Έτσι γίνεται με αυτές τις ομάδες.Αν τις αφήσεις,όσο κι αν έχουν καλές προθέσεις-δεν αμφιβάλλω γι'αυτό,όταν αρχίσουν να χρησιμοποιούν βία μετά δεν μπορείς να τις μαζέψεις.Ακόμα κι αν υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας και συγγενικά στοιχεία.
Αρχίζουν να χτυπούν οποτεδήποτε και οπουδήποτε κρίνουν .Και οι λόγοι που βρίσκουν κάθε φορά για να χτυπήσουν πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο.
Την Athens Voice δεν τη γουστάρω.Ούτε το ύφος της ούτε το ήθος που πρεσβεύει και φυσικά το σχόλιο για την Αρμένισσα που έπεσε στο κενό για να μη συλληφθεί είναι κατάπτυστο.Τα σπάσίματα και οι επιθέσεις όμως μας πάνε σιγά σιγά αλλού...
Η βία είναι γλυκό δηλητήριο.Αν τη χρησιμοποιήσεις μια φορά και πετύχεις κάτι μετά δεν τη χορταίνεις.Θες να ασκήσεις βία ξανά και ξανά.
Και μου κάνει εντύπωση που άνθρωποι οι οποίοι λόγω ενασχολήσεων ή επαγγέλματος έχουν επαφή -μια κάποια έστω-με τη βία συνεχίζουν να την προκρίνουν ως λύση.
Ολισθαίνουμε κύριοι,ολισθαίνουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου