Μεταμόρφωση του Σωτήρος

 

H Μεταμόρφωση του Σωτήρος είναι μία σπουδαία γιορτή. Όχι επειδή είναι μία ακόμα δεσποτική γιορτή, γιορτή δηλαδή που έχει να κάνει με τη ζωή του Ιησού Χριστού, αλλά επειδή μας θυμίζει πράγματα που μάλλον έχουμε ξεχάσει οι χριστιανοί. 

Ο Χριστός μεταμορφώνεται στο όρος Θαβώρ μπροστά στους τρεις μαθητές Του, τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο, και αποκαλύπτει τη θεϊκή του δόξα. Αστράφτει ολόκληρος, το πρόσωπό Του, τα ρούχα Του, το περιβάλλον γύρω Του αλλάζει κι αυτό. Εμφανίζονται και δύο προφήτες, οι δύο μεγαλύτεροι, ο Μωυσής και ο Ηλίας. Αυτό το τελευταίο έγινε για να καταλάβουν οι μαθητές του Χριστού ότι ο Κύριος διέφερε από τους προφήτες. Μη ξεχνάμε ότι πολλοί από τον κόσμο  πίστευαν ότι ο Ιησούς ήταν ένας προφήτης σαν τον Ηλία εκείνη την εποχή.

Αυτό όμως που κυρίως μας θυμίζει η γιορτή αυτή είναι ότι η ύλη είναι για τον χριστιανισμό τόσο ιερή όσο και το σώμα. Κάτι που σχεδόν ξεχάσαμε στον Χριστιανισμό υπό πλατωνικές και νεοπλατωνικές επιρροές. Αυτό που βλέπουν οι μαθητές δεν είναι μια πνευματική ασώματη προβολή του Ιησού. Είναι το ανθρώπινο σώμα Του που άστραφτε σαν τον ήλιο. Και όχι μόνο το σώμα, ολόκληρη η ύλη. Τα ρούχα του Ιησού γίνονται λευκά σαν το φως. Τα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένα τα ρούχα είναι παρμένα από τη φύση. Η φύση μετέχει λοιπόν στη θέωση του ανθρώπου και θα μπορούσαμε να πούμε ότι την ακολουθεί κατά κάποιο τρόπο. 

Το σώμα είναι τόσο σημαντικό όσο και η ψυχή. Η Παλαιά Διαθήκη είναι γεμάτη από την εξύμνηση της ομορφιάς και της σωματικής δύναμης. Οι Ψαλμοί, το Άσμα Ασμάτων, η Γένεση, οι Κριτές, όλα αυτά τα βιβλία εξυμνούν την σωματική ομορφιά και ευρωστία. Και δεν είναι τα μόνα. Γι' αυτό και το σώμα οφείλουμε να το προσέχουμε και να το διατηρούμε καθαρό και υγιές όπως και τη ψυχή. Γιατί το σώμα του Χριστού μεταμορφώνεται και γιατί κι αυτό ανασταίνεται. Και όπως μεταμορφώνεται και ανασταίνεται το σώμα του Κυρίου μας και τα δικά μας σώματα έχουν αυτή τη δυνατότητα. 

Αλλά και το περιβάλλον μεταμορφώνεται. Τα ρούχα του Κυρίου μας είναι η προσφορά, θα λέγαμε, της φύσης στον Θεάνθρωπο. Της ύλης, η οποία εξαγιάζεται και γι' αυτό έχουμε και το φαινόμενο των εικόνων που θαυματουργούν. Γι' αυτό και τιμούμε τα λείψανα των αγίων. Γι' αυτό και οφείλουμε τον κόσμο γύρω μας να τον αντιμετωπίζουμε ως ιερό. Και να μη ξεχνάμε πως και η Αποκάλυψη του Ιωάννου γράφει πως όταν ο κόσμος αυτός παρέλθει καινούρια κτίση θα πάρει τη θέση του. Κτίση, περιβάλλον, ύλη δηλαδή. Έστω και εντελώς διαφορετικής μορφής, μεταμορφωμένης σε σχέση με τη σημερινή. 

Η γιορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος είναι η γιορτή που μας θυμίζει, πως δεν είναι μόνο η ψυχή μας που πρέπει να προσέχουμε. Μας θυμίζει την ανάγκη διαφύλαξης και του σώματος. Την υποχρέωση να αναγνωρίζουμε την ιερότητα και όχι μόνο τη χρησιμότητα όπως κάνει πια ο σύγχρονος άνθρωπος, του υλικού κόσμου μας. Είναι μια γιορτή που λειτουργεί σαν ξυπνητήρι και σαν υπενθυμίσει των καθηκόντων που ανέλαβε ο άνθρωπος ως "βασιλιάς της δημιουργίας".