Η Θεία Λειτουργία και το κήρυγμα

 

H αλήθεια είναι ότι οι παπάδες καταπιανόμαστε πια με ένα σωρό πράγματα. Άλλοι με τη φιλοσοφία, άλλοι με τη ψυχολογία, με την ιατρική, την πολιτική, τον ακτιβισμό κάποιες φορές, τις κατασκευές και τις εκδρομές(δε λέω τη μια εκδρομή ή τις δύο το χρόνο, υπάρχουν ενορίες που πιο πολύ λειτουργούν ως τουριστικά γραφεία παρά σαν ο,τιδήποτε άλλο) και δε ξέρω κι εγώ τι άλλο. Ελάχιστοι ασχολούνται με αυτό το οποίο είναι το κύριο μέλημά μας. Τη λειτουργική ζωή και τη διαποίμανση. Δεν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό να τελέσει ένας ιερέας από τη Θεία Λειτουργία. Για εμάς που πιστεύουμε- λίγο ή πολύ δεν έχει σημασία- η Θεία Λειτουργία είναι το μυστήριο που ενώνει τον Ουρανό με τη Γη. Είναι το μυστήριο εκείνο όπου ένα κομμάτι άρτος και ένα ποτήρι κρασί γίνονται σώμα και αίμα του Χριστού πραγματικά, όχι συμβολικά. Και κοινωνώντας το σώμα και το αίμα γινόμαστε ένα με τον ίδιο τον Κύριο. Είναι επίσης η ώρα εκείνη που άγγελοι κατεβαίνουν στη γη και βοηθούν αοράτως στη τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Η ώρα που οι ζώντες και οι κεκοιμημένοι συναντώνται. Και μέσα στα πλαίσια της Θείας Λειτουργίας, ξεκινά η διαποίμανση του λαού με το κήρυγμα, το οποίο οφείλει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της. Το κήρυγμα το οποίο οφείλει να είναι απλό και κατανοητό από όλους και όχι να πνίγεται μέσα σε πομπώδεις εκφράσεις και την παρουσίαση προς εντυπωσιασμό διαφόρων γνώσεων. Που δεν πρέπει να έχει ως στόχο τη δημιουργία εξαρτώμενων από τον ιερέα αδύναμων προσωπικοτήτων αλλά ανθρώπων ολοκληρωμένων οι οποίοι αναζητούν την αληθινή αγάπη και την πραγματική ελευθερία, ανθρώπων οι οποίοι σκέπτονται και ρωτούν συνεχώς μέχρι να βρουν αυτό που είναι εξαρχής μέσα στην Εκκλησία αλλά πολλές φορές έχει καλυφθεί από σκόνες και ψευδή λάμψη.  Η Θεία Λειτουργία δεν είναι καλλιτεχνικό δρώμενο όπου θα κάνουμε επίδειξη των φωνητικών και μουσικών δυνατοτήτων μας ή των λαμπρών αμφίων μας. Ευπρόσδεκτα αυτά(αν και για τα άμφια έχω κάποιες ενστάσεις καθώς η ιεροπρέπεια έχει ταυτιστεί λανθασμένα με την -κακόγουστη συνήθως- μεγαλοπρέπεια) αλλά όχι η ουσία. Η ουσία είναι το μυστήριο, η μέθεξη, η μετάδοση του ευαγγελικού λόγου. Τελικά η ένωση με τον Χριστό και η μεταμόρφωση του κόσμου ολόκληρου τα οποία ξεκινούν αλλά και τελειώνουν εντός της Θείας Λειτουργίας. Και αυτή η Θεία Λειτουργία θεωρείται πάρεργο μπροστά σε άλλου είδους- χρήσιμες το δίχως άλλο αλλά δευτερεύουσες- δραστηριότητες.