή που ο ίδιος ο Χριστός εξέπεμπε όταν έλεγε "δεύτε οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς".
Σίγουρα θα υπάρχουν ενστάσεις και αντιρρήσεις από πολλούς και αυτό δεν είναι κακό. Όπως έγραψα και παραπάνω, δεν γράφω αυτό το κείμενο για να πω πως αυτή είναι η μόνη σωστή προσέγγιση. Εξηγώ ποια είναι η δική μου προσέγγιση και γιατί την έχω επιλέξει.
Κανένα από τα κείμενα που γράφω ή ανεβάζω δεν έχουν την πρόθεση να διεκδικήσουν τη θέση κάποιας απόλυτης αλήθειας ή μιας φοβερής λύσης. Δεν έχω τέτοιες γνώσεις ώστε να παρουσιάσω κάτι τέτοιο. Υπάρχουν πολλοί αυτοδικαιωμένοι και επηρμένοι άνθρωποι άλλωστε στο διαδίκτυο που το πιστεύουν αυτό για τον εαυτό τους. Δε σκοπεύω να ενισχύσω τις γραμμές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου