Ξέρω πως μαζί μου θα διαφωνήσουν οι περισσότεροι,αλλά θα το γράψω.Μου αρέσει η Αθήνα και το πλήθος που προσπαθεί να ζήσει σε αυτή την πόλη.Αυτό το,μερικές φορές δύσμορφο,ψηφιδωτό ανθρώπων από ,πρακτικά,σχεδόν όλο τον κόσμο.Άσπροι,μαύροι,κίτρινοι,κόκκινοι και όλες οι προσμίξεις και οι αποχρώσεις.Θρησκείες,διάλεκτοι και γλώσσες,κινήσεις,νοοτροπίες,γεύσεις,οσμές,ενδύματα.Και τα αρνητικά μαζί βέβαια,δε ζω σε συννεφάκια.Υπάρχουν κάτι τεφαρίκια ανάμεσά τους...
Λένε κάποιοι πως πρέπει να κτίσουμε γέφυρες με τους ξένους που ζουν στην Ελλάδα.Νομίζω πως είναι αρκετά δύσκολο.Αν πάντως θέλουμε να κάνουμε μια τέτοια δουλειά,να ξεκινήσουμε από κάτι που υπάρχει κοινό σε όλους.Το γέλιο των παιδιών και την όρεξη για ζωή...
Παραδόξως δε διαφωνώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη γειτονιά, η Κυψέλη!
Η μοναδική που συμφωνεί εδώ μέσα θα είσαι.
ΔιαγραφήΕγώ προτιμώ την παλιά Αθήνα, αυτήν που κοιμόμασταν με τα παράθυρα ανοιχτά, την οποία μας ορμήνεψε ο ανεκδιήγητος Χρυσοχοΐδης, από δεκαπενταετίας ήδη, να ξεχάσουμε. Αλλά, τι τα θες, ήταν μια Αθήνα επαρχιώτικη, γεμάτη αυτάρεσκους κυρ Παντελήδες, βολεμένους στην ψευτοευμάρεια της μικροιδιοκτησίας και της ασφάλειας. Τώρα, ας είναι καλά οι κυβερνήσεις μας, που η κληρονομιά κατήντησε να είναι κατάρα και οι υπάλληλοι του ΤΕΒΕ αντάξιοι των μπράβων του Σερίφη του Νοτινγχαμ, (δόξα τω Θεώ για το αποθεματικό) μπορούμε, επιτέλους, ως νεοπένητες να αποκτήσουμε εκείνη τη ζηλευτή "κινητικότητα" των δυτικών, που τόσο είχε εξυμνήσει ο Σ. Ράμφος (στο χωριό μου το λένε "αγγούρι στον κ@%ο", αλλά τέλος πάντων).
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμάμαι, πάντως, αρχές των 90s, αρριβαρισμένο θείο από το Σικάγο (ω, ναι, είχαμε και μεις από δαυτον) με καλούδια φανέλες Τζόρνταν και τα συναφή, να μας λέει με τρομο πως στο Αμέρικα δεν ανοίγεις ποτέ το τζάμι σε επαίτη στο δρομο, εκτός κι αν θέλεις να διαπιστώσεις ιδίοις ομμασι αν ο Έλβις και ο Μόρρισον έχουν φύγει για πάντα από κοντά μας ή ζουν πριβέ αραχτοί σε καμιά σαιζ λονγκ, κάπου κάτω από τον ισημερινο.. Και μεις τα ακούγαμε χάσκοντας σαν τους χάνους και αναρωτιόμασταν: "μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά στον κόσμο;!"
Επαρχιώτες, παιδί μου, επαρχιώτες..
Εγώ πάντως δε θυμάμαι να κοιμόμαστε ποτέ με ανοιχτά παράθυρα.Και είμαι γεννημένος το '78.Όπως και να 'χει είναι ηλίθιο να κοιμάσαι με ανοιχτά παράθυρα και ο Χρυσοχο είχε δίκιο.
ΔιαγραφήΟι κυρ Παντελήδες συχνά έκρυβαν μυστικά και εγκλήματα αποτρόπαια.Κι ας φαίνονταν νοικοκυραίοι έξω.Προτιμώ τον εγκληματία που μπορώ να ξεχωρίσω.
Για το Ράμφο έχω χειρότερη άποψη και απ' ότι έχω για τον Γιανναρά
Θες να πεις ότι οι ζητιάνοι σε πηγαίνουν εκδρομή στον Ισημερινό;Δεν έχουν έρθει τέτοια μεγαλεία εδώ.Παρεμπιπτόντως δεν μπορώ να πω ότι έχω νιώσει ανασφάλεια είτε στην Πειραιώς είτε στην Ηπείρου είτε στην Μάρνη.Μπορεί να μην είναι και ό,τι πιο ελκυστικό αλλά όχι αυτό που περιγραφόταν τα προηγούμενα πέντε χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ.
Όχι ρε φίλε, αναφέρομαι στα σενάρια περί μη θανάτου τους, τα οποία only if you break on through to the other side θα καταφέρεις να επιβεβαιώσεις.
ΔιαγραφήΑααα!Άρα οι ζητιάνοι των ΗΠΑ δε σε πάνε Ισημερινό με σαιζλόνγκ!
ΔιαγραφήΓια τα υπόλοιπα φίλε, θα διαφωνήσω. Θυμαμαι, πιτσιρικάς στα 80s, πόσο είχαν ταρακουνήσει την τότε ανυποψίαστη κοινωνία δύο εγκλήματα, αυτό του Νάσιουτζικ και του Φραντζή, ένεκεν του πρωτοφανούς ειδεχθούς χαρακτήρα τους. Σήμερα, που η είδηση πως ο ηλικιωμένος της γειτονιάς σιδερώθηκε από τον τοπικό γεωργιανο επενδυτή, προκειμένου να πάρει τη σύνταξη του, προκαλεί λιγότερη εντύπωση κι απ το ότι ο ήλιος βγαίνει απ την ανατολή, "στις ειδήσεις τα βλέπεις και τρως", που έλεγε και το άσμα.
ΔιαγραφήΚυρ Παντεληδες, για το μέσο αριστερό είναι όσοι κατάφεραν να γίνουν αφεντικά του εαυτού τους και να βάλουν κι έναν οβολό στην άκρη, για να καταντήσουν σήμερα να ξεπουλάνε μέχρι και το σπίτι τους, προκειμένου να προσλαμβάνονται αθρόα δημοτομπατσοι ως "σκουπιδιάρηδες"με απολυτήριο δημοτικού και να παίρνει ο κάθε τυχάρπαστος βαλκάνιος πέτσινες συντάξεις.
Εγώ, πάντως, στο Πασαλιμανι της δεκαετίας του 80, δεν αισθάνθηκα ποτέ απειλή. Μόνο τους γραφικούς τσαντακηδες, που τους βλέπαμε στις βιντεοκασσετες, θυμάμαι και τον "αυτιά"..
Χαχαχα, όχι! Οι ζητιάνοι, σύμφωνα με τον μπάρμπα μου, βγάζαν την πιστόλα και σε στέλναν εσένα σούμπιτο!
ΔιαγραφήΉσουν τυχερός,είχες γεννηθεί αγοράκι.Αν είχες γεννηθεί φτωχό κοριτσάκι στην επαρχία(αλλά και στην Αθήνα) θα καταλάβαινες για τους κυρ Παντελήδες που λέω.
ΔιαγραφήΕίχαμε έναν μπάρμπα από Αμέρικα που έλεγε τέτοιες ιστορίες.Όταν ήρθε η κόρη του κάμποσα χρόνια μετά,μας έλεγε με εντελώς διαφορετική οπτική αυτές τις ιστορίες.
Η Σοφία δεν είναι η μοναδική που συμφωνεί . . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ,δεν το περίμενα!
ΔιαγραφήΚοιμόμασταν με ανοιχτά παράθυρα κ μια μέρα ξυπνήσαμε κ οι Τούρκοι είχαν πάρει τη μισή Κύπρο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ πήραν το μισό Αιγαίο και ακόμα κοιμόμαστε.
ΔιαγραφήΚαι τη σχέση έχουν τα γεγονότα του '74, με την εσωτερική ασφάλεια;
ΔιαγραφήΚαι γιατί πάτε τόσο πίσω; Εγώ μιλούσα για τη δεκαετία του 80, που μεγάλωσα.
Το μισό Αιγαίο, μας το έχουν πάρει ήδη, αφού όλες οι μαρίνες των ακριτικών νησιών έχουν μισθωθεί σε ομίλους τουρκικών επιχειρηματικών συμφερόντων. Μια χαρά έχουν συμφωνηθεί όλα και η συνεκμετάλλευση και η αποκατάσταση των επενδυτών. Τα υπόλοιπα είναι για εσωτερική κατανάλωση των χαπάτων, ένθεν κακείθεν
ΔιαγραφήΝα πω την αλήθεια , αν η συνεκμετάλλευση οδηγούσε σε ειρηνικό και δημιουργικό μέλλον δε θα έλεγα όχι.Αλλά πρώτον είναι μεγάλο το αν και δεύτερον θα προτιμούσα να είναι με δική μας πρωτοβουλία και όχι από δειλία ή πίεση των απέναντι.Πιστεύω πως το πράγμα θα πάει κάπως έτσι:Με κάποιον τρόπο ο Ερντογάν θα βγει από τη μέση,θα αναλάβει ένα ςπιο φιλικός και "ευρωπαϊκός" τύπος(ο Ιμάμογλου ας πούμε) και τότε όλοι αγκαλιασμένοι θα αρχίσουμε να τρυπάμε χαρούμενα το βυθό του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου...
Διαγραφή