του Μανώλη Μηλιαράκη
Έχουν περάσει δέκα χρόνια, που ο λαός μας, η κοινωνία μας και η πατρίδα μας, βιώνουν μια βαθιά και πολυδιάστατη κρίση, που οι συνέπειές της, κατά κοινή ομολογία, είναι εκείνες που θα είχαμε μετά από ένα, κλασικού τύπου, πόλεμο! Είναι περιττό να επαναλάβουμε καταγραφές των τραγικών αυτών συνεπειών. Έχουν γραφεί τόσα πολλά για αυτές, αλλά κυρίως ο κάθε ένας μας και η κάθε μια μας τις ζει στην καθημερινότητά τους, που απόπειρα καταγραφής τους θα μείωνε τις διαστάσεις τους.
Πολλοί ήταν εκείνοι, μεταξύ των οποίων και οι στήλες αυτές, που μόλις ξέσπασε η συγκεκριμένη κρίση, είπαν και τόνισαν: Η κρίση να γίνει ευκαιρία για αναστοχασμό-μετάνοια και χάραξη μιας νέας,προσωπικής, πολιτικής, κοινωνικής και εθνικής μας πορείας.
Πολλοί ήταν εκείνοι, μεταξύ των οποίων και οι στήλες αυτές, που μόλις ξέσπασε η συγκεκριμένη κρίση, είπαν και τόνισαν: Η κρίση να γίνει ευκαιρία για αναστοχασμό-μετάνοια και χάραξη μιας νέας,προσωπικής, πολιτικής, κοινωνικής και εθνικής μας πορείας.
Μάλιστα το Κίνημα της Χ.Δ. και τούτη δω η ιστορική εφημερίδα, προκειμένου να ταρακουνήσουν τους πάντες, γιατί έτσι έπρεπε να γίνει, κυκλοφόρησαν, σε βιβλίο, το πρώτο Μνημόνιο, αμέσως μετά την υπογραφή του, και με τον αφυπνιστικό τίτλο: «ΜΝΗΜΟΝΙΟ, Η ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ». Ένας τίτλος και ένα βιβλίο που καλούσε σε συναγερμό. Η Ελλάδα, υπογραμμίζαμε, υποθηκεύεται. Η Ελλάδα γίνεται αποικία. Η Ελλάδα χάνει την εθνική της ανεξαρτησία. Οι κυβερνήσεις μας θα είναι εκτελεστικά όργανα των Δανειστών μας. Μια νέου τύπου κατοχή μας απειλεί.
Υπήρξαν τότε, καλοί φίλοι που μας είπαν επιτιμητικά: « Είστε κινδυνολόγοι. Καταντήσατε τη «Χ» να γίνει «Μ-Λ». Δυστυχώς όμως τα δέκα χρόνια που πέρασαν, δικαίωσαν τις τότε εκτιμήσεις μας κατά τραγικό τρόπο. Το θέμα, βέβαια, δεν είναι αν επιβεβαιώθηκαν ή όχι οι εκτιμήσεις μας. Το θέμα είναι ότι « το ταρακούνημα» που επιδιώκαμε δεν απέδωσε. Συνεχίσαμε, ως λαός και ως κοινωνία «να γελούσαμε σαν κάθε μέρα»!
Αποτέλεσμα; Οι δεκάχρονοι πόνοι και ωδίνες δεν οδήγησαν στη γέννα του νέου, του υγιούς, αλλά επανέφεραν στη ζωή, ένα νεκραναστημένο όν, τη Ν.Δ. με μαιευτήρα τον ΣΥΡΙΖΑ Κοινή ήταν και είναι η θέση και προφανές και αναμφισβήτητο το συμπέρασμα ότι οι κύριοι υπεύθυνοι της κρίσης ήταν τα κόμματα και οι ηγεσίες που κυβέρνησαν τη Χώρα, πριν την κρίση. Κατά συνέπεια, θα έπρεπε το παλιό εκείνο πολιτικό σύστημα, με τα κόμματα και το προσωπικό του να «πήγαινε σπίτι του». Ταυτόχρονα ο ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίστηκε ως νέο και ριζοσπαστικό Κίνημα, που θα καταργούσε τα Μνημόνια και θα διέγραφε το Χρέος, που περιφρόνησε το ηρωικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2015 και στη συνέχεια υπέγραψε το τρίτο και χειρότερο Μνημόνιο, υπάγοντας στο Υπερταμείο των Δανειστών, το δημόσιο πλούτο, ακόμα και τα αρχαιολογικά Μνημεία, θα έπρεπε και εκείνος να υποστεί τις συνέπειες της πολιτικής του αυτής. Τι συνέβη όμως;
Η Ν.Δ. κατήγαγε μια καθαρή εκλογική νίκη με 158 βουλευτές. Πρόκειται για παλινόρθωση-νεκρανάσταση, που προκάλεσε κυρίως η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ μείωσε τη δύναμη του, μόλις 3,5% σε σχέση με το ποσοστό του το Σεπτέμβρη του 2015. Μια, δηλαδή,
φθορά εντελώς ανώδυνη και με ένα ποσοστό, περίπου 32%, που τον καθιστά κυρίαρχο στο χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς.
Το πάλαι ποτέ παντοδύναμο ΠΑΣΟΚ, μεταμορφωμένο σε ΚΙΝΑΛ, είναι το μόνο από τα γενεσιουργά της κρίσης κόμματα, που «έχει πληρώσει», όχι τα Δάνεια, που οφείλει, αλλά πολιτικό κόστος, αφού η εκλογική του δύναμη είναι πια μονοψήφια, 8% και απειλείται σοβαρά από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε νέα πτώση.
φθορά εντελώς ανώδυνη και με ένα ποσοστό, περίπου 32%, που τον καθιστά κυρίαρχο στο χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς.
Το πάλαι ποτέ παντοδύναμο ΠΑΣΟΚ, μεταμορφωμένο σε ΚΙΝΑΛ, είναι το μόνο από τα γενεσιουργά της κρίσης κόμματα, που «έχει πληρώσει», όχι τα Δάνεια, που οφείλει, αλλά πολιτικό κόστος, αφού η εκλογική του δύναμη είναι πια μονοψήφια, 8% και απειλείται σοβαρά από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε νέα πτώση.
Το ΚΚΕ, με το 5,3%, δεν πανηγυρίζει μεν, φαίνεται όμως να μην ενδιαφέρεται για ανοίγματα με προοπτική μιας παρουσίας στο εκλογικό στίβο, με μεγάλες απαιτήσεις.
Σημαντικό και οπωσδήποτε θετικό το γεγονός της εξόδου της Χ.Α. από τη Βουλή.
Όμως, όπως από την αρχή τονίσαμε, η κρίση δεν μπορούσε, ούτε μπορεί να ξεπεραστεί με την εναλλαγή μνημονιακών και ευρωλιγουρικών κομμάτων. Η κρίση έδιδε την ευκαιρία για τη συγκρότηση, ενός γνήσιου και ακηδεμόνευτου λαϊκού, δημοκρατικού και πατριωτικού Κινήματος, με μέλη και στελέχη που να μην είχαν καμιά σχέση με το φθαρμένο και ένοχο χθΕς. Τη συγκρότηση μιας
πραγματικά Νέας πολιτικής δύναμης. Αντί για αυτή, τα δέκα αυτά χρόνια παρουσιάστηκαν και ψηφίστηκαν από το λαό, ως νέα ,διάφορα προσωποπαγή μορφώματα, μιας χρήσης, που έγνοια τους έχουν τη συμμετοχή τους σε κάποιο στασίδι της εξουσίας. Πολλά τα παραδείγματα. ΛΑ.Ο.Σ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ, ΔΗΜΑΡ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ και τώρα Βελόπουλος και Βαρουφάκης.!
Η σχέση που είχαν ή έχουν τα κόμματα αυτά με το Νέο, είναι η σχέση ηλικίας που έχει ο γράφων των 79 ετών, με τον έφηβο!
Συμπέρασμα:
πραγματικά Νέας πολιτικής δύναμης. Αντί για αυτή, τα δέκα αυτά χρόνια παρουσιάστηκαν και ψηφίστηκαν από το λαό, ως νέα ,διάφορα προσωποπαγή μορφώματα, μιας χρήσης, που έγνοια τους έχουν τη συμμετοχή τους σε κάποιο στασίδι της εξουσίας. Πολλά τα παραδείγματα. ΛΑ.Ο.Σ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ, ΔΗΜΑΡ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ και τώρα Βελόπουλος και Βαρουφάκης.!
Η σχέση που είχαν ή έχουν τα κόμματα αυτά με το Νέο, είναι η σχέση ηλικίας που έχει ο γράφων των 79 ετών, με τον έφηβο!
Συμπέρασμα:
-Και με τις εκλογές αυτές συνεχίστηκε η εναλλαγή των κομμάτων που υπηρετούν το Σύστημα.
-Νέες πολιτικές δυνάμεις δεν εμφανίστηκαν.
– Ως λαός, ως πολίτες έχομε ενσωματωθεί, κατά κανόνα, με το σύστημα και βασικό κριτήριο μας για την ψήφο μας είναι το στενά προσωπικό μας συμφέρον, όπως το εκτιμά ο κάθε ένας μας.
-Οι «δυνάμενοι να φέρουν όπλα», προτιμούν το χουζούρι τους και να τα έχουν καλά με τον εκάστοτε καίσαρα και αφήνουν το λαό στο σκοτάδι,την πλάνη και τη σύγχυση.
-Οπωσδήποτε υπάρχουν και υγιείς πολιτικές και πνευματικές δυνάμεις που όμως είναι υλικά αδύναμες και οργανωτικά ασυντόνιστες. Χρέος μας να συναντηθούμε όλοι, να δώσουμε τα χέρια και να αποφασίσουμε να πράξουμε ό,τι και όσα μέχρι τώρα δεν πράξαμε,
ώστε να υπάρξει εναλλακτική λύση στα προβλήματα του λαού και της πατρίδας μας,
Μέχρι τότε, εμείς, όπως πάντοτε θα προσπαθήσουμε να συμβάλουμε, με την καλόπιστη κριτική μας,με προτάσεις και ενέργειες μας στην επιτυχία της κυβέρνησης που ο λαός επέλεξε.
Ιδιαίτερα μάλιστα στην αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων.
-Νέες πολιτικές δυνάμεις δεν εμφανίστηκαν.
– Ως λαός, ως πολίτες έχομε ενσωματωθεί, κατά κανόνα, με το σύστημα και βασικό κριτήριο μας για την ψήφο μας είναι το στενά προσωπικό μας συμφέρον, όπως το εκτιμά ο κάθε ένας μας.
-Οι «δυνάμενοι να φέρουν όπλα», προτιμούν το χουζούρι τους και να τα έχουν καλά με τον εκάστοτε καίσαρα και αφήνουν το λαό στο σκοτάδι,την πλάνη και τη σύγχυση.
-Οπωσδήποτε υπάρχουν και υγιείς πολιτικές και πνευματικές δυνάμεις που όμως είναι υλικά αδύναμες και οργανωτικά ασυντόνιστες. Χρέος μας να συναντηθούμε όλοι, να δώσουμε τα χέρια και να αποφασίσουμε να πράξουμε ό,τι και όσα μέχρι τώρα δεν πράξαμε,
ώστε να υπάρξει εναλλακτική λύση στα προβλήματα του λαού και της πατρίδας μας,
Μέχρι τότε, εμείς, όπως πάντοτε θα προσπαθήσουμε να συμβάλουμε, με την καλόπιστη κριτική μας,με προτάσεις και ενέργειες μας στην επιτυχία της κυβέρνησης που ο λαός επέλεξε.
Ιδιαίτερα μάλιστα στην αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου