Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 - 284 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.
Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.
Στη φυλακή ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας, ο οποίος θα αντιμετώπιζε σε μονομαχία τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν τη μονομαχία επισκέφθηκε τον Δημήτριο και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Άγιος Δημήτριος του έδωσε την ευχή του και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει το Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του αυτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε να θανατωθούν και οι δύο, Νέστορας και Δημήτριος.
Ο Άγιος Δημήτριος λοιπόν, είχε τα πάντα. Αριστοκρατική καταγωγή, πολύ καλή θέση στον ρωμαϊκό στρατό, εμφάνιση σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, είχε αυτό που θα λέγαμε τα πάντα. Και όμως όλα αυτά τα άφησε στην άκρη για χάρη του Χριστού. Και όχι μόνο τα άφησε στην άκρη για χάρη του Χριστού αλλά δεν Τον αρνήθηκε ούτε υπό τη πίεση της φυλάκισης και των βασανιστηρίων αλλά δεν πτοήθηκε ούτε και μπροστά στον κίνδυνο της εκτέλεσης. Ο Άγιος Δημήτριος αν και είχε όλο τον κόσμο, τον αρνήθηκε για να κερδίσει τη ψυχή του, μένοντας πιστός στον λόγο του Κυρίου.
"Ο χριστιανισμός είτε είναι φωτιά είτε δεν είναι τίποτα απολύτως" λέει η Αγία Μαρία Σκομπτσόβα και αυτό είναι απόλυτα σωστό. Δεν υπάρχει χώρος για χλιαρότητες και συμβιβασμούς για τους χριστιανούς. Ο χριστιανισμός είναι το μαχαίρι που έφερε ο Χριστός στον κόσμο, η φωτιά που Εκείνος άναψε. Και όταν έρχεται η ώρα της επιλογής, η ώρα που θα επιλέξουμε ανάμεσα σε θέσεις κοινωνικές, σε γνωριμίες, σε χρήματα και εξουσία και τον Χριστό, η επιλογή για τους χριστιανούς είναι ξεκάθαρη, ανεξαρτήτως των συνεπειών.
Κάποτε ο αββάς Λωτ επισκέφθηκε τον αββά Ιωσήφ και του είπε:
-Αββά, κατά τη δύναμή μου κάνω τη μικρή ακολουθία μου και τη λίγη νηστεία μου και την προσευχή και τη μελέτη και την ησυχία. Και, όσο μπορώ, έχω καθαρούς λογισμούς. Τι μου απομένει να κάνω;
Σηκώθηκε τότε ο γέροντας, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό, κι έγιναν τα δάχτυλά του σαν δέκα αναμμένες λαμπάδες. Και είπε:
-Αν θέλεις, γίνε ολόκληρος σαν τη φωτιά!
Αυτό καλούμαστε να γίνουμε οι χριστιανοί σε τούτο τον κόσμο. Φωτιά. Έτσι κι εμείς αυτό έχουμε ως στόχο. Να γίνουμε φωτιά. Φωτιά αγάπης, φωτιά δικαιοσύνης, φωτιά συγχωρήσεως, φωτιά ισότητας, φωτιά πνευματική που κατακαίει την αδικία και την πονηριά του κόσμου τούτου. Όπως φωτιά έγινε ο Άγιος Δημήτριος που γιορτάζουμε σήμερα. Ας πρεσβεύει για εμάς στον Κύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου